រឿង នាងកូឡាបខ្មៅ (ភាគ2)

 រឿង នាងកូឡាបខ្មៅ

(ភាគ2)

និពន្ធដោយ Wong Nau

#Khmer_Novel69

From: Future Bold Man

ខ្ញុំគិតថា ប្រហែលជា​ពេជ្រ​បន្តផ្ញើមកទៀត តែមិនដូចការគិតទេ គឺស្ងាត់តែម្តង។ ខ្ញុំមុជទឹកហើយ ឆែកទូរសព្ទមើលក៏មិនឃើញមានឆ្លើយ​ ខ្ញុំទុកទូរសព្ទចោលចូលគេង។ ផ្ទះខ្ញុំបែរទៅទិសខាងកើតឈៀងត្បូងចឹងនៅខែកត្តិកខ្យល់ពីជើងវាមិនសូវជាត្រជាក់ខ្លាំងប៉ុន្មានទេ។ ព្រះខែស្ទើមូល រះជិតផុតបង្អួតរបស់ខ្ញុំ... ខ្ញុំសម្លឹងមើលដួងខែ និងគិតក្នុងចិត្តតែម្នាក់ឯង...
ហុឺ... ខ្ញុំ​ដឹងថា មនុស្សយើងកើតមកគ្មានអ្នកណាចង់រស់នៅ ក្នុងស្ថានភាពអន់ៗ អោយសង្គមមើលងាយឡើយ។ ខ្ញុំ​មិនបានមើលងាយកូលាបនិងពេជ្រទេ តែខ្ញុំស្អប់ខ្ពើមស្ថានភាពជីវិត ដែលគាប់សង្កត់អោយពួកគាត់ ធ្វើរឿងដែលសង្គមមិនអោយតម្លៃ (ពេស្យា​និង​សត្វប្រឡាំងកាស😏)​សូមបុណ្យកុសលដែលខ្ញុំបានសាង និង​ បន្តសាងជួយខ្ញុំអោយមានជីវិត ចៀសផុត ជីវិតស្នេហាបែបនេះផងចុះ។ និយាយបន់ស្រន់រួចខ្ញុំននៀលអោបខ្នើយអោប បិតភ្នែកសង្ងំដេកក្នុងភួយយ៉ាងមានក្តីសុខ (រដូវត្រជាក់)​។

<បងយ៉ូ បងយ៉ូ មោះដើរលេង>
វាជាសម្លេងកូលាប ហៅខ្ញុំ
<ហើយទៅដើរលេងឯណា? >
<ខ្ញុំ​ស្គាល់កន្លែងមួយ សប្បាយណាស់ បងមកតាមខ្ញុំមក តោះប្រយ៉ាប់ឡើង>
ខ្ញុំ សម្លឹងទៅកូលាប ឃើញនាងដូចជាចម្លែក កែវភ្នែកហាក់ឆ្លេឆ្លា ប្រញ៉ាប់ៗដូចមានរឿងអ្វីម្យ៉ាង លាក់បាំង
<អេ​ ទៅដើរលេងអីទេស ខ្ញុំ​មានរឿងចង់និយាយប្រាប់កូលាប រឿងពេជ្រណា៎>
<ណឹងហើយបងទៅនិយាយគ្នានៅកន្លែងណឹងក៏បានមិនឆ្ងាយទេ តោះបងប្រញ៉ាប់មក>
កូលាបបានរត់ទៅមុន ខ្ញុំក៏សំរេចរត់តាមពីក្រោយ រត់បានបន្តិចក៏មានអព្ទពេញផ្លូវ ខ្ញុំមើលអ្វីមិនឃើញក៏ឈប់ ស្រាប់តែខ្យល់ផាត់អព្ទចេញ ហើយកូលាបទាញដៃខ្ញុំរត់ទៅមុខជាមួយនាង។ ពេលអព្ទបាត់អស់ ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ថាពួកយើង គឺស្ថិតក្នុងវាលស្រែជាច្រើន ហើយវាជាពេលយប់ទៀតផង​។ ខ្ញុំរត់តាមកូលាបបណ្តើស្រែកសួរនាងបណ្តើ កូលាបទីនេះកន្លែងណា? បងរត់តាមខ្ញុំមក ខ្ញុំ​នាំបងស្គាល់កន្លែងសប្បាយ ទីនោះស្អាតណាស់។ មួយសន្ទុះក្រោយមក ពួកយើងបានមកដល់ផ្លូវបែកជាបួន ដែលមានស្រះអមសងខាងផ្លូវទាំងអស់។ កូលាបញញឹមដាក់ខ្ញុំ​ ហាក់ដូចជាសប្បាយចិត្តយ៉ាងខ្លាំង កែវភ្នែកនាង មានពន្លឺថ្លា​ដូចគំនូរញញឹមដែលគេផាត់។ នាងចង្អុទៅព្រះចន្ទ រួចនាងនិយាយថា <បងមើលន៎ ព្រះចន្ទស្អាតណាស់> ខ្ញុំងើយមើលទៅព្រះចន្ទ តាមដែរនាងប្រាប់ ឃើញព្រះចន្ទ ពេញវង់ពិតមែន តែក៏មានពពកខ្មៅរសាត់មកបំរុងនឹងបាំងព្រះចន្ទ។ <កុំបាំងព្រះចន្ទអី> ផ្ទៃមេឃប្រែងងិតជាងមុន ខ្ញុំក៏រកមើលកូលាបលែងឃើញមិនដឹងជានាងរលាយបាត់ជាមួយ ស្បៃអន្ធកាលឬយ៉ាងណា? ទិដ្ឋិភាពស្ងប់ស្ងាត់ងងិតបែបនេះ ធ្វើអោយខ្ញុំព្រឺឆ្អឹងខ្នងតែម្តង។ ខ្ញុំសម្លឹងជុំវិញ ភ្លែកបន្ទោល មួយយ៉ាងធំ រាងដូចសរសៃ ឈាម​ ជះពន្លឺយ៉ាងខ្លាំង ធ្វើអោយខ្ញុំ ត្រូវដួល​ ភ្លាមនោះក៏មាន សម្លេងមួយផ្ទុះយ៉ាងខ្លាំងដូចគ្រាប់បែក ចេញពីទឹកស្រះក្រោយខ្នងខ្ញុំ​ ជះសាចទឹក ស្រោចលើខ្ញុំ។ ខ្ញុំ​ប្រាកដក្នុងចិត្តច្បាស់ជារន្ទះបាញ់ហើយ ។ តែពេលខ្ញុំបើកភ្នែកម្តងទៀត ខ្ញុំឃើញកូលាបត្រូវប្រុសចាស់ម្នាក់ អោប​ ក ជាប់​និងខាំកបឺតឈាមនាង​(ព្រាយជញ្ជក់ឈាម)​។ នាងយំ សម្លឹងមកខ្ញុំ ហើយស្រែកថា <ហេតុអ្វីជាខ្ញុំ​ ខ្ញុំឈរខាងក្រោយតើ? > ខ្មោចជញ្ជក់ឈាមនោះ ប្រែជាសក់ខ្មៅ ក្មេងជាងមុនបន្តិចៗម្តង ក្រោយពីកូលាបដួលទៅដី។ ខ្ញុំ​ភ័យណាស់ច្រួលរឹងមោះ ដូចចាញ់ច្រាប បំរុងរត់គេចតែរឹងជើងដៃអស់... ពេលខ្មោចនោះងាកមកចង្អុមុខ...ខ្ញុំភ័យស្ទើដាច់ដង្ហើម រហូតភ្ញាក់ដូចគេ កន្រ្តាក់អោយព្រលឹងមកចូលក្នុងរូបវិញ។ ខ្ញុំនៅស្រៀវក យកដៃស្ទាបកខ្លួនឯងដោយខ្លាចមានខ្មោចមកខាំ ព្រោះវាច្បាស់ៗមែនទែនដូចជាការពិត។

