កំណត់ស្នេហ៍ (ភាគ4)

កំណត់ស្នេហ៍

(ភាគ4)

និពន្ធដោយ Ann Vy

#Khmer_Novel_69

ជីវ័ន្ត :: បងសំណាងចង់ធ្វើអី??((សំណាងបើកទ្វាឡានខាងជីវ័ន្តអង្គុយ ហើយចាប់ដៃជីវ័ន្តនិងនិយាយ))

%%បងត្រូវការអ្នកកាន់អោយតែគ្មានអ្នកកាន់ ចឹងមានតែអូនឯងនិង

*!*អត់ទេខ្ញុំនិយាយលេង

ជីវ័ន្តខំប្រកែកឡើងញ័រមាត់ តែសំណាងបានអោនដោះខ្សែរក្រវាត់ហើយទាញជីវ័ន្តបញ្ចេញពីរឡាន ឯជីវ័ន្តខំក្រាញនៅនិងឡាន តែដោយមាឌសំណាងនិងមាឌជីវ័ន្តស៊ីគ្នាពេក ហើយជីវ័ន្តចេញពីរឡានមក វិសនិងដួលតែមានដួលទាន់ឯណាដៃទាំងពីររបស់កម្លោះសង្ហាសំណាងបានក្រសោបឡើងជាប់ កន្លែងនិងដឹងតែត្រូវសណ្តំទៀតហើយពីរនាក់និង បានបែបនិងជីវ័ន្តដូចមានទេវបុត្រ ជិៈក្របីក្លៀចមកជួយចឹង បេះដូងចង់លោតចេញក្រៅ ពេលបាននៅក្នុងរង្វង់ដៃបុរសសង្ហាសំណាង និងឡើងភ្លេចអស់អ្វីៗៗដែលកំពុងភ័យខ្លួនកាលមុនបន្តិច ភ្នែកនិងភ្នែកកំពុងប្រដេញគ្នាហើយកំពុងសួរគ្នាថាបេះដូងទាំងពីរត្រូវការអ្វី បន្ទាប់ពីរកំពុងតែត្រូវសណ្តំមួយសន្ទុះហើយ ជីវ័ន្តដូចរាងដឹងខ្លួនតិច ហើយនិយាយទៅបងសំណាង

*!*អាចលែងខ្ញុំបាននៅ??ជីវ័ន្តសួរ

%%បាទ…បានតើចឹងបងលែងហើយណា??

*!*បាទ…

ទឿក………..

ជីវ័ន្ត :: ហើយបងឯងមកលែង អូយ…ខ្ទិចបាត់ចង្កេះ

សំណាង :: ចុះថាអោយបងលែងនោះអីបងមិនលែង ((និយាយទាំងសើចកខឺស ដាក់ជីវ័ន្ត))

ជីវ័ន្ត :: សប្បាយណាស់ន៎បានឃើញគេឈឺចឹង ប្រហែលបាក់ឆ្អឹងអស់ហើយមើលទៅ(ជីវ័ន្តនិយាយរាងតិចដែរ))

សំណាង :: ក្រោកដើររួចអត់និងមោះបងបី(((ជីវ័ន្តមិនទាន់និងនិយាយតបផងសំណាងអោនទៅបីរួចបាត់ ជីវ័ន្តឥលូវនេះនៅលើដៃបងសំណាងបាត់ហើយ )))

ជីវ័ន្ត :: បងចង់ធ្វើអីនិង ??ដាក់ខ្ញុំចុះទៅ បងមើលគេមើលមកយើងច្រើនណាស់ខ្មាសគេ ((និយាយតិចទៅបងសំណាងទាំងខ្លួននៅលើដៃគាត់))

សំណាង :: ខ្មាសនណា??គេមើលអីមើលទៅ

ជីវ័ន្ត :: ប្រយ័ត្នគេយលច្រឡំណាបង

សំណាង :: យល់អីយលទៅ

ជីវ័ន្ត :: okតែដាក់ខ្ញុំសិនទៅ

សំណាងក៏ដាក់ជីវ័ន្តចុះ ឯជីវ័ន្តក៏បម្រុងនិងចូលទៅក្នុងឡាន តែត្រូវបងសំណាងចាប់ដៃមកវិញ

សំណាង :: ចង់ទៅណា

ជីវ័ន្ត :: អង្គុយក្នុងឡាន

សំណាង :: បងមិនទាន់ឈឺនោមរួចទេណាទៅកាន់អោយបងសិន((ចប់ហើយអាក្អូនលើកនេះដឹងតែចប់ហើយទ្រាំកាន់ទៅ ))

