IT មិនមែនទេវតា (ភាគទី​ ៤)

IT មិនមែនទេវតា

ភាគទី​ ៤

និពន្ធដោយ នេត្រា

#Khmer_Novel-69

ថ្ងៃនោះភារះបានទេមកខ្ញុំអោយទៅជួយធ្វើកិច្ចការទាក់ទងនិងការរចនាក្រប រៀបចំទំព័រនិង មាតិការសៀវភៅសារណាដែល គេកំពង់តែធ្វើ ព្រោះគេមិនសូវជំនាញផ្នែកនេះ។ ញុំក៏បានហៅគេអោយមកធ្វើផ្ទះខ្ញុំព្រោះ ខ្ញុំរវល់ធ្វើកិច្ចការផ្ទាល់ខ្លួនដែរ ។ ម៉ោង៥ល្ងាចភារះក៏បានមកដល់ ក្រោយពីចេញទៅបើកទ្វានាំគេចូលក្នុងផ្ទះនិងបិតទ្វារបងវិញហើយ ខ្ញុំក៏ទៅបន្តកិច្ចការរបស់ខ្ញុំដោយទុកគេអោយនៅអង្គុយលេងសិន ពេលកំពង់បង្ហើយការងារ ខ្ញុំឃើញគេសម្លឹងមើលខ្ញុំរហូត តែខ្ញុំស៊ាំទៅហើយ ព្រោះ គេតែងតែចឹង។ប្រហែលជា១០នាទីក្រោយពីរួចរាល់ការងារនិងទុកដាក់រួចហើយទើបខ្ញុំបែទៅសួរគេ ៖
រតនា= មិចមានការអីអោយខ្ញុំជួយ (ស្រាប់តែគេសម្លឹងញុំយ៉តែមេនទេនដូចជាខឹងខ្លាំងណាស់ចឹង)
ភារះ= លេងសូវចង់ហើយ
រតនា= ហា មិចចឹង
ភារះ= បើញុំមកមួយមាត់ក៏មិនសួរនាំ ទឹកក៏មិនយកមកអោយផឹក អោយញុំមកអង្គុយមើលរាងលោកគ្រូចឹងទៅអី
រតនា= អ ភ្លេចអោយឈឹង សុំទោសណា ខ្ញុំក៏ប្រញាប់ដើរទៅបើកទូយកទឹកមកអោយគេញាំ 
រតនា= នេះញាំទឹកសិន ក្រែងធូរអារម្មណ៍បាត់ខឹងខ្លះ ធ្វើមិចមិញកំពង់រវល់បង្ហើយការងារផ្ទាល់ខ្លួននិងអាលបានជួយការងារភារះនិងណា
ភារះ= ហាស់ហា ខ្ញុំនិយាយលេងទេ ការពិតខ្ញុំទេដែលគួរតែសុំទោសលោកគ្រូ ព្រោះមករំខានលោកគ្រូ (គេក៏ប្រែទឹកមុខញញឹមវិញយ៉ាងលឿន)
រតនា= ងាប់ចេះកំផ្លែងទៀតអាឡូវ ញុំខំតែភ័យ
ភារះ= ភ័យអីលោកគ្រូ
រតនា= បាតបើភារះធ្លាប់នាំញុំទៅលេងផ្ទះ ច្រើនដងហើយ ហើយ ទទួលញុំរាក់ទាក់សឹងអីដល់តែមក់ផ្ទះខ្ញុំវិញ ស្រាប់តែញុំមិនបានទទួលត្រឹមត្រូវ ខ្លាចភារះអន់ចិត្តលេងហៀនមកលេងញុំនិងណា
ភារះ= ចឹងផងលោកគ្រូ ចឹងដើម្បីកុំអោយលោកគ្រូភ័យចាប់ពីថ្ងៃនេះ អោយតែមានការដឹងតែញុំធ្វើជាមកលេងលោកគ្រូហើយ និងអាលអោយលោកគ្រូជួយ
រតនា= មានអីអោយតែញុំទំនេ និងមានសមទ្ធភាព ញុំនិងជួយ
ភារះ= ចឹងអគុណទុកមុនហើយណាលោកគ្រូ និយាយចឹងចុះយាយលោកគ្រូទៅណាហើយ
រតនា= បាត គាត់ទៅធ្វើបុណ្យនៅខេត្តផ្សេង ហើយមួយអាទិត្រទៀតទើបមកវិញ
ភារះ= ម៉្យាងដែរផ្ទះលោកគ្រូ សម្បូរដើមឈើហូបផ្លែហើយស្ងប់ស្ងាត់ល្អណាស់
រតនា= បាតសុទ្ធតែរបស់គេតានិង
ភារះ= រៀបរយល្អ គួរអោយចង់នៅមែន
រតនា= បាត ស្នាដៃយាយញុំរៀបចំនិងណា
ភារះ= ចុះលោកគ្រូមិនដែលរៀបចំទុកដាក់ការងារផ្ទះទេអី
រតនា= ជួយយាយតិចតួចដែរពេលទំនេ! 