ពេញមួយថ្ងៃដែលខ្ញុំនៅគិតវល់ៗពីសុបិន្ត​។ តើខ្ញុំគួរនៅរវល់ពាក់ព័ន្ធនឹងរឿង កូលាបនិងពេជ្រទៀតឬទេ? ... អភន្តរញាណរបស់ខ្ញុំប្រាប់ថា មនុស្សនេះមានចេតនាមិនល្អទេចឹង? អាចនឹងមានរឿងមិនល្អ​ប្រសិននៅរាប់អានតទៅទៀត។ នៅល្ងាចនោះ ខ្ញុំសំរេចសុំឈប់ធ្វើការ​នៅហាងអាហារ ព្រោះ​រយៈកាលកន្លងមក ពួកគេមិនដែលអោយខ្ញុំចេះធ្វើម្ហូបអ្វីសោះឡើយ។ ការងារខ្ញុំគឺទៅដល់ភ្លាម បោស​ ជូត​កំរាល សំអាតតុ កៅអី​ មើលរៀបចំរបស់លើតុ ខ្វះអីថែមអ្វី រួចដៃគេប្រើអោយហាន់បន្លែ លាងរបស់របរដែលគេធ្វើហើយ។ បើសិនជាខ្ញុំទំនេរឈរមើលគេលាយទឹកជ្រលក់គេដេញអោយទៅទិញ បន្លែ​ឬ​គ្រឿងផ្សំ​មិនចឹងទិញភេសជ្ជ... ជាដើម​ និយាយរួមគឺមិនអោយដឹងគ្រឿងប្រលាក់សាច់ គ្រឿងធ្វើទឹក sauce អ្វីឡើយ។ ខ្ញុំ​គិតថា ខ្ជះខ្ជាយ​ពេល​ បើនៅធ្វើក៏អត់ចេះអីអាដែលដូចតែបុគ្គលិកអនាម័យអោយគេចឹង។ ខ្ញុំ​សំរេចចិត្ត​ឈប់​នៅចុងខែ មករា​ 2019​ ដោយប្រាប់ថៅកែខ្ញុំថា ម៉ាក់គាត់ពិបាកចាំផ្លូវ​ ខ្ញុំទៅដល់ផ្ទះ ម៉ោង10:30 តែគាត់ចូលសំរាន្តតាំងពីម៉ោង10ម្ល៉េះ។ មេខ្ញុំគាត់ស្តាយណាស់មិនចង់អោយខ្ញុំឈប់ទេ ព្រោះ​ខ្ញុំស្រួលប្រើ ទៅណាមកណាទិញអីខ្ញុំជិះម៉ូតូខ្លួនឯងមិនទារថ្លៃសាំង ពេលមានបញ្ហាផ្សេងៗជាមួយខ្មែរ ខ្ញុំជួយនិយាយ ដោះស្រាយអោយ (គាត់បរទេសពេលខ្លះគេគៀបសុី ឬយកឈ្នួលថ្លៃ លក់ដូអោយថ្លៃ)​។ ថ្ងៃនោះថៅកែរខ្ញុំគាត់ព្យាយាមសួរខ្ញុំពីមូលហេតុផ្សេងៗ ដូចជា​សួរថា​ខ្ញុំរកការងារថ្មីបាន? តើមានបញ្ហាអ្វីទេនៅកន្លែងការងារ? គឺគាត់ចង់សំដៅថា ខ្ញុំមិនត្រូវគ្នាជាមួយ អេវីន ឬ​ យ៉ាងមេចបានឈប់ គាត់គិតថា​អេវីន អាចមានបញ្ហាទើបបុគ្គលិកធ្វើការមិនលើសពី3ខែគឺសុំឈប់រហូត។ ខ្ញុំ​បានព្យាយាមប្រាប់គាត់ថា < Avin is a good stuff that you need to take care of. He works hard everyday for you. He's never said sth bad abt you, since I have been working here. He is not khmer. He also a foreigner as you, so he would be on your side to be safe and....​I mean helping each other.