សំណាងក៏អូសដៃជីវ័ន្តទៅ តែជីវ័ន្តមិនមាត់អីទេ តែក្នុងចិត្តមិនបាច់និយាយទេ ពេលទៅដល់បន្ទប់ទឹកហើយ ))

សំណាង :: នេះអូនទៅទិញអីញ្ញាំចាំបងចេញពីរបន្ទប់ទឹក យើងឡើងឡានទៅបណ្តោយ

ជីវ័ន្ត :: ខ្ញុំមិនទាន់កាន់អោយបងឈឺនោមផងនឹង (((អើ…..ទៅជាចឹងទៅអាវ័ន្តនេះឯងខំជួយប៉ុណ្ណឹងហើយវាគិតតែយកសាំងមកចាក់និងភ្លើងថែមឈប់ជួយហើយ បងសំណាងចង់យកទៅធ្វើអីធ្វើទៅ ក្តៅក្រហាយណាស់អញ))

សំណាង :: មិនហានទេខ្លាចអូនចូលសង្គ្រោះបន្ទាន់

((គ្រាន់តែនិយាយចឹងបងសំណាងដើរទៅចូលបន្ទប់ទឹកម្នាក់ឯងបាត់))

ពេលចេញមកវិញហើយ ជីវ័័ន្តក៏ទិញអីរួចហើយ ឥលូវឡានកំលោះៗយើងក៏ឆ្ពោះទៅមុខទៀតមិនឈប់ឡើយ តែសំណាងថ្ងៃនេះព្រោះវាមិនភ្លៀងអាកាសធាតុល្អណាស់ ហើយក៏ជាថ្ងៃចុងសប្តាហ៍ទៀតឡានម៉ូតូតាមផ្លូវក៏ច្រើនគួសមដែរ ដោយសារវាជាចុងសប្តាហ៍ខ្លះគេដើរខ្លះគេទៅលេងផ្ទះគេ ឥលូវឡានកំលោះតូចយើងក៏បានមកដល់ភ្នំពេញវិញហើយ តែមុននិងចូលទៅផ្ទះគេបាននាំគ្នាញ្ញាំអីសិន ព្រោះនៅផ្ទះខ្ជិលធ្វើម្ហូបណាមួយធ្វើដំណើរអស់កម្លាំងផង គេក៏បានញ្ញាំអីហើយៗៗហើយក៏តេទៅប្រាប់លោកបូរិនរួចរាល់ហើយ ក៏នាំគ្នាងូតទឹកចូលសម្រាក់ទៅ តែលើកនេះដោយសារតែក្នុងផ្ទះមានតែពីរអ្នកសំណាងអោយ ជីវ័ន្តមកកេងជាមួយ ទោះជីវ័ន្តប្រកែកយ៉ាងណាក៏មិនបានដែរសំណាងបង្ខំទាល់តែបាន((មុននិងកេងសូមលេងពីរនាក់និងតិចសិន គ្រាន់បានសាច់រឿងវែងបន្តិច ហើយអាសម្តីខ្លាំងរបស់ជីវ័ន្តនិងមិចវិញលើក))

សំណាង :: ហើយយកភួយនិងចង់ទៅកេងខាងក្រោមទៀតមែន??

ជីវ័ន្ត :: បាទបង

សំណាង :: ប្រាប់ប៉ុន្មានដងហើយថាអោយកេងខាងលើមក

ជីវ័ន្ត :: តែខ្ញុំកេងរើណាស់បងដូចបងដឹង ហើយតើកាលទៅសីហនុនិង

សំណាង :: មិនអីទេ

ជីវ័ន្ត :: ខ្ញុំមិនដែលដេកលើគ្រែខ្លាចចៃដន្យយប់ណាមួយធ្លាក់លើគ្រែណាបង

សំណាង :: មិនបាច់ក្បូក្បាច់ច្រើនមើលតែស្រី

ជីវ័ន្ត :: ថាគេស្រីទៀតហើយ

សំណាង :: បើខ្លាចធ្លាក់កេងជិតចាំបងអោប ហើយបងក៏បង្កាន់ដៃអោយកាន់ដែរ((ចុមមានបង្កាន់ដៃទៀត គ្រែគេពិសេសម្លេស

ជីវ័ន្ត :: ខ្លាចបង្កាន់ដៃបងមិនមាំខ្ញុំកាន់ហើយរបូតមិចទៅ??((ហើយឆ្លៀតនិយាយរឿងបង្កាន់ដៃគេទៀតជីវ័ន្តនេះវើុយ))

សំណាង :: ធានាអោយតែអូនកាន់អោយជាប់

ជីវ័ន្ត :: ប្រយ័ត្នថាកេងស្រាតទៀតណា??