ភារះ= អ ចុះលោកគ្រូអត់ទៅនៅជាមួយប៉ាមាក់វិញទេអី
រតនា= បាតប្រហែលអត់ទេ ព្រោះយាយចាស់ហើយនៅមើលថែគាត់ ណាមួយ ប៉ានិងម៉ែគាត់មកលេងញឹកដែរនិង
ភារះ= ពិតជាចៅល្អមែននាគ
រតនា= បាតចឹងមែន! ហាស់ហា និយាយចឹងបែកធ្លាយឆ្ងាយហើយនាគ ខ្លាចមានការអោយញុំជួយអី
ភារះ= អ ភ្លេចអោយឆឹង បានតែសួរចេះតែសួរទៅព្រោះចង់ដឹងប្រវត្តិលោកគ្រូអោយបានច្រើន
រតនា= មិចចឹង ទុកយកទៅសរសេរក្នុង Wikipedia មេន
ភារះ= អត់ទេ! អ នេះលោកគ្រូជួយមើលតិចមើល ញុំមិនសូវចេះរៀបចំមាតិការនិងទំព័រសោះ
(ភារះក៏យក Mac Book ពីក្នុងកាតាប មកបើកឯកាសារ បង្ហាញខ្ញុំ តែភ្លាមនោះខ្ញុំក៏ភ្ញាក់ព្រឺត ពេលឃើញរូបខ្ញុំកំពង់កាន់ហ្វឺតបង្ហាត់ នៅសាលា ត្រូវបានភារះយកមកតាំងជា Wallpaper ក្នុងកុំភ្យូទ័ររបស់គេ 
រតនា= យ៉ារូបញុំតើនាគ
ភារះ= បាតរូបលោកគ្រូនិង
រតនា= ស្អាតដែលតើ ហើយលួចថតពីអង្កាលនិង
ភារះ= ក្លាចលោកគ្រូថាមិនចេះសរសើររូបសម្ភស្សអី ទាល់តែរូបខ្លួនឯងឃើញភ្លាមអួតភ្លាមហ្មង
រតនះ= បាតរូបគេក្រៅពីរូបខ្លួនអែងសរសើរមិនកើតមេននិងណា ហើយលួចថតពីអង្កាល
ភារះ= ហាស់ហា ចឹងបានហៅថាគ្រូជំនាញមែននិង សូម្បីពាក្យដោះសារក៏ជំនាញដែរ! រូបនេះញុំថតយូហើយតាំងពីចូលរៀនជាមួយលោកគ្រូបាន១អាទិត្រមេះ
រតនា= ម្ចាស់គេមិនដឹងខ្លួនអីតិច ហើយមិចក..........