ក្រោយពីប្រាប់គាត់ហូហែរមកគាត់ក៏ឈប់សួរ តែគាត់សង្ឃឹមថាខ្ញុំនៅជួយការងារគាត់បានយូតទៅទៀត។ គាត់ថាបើខ្ញុំ នៅជាមួយគាត់បាន6ខែទៀតគាត់នឹងបង្រៀនអោយចេះម្ហូបទាំងអស់ដែលគាត់លក់។ ខ្ញុំ​ចេះតែង៉ក់ក្បាលទៅតែខ្ញុំបានសំរេចចិត្តថា ឈប់រួចទៅហើយនៅបំណាច់ខែ។ ខ្ញុំ​ប្រាប់គាត់ថា បើខ្ញុំឈប់គាត់អាចហៅ បុគ្គលិកពីហាង Fish &​ Chips ជាហាងដៃគូរបស់គាត់អោយមកជួយបានបណ្តោះអាសន្នសិនបើនៅតែរកមនុស្សថ្មីមកជំនួសមិនទាន់បាន​។ ក្រោយពីប្រាប់រឿងលាឈប់ រួច​ខ្ញុំដូចជាបានធូទ្រូង (តើធូទ្រូងរឿងអ្វីអោយប្រាកដ? ខ្ញុំខ្លួនឯងក៏មិនដឹងដែរ)​។ ចំណែក​អេវីន គាត់ហាក់មិនសូវសប្បាយចិត្ត ពេលដែលដឹងថាខ្ញុំឈប់។ មើលទៅគាត់បែបមានអារម្មណ៍ថា ឯកា​ ព្រោះ​ពីមុនមកគាត់មាន មិត្តល្អម្នាក់ជាជនជាតិហ្វីលីភីន ធ្វើការក្នុងហាងនេះជាមួយគ្នា​។ តែដោយសារតែពេលមានគ្នានោះ គាត់ដើរលេងច្រើន និង​ មិនសូវស្តាប់មេ ទើបថៅកែបំបែកអោយ ឈប់ម្នាក់។ ហើយគាត់ក៏ហាក់ ស្ងាត់ស្ងៀមជាងមុនតាំងពីពេលណឹងមក។ ថ្ងៃដំបូងដែលខ្ញុំទៅធ្វើការ ខ្ញុំមើលទៅគាត់ (អេវីន)​ ដូចជាមនុស្សមិនសូវទុកចិត្តលើខ្លួនឯងទេ។ គាត់ចេះតែលួចមើលខ្ញុំ ហាក់ដូចជាគិតថា តើខ្ញុំនិងគាត់អាចចុះសម្រុងល្អជាមួយគ្នាឬទេ? កន្លងមក​ ខ្ញុំមិនដែលធ្វើអ្វីជំទាស់ចិត្តគាត់ដែរ... ជារឿយៗ ខ្ញុំនិយាយរឿងបទពិសោធន៍ដើរលេងក្រៅប្រទេសប្រាប់គាត់... ឯគាត់គិតថាខ្ញុំអួតឬយ៉ាងណានោះខ្ញុំក៏មិនដឹងដែរ​ព្រោះ​បើគិតទៅ មនុស្សសុីប្រាក់ខែ ប៉ុនខ្ញុំ មិនដឹងជាមានលទ្ធភាពឯណាដើរលេងក្រៅស្រុកទេ។ ចំណែកឯមូលហេតុ​ដែលនិយាយរឿងនេះព្រោះ ខ្ញុំមិនដឹងនិយាយអ្វីជាមួយគាត់ បើយើងនៅស្រុកផ្សេងគ្នា ចឹងមានតែនិយាយពីប្រទេសទី៣ គាត់ប្រាប់ពីអារម្មណ៍គាត់ពេលមកដល់ខ្មែរ (អារម្មណ៍អ្នកចំណូលថ្មី)​ ខ្ញុំក៏ប្រាប់ថា ពេលខ្ញុំទៅស្រុកគេ ក៏មានអារម្មណ៍ ដូចគ្នា​គឺ​អ្វីៗថ្មីគ្រប់យ៉ាង​ ស្រុកគេស្អាត សម្បូអីញាំ តែអ្វីដែលគួរអោយបារម្ភនោះគឺ វង្វេងផ្លូវតែម្តង​។ ខ្ញុំរំលឹកប្រាប់គាត់ពីអនុស្សាវរីយ៍ កាលទៅម៉ាឡេសុីដំបូង។ កាលណោះខ្ញុំទៅមានគ្នាដល់ទៅ 6នាក់ តែខ្ញុំនិងមិត្តភត្តិម្នាក់ទៀតត្រូវទៅមុន អ្នកផ្សេងគេមិនទាន់ដល់ថ្ងៃសំរាក​។ ចំណែកការងារនៅអង្គការ គឺឈប់មុន3ថ្ងៃ ចូលក្រោយ3ថ្ងៃ សំរាប់ចូលឆ្នាំខ្មែរនិងភ្ជុំ ដោយសារត្រូវជូនក្មេងទៅស្រុក និងនាំមកវិញចឹងខ្ញុំទំនេរមុន អាចទៅមុន២ថ្ងៃបាន។ និយាយពីពេលចេញដំណើរទៅជាមួយមិត្តម្នាក់ទៀតដែលអត់ធ្លាប់ទៅម៉ាឡេដូចគ្នា ហើយវាអត់ពូកែភាសាទៀត។ ខ្ញុំ​និងវា ដើរសួរផ្លូវគេរហូត សំណាងដែរ ស្រុកម៉ាឡេ ទោះចាស់ក៏ដោយក៏ចេះភាសា​ English អាចទំនាក់ទំនងបានដែរ។ នៅម៉ាឡេ ខ្ញុំ​មានមិត្តភត្តិម្នាក់ចាំជាស្រេច ចឹងហើយ ទើបហ៊ានទៅ។ គាត់ផ្តាំថា ពេលខ្ញុំ ចុះពីយន្តហោះមកអោយខ្ញុំរកទិញ លេខទូរសព្ទ​ ដើម្បីខលទៅគាត់។ ហើយរកឡានក្រុង ដែលធ្វើដំណើរទៅ​ KL Central គាត់នៅចាំទទួលនៅទីនោះ។ និយាយពីរឿងក្នុងព្រលាន ខ្ញុំដើរតាមតែអ្នកទេសចរណ៍ផ្សេងៗ ព្រោះ​មិន​ សូវពូកែររឿងណឹង ហើយគិតជាស្រេចថា គេគ្រប់គ្នា ច្បាស់ជា​រកច្រកចេញដូចតែខ្ញុំចឹង។ ពេលដើរមកដល់កន្លែង Domestic Arrival មិត្តខ្ញុំវាសួរថា យើងចូលតម្រង់ជួរដូចគេអត់😊? វាទៅកេះគេសួរ គេក៏អោយវា ឈរនៅចាំ ខ្ញុំ​ក៏នៅចាំជាមួយគ្នា😀។ តែខ្ញុំ​ឃើញជនបរទេសគេនាំគ្នាដើរទៅកន្លែងផ្សេង ក៏សួរនាំគេជាថ្មី ទើបគេប្រាប់ថា កន្លែងគេ គឺសំរាប់តែជនជាតិ ម៉ាឡេ​ទេ​😬 (បែបមកពីមិត្តខ្ញុំមុខដូចឥណ្ឌា ទើបគេច្រលំថា វាជាអ្នកស្រុកម៉ាឡេ🤣🤣🤣។ ចេញផុតពីព្រលាន មានគេលក់លេខទូរសព្ទ ស្រេចមិនបាច់រក ខ្ញុំសួររកឡានក្រុង ព្រូឡាននាំទៅជិះទៀត​តម្លៃសំបុត្រលក់ធម្មតា មិនកោដូចស្រុកយើងទេ (ស្រុកយើងខ្មែរតម្លៃផ្សេងបរទេសតម្លៃផ្សេង)​។ ពេលរកឡានក្រុងបានហើយ អ្វីដែលខ្ញុំបារម្ភនោះគឺ ខ្ញុំមិនដឹងថា KL​ Central នៅឯណាទេ។ គ្រាន់តែចូលអង្គុយប៉ុក ខ្ញុំកេះសួរនាំមនុស្សក្បែរៗខ្លួន​ភ្លាមៗ ដើម្បីប្រាកដចិត្តថា ឡាននឹងឈប់នៅទីនោះ😀។