សំណាង :: និងហើយ((សំណាងងើបនិងខំបើកភួយដែលដណ្ដប់ បង្ហាញជីវ័ន្ត ឯជីវ័ន្តគ្រាន់តែប៉ុណ្ណឹង ខំក្រាបកេងគ្មានហានបើកភ្នែកទេ សំណាងឃើញបែបនិងហើយ ក៏នឹកអស់សំណើត ហើយយកភួយគ្រប់អោយជីវ័ន្ត និងអោបជីវ័ន្ត សាច់និងសាច់ជាបគ្នាយើងគិតទៅត្រង់និងថាពេលសាច់ប៉ះគ្នាវាមិច

ជីវ័ន្ត :: កំអោបខ្ញុំពេកបងក្តៅ(មាត់លឺតែសម្លេងខ្សាវៗៗៗ))

សំណាង :: ខ្លាចអូនធ្លាក់និងអី

ជីវ័ន្ត :: តែខ្ញុំបារម្មណាស់បង

សំណាង :: បារម្មអី((ទាំងពីរនាក់និយាយសម្លេងតិចល្មមស្ដាប់បានលឺតែពីរនាក់))

សំណាង :: បារម្មអី??

ជីវ័ន្ត :: បងបានដកដែកគោលទុកនៅ((ហើយជីវ័ន្តអីក៏ម្លេសៗៗទៅសួរឿងដែកគោលអីទៀតហើយ)))

សំណាង :: ដែកគោលប្រចាំត្រកូលបងមិនដែលដកទុកទេ((ហើយសំណាងដឹងទៀត ថាជីវ័ន្តចង់និយាយពីអី))

ជីវ័ន្ត :: បើអោបខ្ញុំពីរក្រោយ ចុះបើដែកគោលបងមុតខ្ញុំហើយតេតាណុស ខ្ញុំនណាទទួលខុសត្រូវទៅ((ធានាបងអ្នកទទួលខុសត្រូវ តែដែកគោលបងវាដឹងណាស់))

*******ចឹងតោះកេងងងុយហើយ***-ពេលនឹងទាំងពីរអ្នកក៏កេង ហើយ សំណាងនៅតែអោបជីវ័ន្តចឹង តែមិនបានធ្វើទេគ្រាន់តែអោប ទោះបីជាការសរសេរ វាលើសបន្តិចមែនទាំងពីរនាក់មិនបានបំពានអ្វីឡើយ។ រាត្រីដ៏ស្ងប់ស្ងាត់បាត់សម្លេងឆ្លងឆ្លើយ អោយខ្លួនខ្ញុំអើយកំព្រាឯកា បន្ទាប់ពីរពេលរាត្រីបានកន្លងផុតទៅហើយ ព្រឹកកប្រហែលម៉ោង7:00កេងយូណាស់ ពីរនាក់នឹង។

សំណាង :: ជីវ័ន្ត ៗៗៗ

ជីវ័ន្តបើកភ្នែក តែកំរើកបន្តិចនៅលើទ្រូងរបស់សំណាង និងឆ្លើយទៅសំណាង របៀបមនុស្សងងុយ

សំណាង :: ខ្លាចធ្លាក់ពីលើគ្រែមែនបានប្រឹងកាន់ម្លេស

……ជីវ័ន្តគ្រាន់តែលឺចឹង បើកភ្នែកយ៉ាងលឿន និយាយរួមទៅស្រឡះចែសដូចគេយកទឹកមួយ ត្រូ មកជះពីលើមុខម៉ង .ហើយគ្រាន់តែបើកភ្នែកភ្លាមមើលទៅដៃខ្លួនឯងខាងក្រោម ម៉ែអើយពេញល្អណាស់ គ្មានសល់ទេ ហើយទៅកាន់បង្កាន់ដៃគេពីរណាមកនិង ជីវ័ន្តលើកនេះដឹងតែចប់ហើយ អញអើយអញដូចជាប់កម្មពារនិងជីវ័ន្តណាស់ ត្រូវដោះស្រាយរឿងនិងជួសវារហូត)))