ភារះ= ចង់មើលមុខលោកគ្រូគ្រប់ពេលរៀននិងណា
រតនា= មិចក៏មើលមុខញុំពេលរៀនវិញ
ភារះ= ព្រោះពេលមើលមុខលោកគ្រូហើយរៀនឆាប់យល់
រតនា= ចឹងតើបានពេលរៀនចេះតែមើលមុខញុំ ញុំស្មានតែឃើញមុខញុំស្អាតគួរអោយស្រលាញ់បានគេមើល ការពិតគេគិតរឿងរៀនខ្លួនគេសោះ
ភារះ= លោកគ្រូគិតចឹងមេន! (គេសម្លុតសួរញុំ)
រតនា= អត់ទេ និយាយលេងតើ មោះបើកឯកាសារម៉ោ ធ្វើលឿនៗកុំអោយយប់ទាន់
ភារះ= បាត (គេក៏បើក ឯកាសារ អោយខ្ញុំជួយត្រួតពិនិត្ររៀបចំមាតិការ និងទំព័រ )
ពេលកំពង់តែរៀបចំ ញុំចាប់អារម្មណ៍ថាភារះ កាន់តែអង្គុយខិតមកជិតខ្ញុំ ហើយគេបានអោនមកប្រាប់នេះប្រាប់នោះដល់ខ្ញុំ យូរៗម្ដងគេដូចជាលួចស្រង់ក្លិនថ្ពាល់ខ្ញុំចឹង ព្រោះពេលគេអោនមកប្រាប់ច្រមុះគេស្ទើតែដល់ថ្ពាល់ខ្ញុំទៅហើយ ។ ចំនាយពេលប្រហែលជា១ម៉ោងខ្ញុំក៏ធ្វើវារួចរាល់ រួចក៏បែរទៅនិយាយនិងគេ ស្រាប់តែពេលនោះ មាត់របស់ខ្ញុំក៏បានទៅប៉ះនិងមាត់របស់គេ ខ្ញុំរាងភាំងបន្តិច ស្រាប់តែភារះ ប្រញាប់បែរមុខចេញ និងងើបយ៉ាងលឿន
ភារះ= សុំទោសលោកគ្រូ ញុំគ្មានចេតនាទេ (គេនិយាយទាំងរដេបរដុប ការពិតគួរតែញុំទេអ្នកប្រើពាក្យនេះ តែស្រាប់តែឃើញគេចឹងទៅញុំក៏និយាយកាត់)
រតនា= មានអីគ្រាន់តែចឹងសោះ ភារះភ័យមេះ
ភារះ= ញុំអត់.........................
រតនា= បានហើយមិនអីទេ មកអង្គុយចុះវិញមកហើយក៏ភ័យអី ក៏ភ័យមេះ អត់ដែលបឺតមាត់គ្នាទេអី
ភារះ= ញុំ....មិនដែលទេ
រតនា= បើចឹងម្ដងនិងដែលនៅ អាចសាក់ម្ដងទៀតបាន
(ភារះគេធ្វើមុខដូចឆ្ងល់ៗទើបសួរញូំ)
ភារះ= ហើយលោកគ្រូមិនអីទេអី
រតនា= បាតមានអី
ភារះ= មិនភ្ញាក់ ឬមិនខឹងអីទេអី
រតនា= ញុំប្រុសសុទ្ធណា! គ្រាន់តែប៉ុន្នឹងមានអីត្រូវភ្ញាក់ មានអីត្រូវខឹង មានតែអរ ហើយភារះអែងប្រុសអត់និង បានជាគ្រាន់តែប៉ុន្នឹងសោះក៏ភ័យនោះភ័យ
ភារះ= ញុំភ័យមេននិងណា! ណាមួយខ្លាចលោកគ្រូគិតថាញុំបន្លំថើបលោកគ្រូ ! តែលោកគ្រូថាមិនដែលធ្វើរឿងចឹងៗអីតែមិចក៏ដូចជាគ្របគ្រងអារម្មណ័បានល្អមេះ
រតនា= បាទ មេនលើកទី១ទេ ស៊ាំហើយអារឿងចឹងនោះ
ភារះ= ងាប់! ចុះកាលមុនថានៅហ្សីនមិនដែលមានអីៗណានោះ មិនកុហក់ញុំបាត់ហើយ
រតនា= អត់កុហក់ទេ តែយើងស្ដាប់មិនច្បាស់ខ្លួនអែងតើ កាលនិងនិយាយពីរឿងគេចាប់រំលោភ ហើយញុំមានដែរគេចាប់រំលោភ ឬទៅចាប់រំលោភគេណា ចឹងញុំមិនឆ្លើយថានៅហ្សីន
ភារះ= ហាស់ហា ពូកែមែនអាខាងដោះសានិង គ្មានពីណានិយាយឈ្នះលោកគ្រូទេ ចឹងកុំអោយច្រឡំទៀត សួរអោយហើយលោកគ្រូធ្លាប់អីអីហើយនៅ
រតនា= អីអី អីគេ(យល់តែធ្វើមិនយល់)
ភារះ= ហឺ!! មើលធ្វើមិនយល់ រួមភេទនិងណា
រតនា= អចឹងទេអី ហើយមិនសួរអោយត្រង់ចាំបាច់កាច់កុងប្រើពាក្យចឹងធ្វើអី ញុំធ្លាប់តើ
(ពេលនិងភារះមុខលេងស្រោះហើយពេលដែលលឺញុំនិយាយចឹង)
ភារះ= ហើយជាមួយពីណាគេដែរ
រតនា= បាតជាមួយអតីតសង្សាញុំ
ភារះ=ប្រុសឬស្រី (គេសំឡុតសួរញុំ)
រតនា= មើលមកញុំនិងខ្ទើយមេនបានសួរចឹង (ពេលភារះលឺពាក្យនេះមុខគេរឹតតែស្ងួតឡើង)
ភារះ= អត់ទេគ្រាន់តែចង់ដឹង ហើយអាឡូវគេទៅណាមិចមិនដែលឃើញលោកគ្រូបណ្ដើរចឹង
រតនា= បាតយើងបែកគ្នាតាំងពីញុំរៀនឆ្នាំទី២ម្លេះ ព្រោះញុំជាប់រវល់រៀនគ្មានពេលសម្រាប់គេទើបគេសុំបែកទៅ
ភារះ= ហើយលោកគ្រូក៏ព្រមបែកដែរទៅ
រតនា= បាតបើគេលែងស្រលាញ់យើងហើយ យើងនៅធ្វើអីទៀត ហើយដោយសាតែរឿងនេះហើយបានជាញុំមិនដែលគិតរឿនរកសង្សាឬប្រពន្ធអីទៀត ព្រោះវាជាមេរៀនធ្វើអោយញុំឈឺចាប់និងខ្លាចរអា
ភារះ= កំសត់ដែលតើរឿងលោកគ្រូ! ហើយលោកគ្រូគិតថានៅចឹងរហូតទៅអី?
រតនា= អត់ទេ ដែលមានពីណានៅម្នាក់អែងរហូតកើតនោះ
ភារះ= ចឹងមេននិង ហើយកាលបានលោកគ្រូរក
រតនា= កំពង់តែរកហើយ
ភារះ= ហើយរកបាននៅ
រតនា= បាតរកបានហើយ
ភារះ= ពីណាគេដែរ ហើយគេនៅណា ស្អាតឬអត់ (ភារះមិនភ្លេចសួរទេថា ប្រុសឬស្រី)
រតនា= បាតគេឆ្លាតណាស់ កូនអ្នកមានណាស់ ហើយគេក៏សង្ហាណាស់ដែរ ដែលជាហេតុធ្វើអោយញុំពិបាក់និងធ្វើឬកពារក្នុងការសារភាពប្រាប់គេណាស់
ភារះ= ពីណាគេ? នៅណា? ឈ្មោះអីដែរ? ហើយប្រុសឬស្រី? (គេនៅតែឈ្លីចសួរញុំដូចជាតក់ក្រហល់ចង់ដឹងណាស់) ញុំក៏ធ្វើជាសួរថា
រតនា= ហើយទាក់ទងអីនិងភារះដែរ មិចក៏ចង់ដឹងមេះ?(ឆ្អែតអត់ប៉ុន្នឹង អានេះខ្ញុំបញ្ចូលទេ)
ភារះ= បាតចង់ដឹងមេនណាលោកគ្រូ (អត់ខ្វល់សំខាន់មុខអូន កាប់៣ពូថៅមិនដល់សាច់)
រតនា= បានញុំប្រាប់ចុះតែភារះត្រូវសន្យា និងញុំថាមិនប្រាប់អ្នកណាទេណា
ភារះ= បាត គេឆ្លើយយ៉ាងលឿន
រតនា= គេនោះឈ្មោះ.............ភារះ ហើយគេកំពង់តែនៅជិតញុំនេះអែង
ភារះ= ថាមិច................លោកគ្រូចង់ថា
រតនា= បាតញុំថា ញុំពេញចិត្តភារះ ភារះយល់មិចដែរ
ភារះ= លោកគ្រូពេញចិត្តញុំមេន?