ជីវ័ន្ត :: នោះចប់បាត់(ជីវ័ន្តពេលនិងចង់លែងក៏លែងមិនកើត ចង់ក្រោកក៏ក្រោកមិនកើត និយាយទៅគាំងតែម្តង )

សំណាង :: យ៉ាងមិចបង្កាន់ដៃបងមាំល្អទេ

ជីវ័ន្ត :: មិនត្រឹមតែមាំទេថែមទាំងស្អិត

សំណាង :: មិចបានស្អិតបងមិនទាន់

(((និយាយមិនទាន់ចប់ផងត្រូវជីវ័ន្តនិយាយកាត់ )))

ជីវ័ន្ត :: បងជួយបេះដៃខ្ញុំចេញបន្តិចទៅ ខ្ញុំលែងមិនបានទេ((បេះដូងគ្នាមិនដឹងមិចទេពេលនិងជីវ័ន្ត លើកទីមួយហើយដែលកាន់បោះគេពេញៗៗដៃចឹងនោះ ))

សំណាង :: បើលែងមិនបានមិនបាច់លែងទេ

((ហើយសំណាងក៏អោបជីវ័ន្តដែលក្បាលមិនដឹងជាទៅនៅលើទ្រូងគេពីពេលណាទេ))

ជីវ័ន្ត :: បានហើយបងឆាប់ក្រោកទៅភ្លឺហើយ

សំណាង :: បងមិនចង់ក្រោកទេចង់អោបអូនចឹងរហូត

ជីវ័ន្ត :: រន្ទះបាញ់ងាប់ឥលូវហើយ

សំណាង :: បានបាញ់ឥលូវកានតែល្អបានស្លាប់ជាមួយអូនបែបនេះ

ជីវ័ន្ត :: ខ្ញុំមិនទាន់ចង់ស្លាប់ទេ មិនបានប្រាប់crushថាស្រលាញ់ផង

((សំណាងគ្រាន់តែលឺបែបនិង ក៏រាងងើបក្បាលបន្តិច ))

សំណាង :: អូនមានអ្នកស្រលាញ់ហើយ??(sad)

ជីវ័ន្ត :: មានហើយតែទើបតែស្គាល់ហើយមិនដឹងថាគេនិងចាប់អារម្មយើងឬអត់

សំណាង ::: បងឃើញអូននៅតែនិងផ្ទះមិនដែលចេញទៅណាផងនឹង ហើយមិនដែលទាំងឃើញអូននិយាយជាមួយនណាផង អាចប្រាប់បងបានទេថានណា

ជីវ័ន្ត :: មិនប្រាប់ទេ

សំណាង :: ចុះគេល្អដាក់អូនទេ??

ជីវ័ន្ត :: ល្អខ្លាំងណាស់តែមិនដឹងថាគេស្រលាញ់យើងឬអត់ទេ

សំណាងហាក់បីដូចជាដឹងថាជីវ័ន្តចង់និយាយសម្តៅទៅនណា ហើយក៏ប្រែខ្លួនមកយ៉ាងលឿនតបនិងសម្តីជីវ័ន្ត

សំណាង :: crushអូនក៏ស្រលាញ់អូនខ្លាំងដែរ ដឹងអត់ថាបងស្រលាញ់អូនចាប់អារម្មអូនតាំងពីរថ្ងៃស្គាល់អូនដំបូង ((យីៗៗគេមិនទាន់ប្រាប់ថាស្រលាញ់ខ្លួនឯងផងមកសារភាពប្រាប់គេចឹងប្រោយខ្មាស់គេណាស់ ជីវ័ន្តគឺមិនមានតបអីទេគ្រាន់តែរំភើបពេកនិងសម្តីសារភាពពីរcrushបែបនិង ហើយរហូតភ្លេចគិតថានិងមានរឿងអ្វីកើតឡើងនៅថ្ងៃបន្ទាប់ឡើយ

ជីវ័ន្ត :: មិចបានបងដឹងថាអូនស្រលាញ់បង??ប្រយត្នគិតតែឯងទេដឹង??

សំណាង :: បងមិនខ្វល់ទេតែបងដឹងថាបងស្រលាញ់អូនហើយស្រលាញ់បងដែរ

ជីវ័ន្ត :: តែ……((មកដល់ត្រឹមនេះ សម្លេងមិនបានបញ្ចេញអោយលឺមកខាងក្រៅទេ តែទុកអោយបេះដូងនិងបេះដូងដូងគេនិយាយគ្នាចុះ បើមាត់ជាប់គ្នាប៉ែបាត់ហើយចង់បំបែកក៏បំបែកមិនបានដែលណាមួយខ្លាចបាបផង

ជីវ័ន្ត :: កំអាល់ទៅដុសធ្មេញសិន((យី..គេកំពុងចាំមើលឯងទាំងពីរផង នឹកឃើញដុសធ្មេញទៀត))

សំណាង :: មិនបាច់ដុសទេ

ជីវ័ន្ត :: ទើបក្រោកពីគេងមិនស្អុយមាត់ទេអី((គេកំពុងរកស៊ីកាលៀនប៉ុនណ្ណឹងហើយឆ្លៀតគិតពីរមាត់ស្អុយទៀត

សំណាង :: ចាំបងដុសអោយ((និងបងសំណាងនិយាយត្រូវ បងសំណាងដុសអោយតិចទៅចឹង++

((និយាយផុតក៏បន្តសកម្មភាពនិងទៀតទៅ តែមិនដឹងគេធ្វើអីទេ ពីអ្នកនិងប្រហែលលេងបាញ់កៅស៊ូវ ឬក៏លេង ត្រេស ឬក៏……..ទេដឹង ((ហើយសូមអធ្យាស្រ័យផងអ្នកអានទាំងអស់គ្នាដោយសារតែរវាងសំណាងយើងមើលទៅដូចជាលឿនពេក តែយ៉ាងណាពួកគេស្រលាញ់គ្នាហើយយើងត្រូវតែជួយគាំទ្រពួកគេទាំងពីរនាក់ផង ក្តីស្រលាញ់បាត់លុបបំបាត់អ្វីៗ

ទាំងអស់ បានធ្វើអោយមនុស្សពីរអ្នកភ្លេចគិតពីរអ្នកនៅជំវិញខ្លួន ភ្លេចគិតពីឋានៈ ភ្លេចគិតពីរសង្គមដែលខ្លួនរស់នៅ តែទោះបីយ៉ាងណាក៏ដោយយើងមិនអាចបន្ទោសនណាម្នាក់បានឡើង ព្រោះវាជាតម្រូវការបេះដូងរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ តែទោះបីមានរឿងអ្វីក៏ដោយបើយើងបានតែស្រលាញ់គ្នា ហើយយើងត្រូវផ្តល់ទំនុកចិត្តដល់គ្នា ។ មកដល់កន្លែងនេះសំនិយាយវែងឆ្ងាយនិងក្រៅសាច់រឿងបន្តិចហើយ បើខុសកន្លែងណាសូមអធ្យាស្រ័យ ព្រោះនេះជាអារម្មរបស់ខ្ញុំផ្ទាល់ ហើយក៏ជាអារម្មចំពោះនណាម្នាក់ដែលស្រលាញ់គេដែរ។69មិនថាតែ