រតនា= បាត ប្រាកដមេន
ភារះ= លោកគ្រូញុំស្ដាប់ច្រឡំ ឬក៏យល់សព្វនាគ
រតនា=ភារះមើលមុខញុំហើយស្ដាប់អោយច្បាស់ញុំចង់ថាញុំស្រលាញ់ភារះ បងស្រលាញ់អូនណាភារះ
ភារះ= លោកគ្រូ ញុំ............ញុំដូចជាវង្វេងហើយនាគ
រតនា= មិចភារះ? ភារះអត់ពេញចិត្តញុំទេអី?
ភារះ= អត់ទេ(គេប្រញាប់ឆ្លើយយ៉ាងលឿន)
រតនា= ចុះមិចក៏ភារះ....
ភារះ= មកពីញុំរំភើព និងសប្បាយចិត្តពេកពេលលឺពាក្យនេះចេញពីមាត់លោកគ្រូ
រតានា= មេន?
ភារះ= បាត លោកគ្រូដឹងអត់ ការពិតញុំស្រាលាញលោកគ្រូខ្លាំងណាស់ ហើយបារម្មណ៍ខ្លាំងណាស់ បារម្មណ៍ខ្លាចលោកគ្រូ ដឹងរឿងនេះ ហើយស្អប់ញុំ ញុំគិតថាអោយតែបាននៅក្បែរលោកគ្រូ មើលលោកគ្រូញញឹម និងនិយាយមកកាន់ញុំ ក៏ញុំអស់ចិត្តដែរ ព្រោះញុំមិនចង់អោយលោកគ្រូដឹងរួចស្អប់ញុំនិងចាក់ចេញពីញុំទេ ទើបញុំមិនដែលហ៊ានសារភាពថាញុំស្រលាញ់លោកគ្រូ ទាំងដែលអាកប្បកិរិយាញុំវាបង្ហាញទៅហើយនោះ
រតនា= ឆ្កួតមេន ពីណាទៅស្អប់អ្នកដែលស្រលាញ់ខ្លួនអែងនោះ
ភារះ= ចុះបើលើកណាក៏លោកគ្រូនិយាយថា លោកគ្រូមិនស្រលាញ់ប្រុសដូចគ្នាដែរនោះ ចឹងអោយញុំសារភាពប្រាប់លោកគ្រូថាមិចកើត
រតនា= ចឹងសារភាពថាព្រមស្រលាញ់ញុំហើយហ
ភារះ= បាត ១០០% ញុំស្រលាញ់លោកគ្រូ
រតនា= ហាស់ហា ទីបំផុតភារះអាចនិយាយពាក្យនេះចេញហើយ
ភារះ= បាទញុំនិយាយចេញមេន ញុំស្រលាញ់លោកគ្រូ អូនស្រលាញ់បង(ស្រាប់តែភារះងើបហើយស្រែកពាក្យនេះយ៉ាងខ្លាំង)
រតនា= អេបានហើយ គេលឺផ្អើលគេអាឡូវហើយ
ភារះ= តែ.............
រតនា= គ្មានតែគ្មានអីទេ មកអង្គុយចុះសិនមក ចាំនិយាយ(គេអង្គុយហើយទើបសួរញុំបន្ត)
ភារះ= មិចក៏លោកគ្រូសារភាពថាស្រលាញ់ញុំស្រួលមេះ
រតនា= គ្រាន់តែពាក្យថា បងស្រលាញ់អូន មានអីពីបាកនិយាយ
ភារះ= តែមើលលោកគ្រូដូចមិនទំនងចឹងសោះ
រតនា= មិនទំនងមិច
ភារះ= ដូចមិចមិនដឹងទេ មើលទៅលោកគ្រូដូចមិនសំស្រលាញ់ប្រុស ហើយឬតតែមិនសំថាស្រលាញ់ញុំសោះ
រតនា= ហឹះ ហឹះ ...........
ភារះ= មិចលោកគ្រូ
រតនា= ការពិតបងស្រលាញ់អូនយូហើយ ហើយបកក៏ដឹងថាភារះស្រលាញ់បងដែរ តែបងចាំមើលថាកាលបានភារះសារភាពប្រាប់បង ព្រោះអូនជាអ្នកចាប់ផ្ដើម ចឹងហើយបានលេងចរិតដាក់អូនតិចទៅ តែចាំយូទៅដូចគ្មានសង្ឃឹមថាអូនអែងសារភាពប្រាប់បងទេ ព្រោះអូនអែងដូចខ្លាចៗបង ចឹងបានបងសារភាពមុនទៅ
ភារះ= ចឹងតើ! ហើយលោកគ្រូដឹងថាញុំស្រលាញ់យូហើយ តែនៅតែធ្វើបាបចិត្តញុំទៀត
រតនា= នៅហៅលោកគ្រូ អីទៀត ហោបងៗទៅ
ភារះ= ដូចមិនទាន់ទម្លាប់បានទេ
រតនា= រៀនទំលាប់ទៅចឹង
ភារះ= បាទលោកគ្រូ ( លោកគ្រូអីប្រាប់អោយហៅបង)
ភារះ= ចង់ថាបង ពូកែធ្វើពើមេន ធ្វើអោយញុំព្រួយចិត្តតែអែងរាល់ថ្ងៃហ្មង
រតាន= ហាស់ហា ប្រុសស្អាតតែចឹង
ភារះ= ចុះញុំអាក្រក់អី
រតនា= អត់ទេអូនស្អាត់ណាស់ ហើយឬតតែល្អណាស់
ភារះ= និយាយចឹងប្រហែលយប់និងទៅផ្ទះវិញដេកមិនលក់ទេមើលទៅ
រតនា= ស្មានេះហើយទៅវិញធ្វើអី ដេកលេងជាមួយបងម៉ាយប់ទៅបងនៅម្នាក់អែងផងខ្លាចខ្មោចណាស់(ម៉ោង៨ ១០ នាទី)
ភារះ= មេនអី លោកគ្រូអោយញុំដេកលេងនេះមេន
រតនា= ពិន័យអាឡូវហើយ ប្រាប់អោយហៅបង
ភារះ= បាតបងអែងអោយញុំដេកលេងមេនអី
រតនា= បាតមេនតើ ហើយអូនអែងចង់លេងអី?
ភារះ= លេងអីក៏បានអោយតែបងអែងអោយលេង
រតនា= និងហើយចាំបងអោយលេងរបស់ពិសេសមួយ ហើយចាំបងបង្ហាត់មេរៀនខ្លះៗដល់អូនអែង
ភារះ= មេរៀនអី
រតនា= មេនរៀនមិញនិង
ភារះ= មេរៀនមិញ! បឺតមានត់និងអី?
រតនា= បាត! ខ្លាចអូនអែងថាមិនដែលអី ចឹងបានបងចង់បង្រៀននិងណា
ភារះ= មានអីលើសនិងក៏បាន!
រតនា= យល់ព្រមហើយណា! យប់និងបងដឹងតែចាត់ការហើយ
ក្រោយពីនិយាយលេងសាសងគ្នាបានមួយសន្ទុះ ញុំក៏ចូលទៅផ្ទះបាយដើម្បីធ្វើម្ហូបញុំបាយឯភារះក៏ទេទៅសុំការអនុញ្ញាតិពីឪពុកម្ដាយរបស់គេដើម្បីសម្រាក់ផ្ទះញុំមួយយប់ ដោយយកលេះថា Assignment ធ្វើមិនទាន់ហើយនៅធ្វើប្រហែលជាកណ្ដាល់អាធ្រាទទើបហើយ មុនដំបូងម៉ាក់ប៉ាភារះគាត់មិនព្រមទេព្រោះខ្លាចភារះដើរលេងចូលបារចូលខ្លឹបយប់ព្រលប់អី ទើបគាត់សុំជួបញុំ ក្រោយពីគាត់ជួបញុំហើយទើបយល់ព្រមអោយភារះសម្រាក់នៅផ្ទះញុំនិងផ្ដាំអោយញុំជួយមើលគេផង។
ចង់ដឹងថាយប់នេះ ញុំនិងភារះធ្វើអ្វីទៀតរងចាំអាទិត្រក្រោយណា
រងចាំភាគបញ្ចប់