Buttom or top ខ្ញុំសង្កេតឃើញថា

ទីមួយស្រលាញ់គ្នាដើម្បីតម្រូវការ

តណ្ហា វាមិនខុសទេ ត្រូវ ព្រោះនេះជាធម្មជាតិរបស់មនុស្សនិងតម្រូវការតណ្ហាមនុស្សម្នាក់ៗៗស្នេហាដែលកើតឡើងប្រភេទនេះជាទូទៅវាមិនបានស្ថិតទេ ពេលធុញគ្នាអស់អារម្មនិងគ្នាក៏ប្រលែងទៅរកអ្នកផ្សេងទៀតទៅ។ចំណែកឯទី2 តម្រូវការបេះដូងស្រលាញ់ខ្លាំង ប៉ុន្តែមិនអាចលះបង់ចោល នោះគឺ ដៃគូច្រើន សម្រាប់យើងដែលក្នុងចំណោមអ្នកអានទាំងអស់គ្នា កន្លែងនេះបើខ្ញុំនិយាយទៅប៉ះពាល់អាចបញ្ចេញជាមតិយោបលកន្ថែមក៏បាន តែសម្រាប់ខ្ញុំមិនចង់ចូលចិត្តប្រើប្រាស់ដៃគូច្រើនឬទៅរកក្រៅ ក្រៅពីរសង្សា មិនដែលគិតសូម្បីបន្តិច ហើយវាមិនអាចធ្វើបានពិតមែន។ហើយជាពិសេសរឿងរកក្រៅរកក្នុង ខ្ញុំនៅតែចង់និយាយបន្តិច មិនថាតែbuttom or Top ពេលដែលយើងមានសង្សាហើយ សង្សាយើងនិយាយឬក៏ហាមយើងមិនអោយមានក្រៅតើយើងធ្វើបានឬមិនបាន តែបើយើងស្រលាញ់គេមានអារម្មតែជាមួយគេយើងអាចធ្វើបាន ព្រោះវាមិនពិបាកទេ ប៉ុន្តែបើយើងស្រលាញ់គេហើយ យើងមានក្រៅមិនចង់អោយសង្សាយើងដឹង យើងលាក់មិនអីទេ តែបើសង្សាយើងដឹងថាយើងកំពុងកុហកគេតើគេសប្បាយចិត្តទេ ??នៅកន្លែងនេះខ្ញុំសំនិយាយរឿងរ៉ាវខ្ញុំបន្តិច ដូចខ្ញុំនិយាយសង្សាខ្ញុំគឺត្រូវតែជារបស់ខ្ញុំតែម្នាក់ ខ្ញុំតែងតែនិយាយប្រាប់គេថាកំអោយមានក្រៅអោយសោះ ខ្ញុំគ្មានលើកទីមួយលើកទីពីរទេ គេនិយាយស្បថស្បែ សន្យានិងខ្ញុំ ពេលខ្លះដល់ថ្នាក់អោយឡានជាន់ក៏មានដែរ តែគេនៅតែធ្វើមិនបានគេនៅតែប្រព្រឹត្តិបំពានពាក្យសម្បថ របស់គេ។យើងគិតមើលមនុស្សប្រភេទនិងយើងគួទុកចិត្តបន្តទៀតទេ???

សម្រាប់ខ្ញុំហត់ណាស់ ក្នុងការស្ដាប់ពាក្យដោះស្រាយ ពេលខ្ញុំតាមទាន់ ដែលខ្ញុំស្អប់ បំផុត បងស្បថបងឈប់ហើយ បងសន្យា មកពីរបងភ្លេចពាក្យអូនប្រាប់ ពាក្យទាំងអស់និងខ្ញុំស្អប ់បើគេប្រឹងនិយាយពាក្យនេះមក កាន់តែអោយខ្ញុំអស់ចិត្តអស់មនោសញ្ចេតនាលើគេ ណាមួយខ្ញុំគិតថាពាក្យសម្តីដែលខ្ញុំនិយាយមិនស្មើនិងសម្លេងឆ្កែព្រុសផងវាគ្មានប្រយោជសម្រាប់គេ។ហើយចង់សើចមួយទៀតពេលដែលខ្ញុំប្រាប់គេខ្ញុំអស់កម្លាំងនិងស្ដាប់ពាក្យដោះសារ ហត់និងការកុហក គេនិយាយថាចុះបងមិនហត់ទេអី ខ្ញុំមិនដឹងថាគេហត់ដោយសារអី អ្វីដែលខ្ញុំហាម មិនមានធ្វើទេ ។សម្រាប់មនុស្សមិនស្មោះបើប៉ះមនុស្សដែលគេស្មោះនិងយើង បើយើងគិតថាមិនអាចផ្តល់ក្តីសុខអោយគេបានទេ លែងគេចុះកំប្រឹងបន្តអោយមនុស្សដែលស្មោះឈឺចាប់អី ។

(((តែខ្ញុំសំទោសណាដែលឆ្ងាយសាច់រឿងបន្តិច តែបើបោះខ្ញុំបានអានទេពិចារណាផង ថាកន្លងមកវាជ្រុលពេកហើយដល់ថ្នាក់ខ្ញុំមិនអាចទទួលយកបាន))

សំស្លេសប៉ុណ្ណឹងគ្មានអារម្មសរសេររឿងខូចចិត្ត ចឹងចាំតាមដានពីរ កំណត់ស្នេហ៍ បន្តទៀតណាថានិងមានរឿងអ្វីកើតឡើង។