ខ្ញុំនិយាយផងសើចផង បែបអេវីនគាត់គិតថា ខ្ញុំចូលចិត្ត​ដើរលេង​ គាត់ បានបើកទូរសព្ទបង្ហាញផ្ទះ គាត់នៅហ្វីលីពីន និង​ឆ្នេរសមុទ្ទ ដែលគាត់ធ្លាប់ទៅលេង គាត់បបួលខ្ញុំអោយទៅលេងផ្ទះគាត់​ ព្រោះប៉ុន្មានខែទៀតគាត់ត្រលប់ទៅលេងស្រុក​។ គាត់ទិញសំបុត្រយន្តហោះរួចហើយ បើខ្ញុំចង់ទៅ អាចទិញទៅជាមួយគាត់តែម្តងមិនពិបាក អត់ស្គាល់ផ្លូវ។ ខ្ញុំ​ប្រាប់គាត់ថា មិនមានលុយទៅទេ គាត់ថា​ចំណាយមិនច្រើនទេ គាត់អោយខ្ញុំស្នាក់នៅផ្ទះគាត់ គាត់មានរថយន្តជូនដើរលេង ចំណែកអាហារហូបចុក ក៏មិនថ្លៃជាងស្រុកខ្មែរដែរ។ ខ្ញុំ​ចេះតែប្រាប់គាត់ថា គិតមើលសិនៗ តែក្នុងចិត្តដឹងតែអត់ទៅហើយ ព្រោះ​ខ្ញុំមិនចេះទុកចិត្តអ្នកណាងាយៗទេ។ កាលទៅម៉ាឡេនោះ ក៏ដោយសារ មិត្តម៉ាឡេ ខ្ញុំស្គាល់គាត់២ឆ្នាំហើយ ម្យ៉ាងគាត់ជាប្តី (ប្រុសយកប្រុស)​របស់អាផលមិត្តខ្ញុំផង។ បើទៅហ្វីលីពីនទាល់តែខ្ញុំមានមិត្តជិតស្និតពីខ្មែរទៅជាមួយម្នាក់ទៀតទើបហ៊ានទៅ។

ម៉ោងជាង​8ទៅហើយ មិនទាន់ឃើញកូលាបមក​ order សោះបែបយប់ណឹង គ្មានភ្ញៀវហាងនាងចង់ញាំអាហារសំរន់ពីហាងខ្ញុំទេ​។ ខ្ញុំ ឈរនៅខាងមុខហាង សម្លឹងទៅភ្ញៀវនៅឯ Duplex ដែលភាគច្រើនជាជនជាតិអុឺរ៉ុប អង្គុយជជែកគ្នា ខ្លះជក់បារី ខ្លះ​ រាំតិចៗ តាមភ្លេង អ្នកខ្លះនាំក្មេងប្រុសអាយុ 20តិចតួច មកញាំស្រា ជជែកគ្នា​ និង​ ទំនងបន្តទៅមើលកុនជប៉ុន ជាមួយគ្នាផង🤣 គិតៗទៅ​បរទេសចាស់ៗ ទាំងនោះគាត់ចូលចិត្ត ការកុហក់ខ្លួនឯងណាស់។ ស្មានតែក្មេងៗទាំងនោះគេស្រលាញ់គាត់ឬ? ពួកគេធ្វើព្រោះចង់បានញាំឆ្ងាញ់ ចូលហាង សប្បាយៗនិងបានលុយប៉ុននោះ។ ក្មេងខ្លះគាត់ស្អាត ខ្ញុំឃើញហើយក៏ សរសើរដែរ (ល្មមសុីចុក)​ រាងតូចល្មម សម្បុរទឹកឃ្មុំ (ត្នោតភ្លឺ)​ សក់ខ្មៅក្រាស ភ្នែកធំៗ ខ្ជូតៗ។ ឯខ្លះទៀតអាយុ ២០ក្រាស់ក៏មាន តែពួកអាយុច្រើន ចូលចិត្តតែងខ្លួនបែបស្អាតបាត សក់កាត់ស្អាត បាស់ៗ ឈូសជើងសក់ស្រមោលៗ សាច់ស រាងសាច់ដុំបន្តិច​(ស្មាបើក​ក្រអាញជាង ក្មេងៗ​ជំទង់)​ និយមស្លៀកខោខៅប៊យជើងវែង​ស្បែកជើងប៉ាតា អាវយឺត មានក​ឬ​អាវក្រណាត់ ខ្លះ​មានពាក់វែនតាខ្មៅ... និយាយទៅពួកណឹងចេះធ្វើខ្លួន បានស្អាត។ ក្មេងខ្លះក៏មិនសូវស្អាតដែរ តែវាអាស្រ័យលើ ធនធាន​បុរស់បរទេសរូបនោះ បើគាត់មានលុយគាត់រកប្រុស ក្មេងៗ​ស្អាតៗ។ អ្នកមានលុយល្មមៗបែបមានការងារគួសម រកបានប្រុសចាស់បន្តិច សំរស់ថយបន្តិច ចំណែកពួកបរទេស ដែលមិនសូវមានលុយនិង​ចាស់ៗទៀតនោះ ច្រើនតែរកបាន ក្មេងៗដែលមិនសូវស្អាត (សាច់ឈាមមិនសូវថ្លាដូចក្មេងមកពីជនបទ មករកការងារធ្វើលក់កម្លាំងនៅភ្នំពេញ)​ មកអង្គុយផឹកជាមួយ…កំពុងតែគិតពីជីវិតក្មេងទាំងនោះ ខ្ញុំមិនបានចាប់អារម្មណ៍ថា មានភ្ញៀវដើរចូលហាង។ ទាល់តែលឺអេវីន ស្វាគមន៍​ភ្ញៀវ​ទើបខ្ញុំ ងាកទៅនិយាយជាមួយភ្ញៀវ។ គឺជាភ្ញៀវបរទេស2នាក់ អាយុ​ល្បាក់សា​ម​ ម្នាក់ខ្មៅ ម្នាក់ស ។ តាំងពី ខ្ញុំ​មកធ្វើការមក ឃើញ២នាក់ណឹង ធ្លាប់មកញាំដែរ។
ពួកគាត់កុម្មង់រួចទាញបារីមកជក់ ជជែកគ្នា​លេង​។ ឯខ្ញុំ​ដាក់មេប្រុចទៅឈរនៅក្រៅ(គេចផ្សេងបារី)​តែចោលភ្នែកមកក្រោយម្តងៗ ដើម្បីចាំយកអាហារអោយភ្ញៀវ។ កូលាបទើបតែចេញមកក្រៅហើយសើចដាក់ខ្ញុំ
💃បងយ៉ូ ទំនេរហីបានមកឈរនៅមុខហាង?
🧔ខ្ញុំធុមផ្សេងបារី ឈឺក្បាល​
💃ខ្ញុំសាំហើយ អារឿង ជក់រឿងផឹកណឹង
🧔អូហ៍ ហើយពេជ្រមាននិយាយអ្វីខ្លះទេ? កាលពីថ្ងៃអាទិត្រ ខ្ញុំជួបគាត់ គាត់ថា កូឡាប ប្រចណ្ឌ ខ្លាំងពេក​ធ្វើអោយគាត់ថប់អារម្មណ៍!
💃បើគាត់ធ្វើអោយខ្ញុំមិនទុកចិត្ត!...គាត់មានរឿងលាក់បាំងច្រើនណាស់បង... បងឯងមិនទាន់ស្គាល់គាត់ទេ ល្បិចច្រើនណាស់ ខ្ញុំតាមសឹងមិនទាន់ផង។

រីយ៉ូ! (អេវីនហៅខ្ញុំ លើកអាហារអោយភ្ញៀវ)​
🧔 ខ្ញុំទៅក្នុងសិន ហើយកុម្មង់អីដែរថ្ងៃណឹង?
កូលាបដើរចូលតាមខ្ញុំហើយជួបភ្ញៀវបរទេស២នាក់នោះ​និយាយគ្នាលេង។ នាងនិយាយផងខ្សឹបផង (បែបម៉ូយរាត្រីគាត់ពីមុន)​។ កូលាបដើរមកក្នុង order ជាមួយអេវីន។ ហើយមកនិយាយខ្សឹបៗដាក់ខ្ញុំ
💃មេចដែរបងពីរនាក់ណឹង? ចូល​ Type បងឯងអត់?
🧔ម្នាក់ស​ មើលទៅសមរម្យតើ បើម្នាក់ខ្មៅ មិនទេ ខ្ញុំអត់ចំណូលចិត្តទេ ពួកអាហ្វ្រិច? ហើយម៉ូយកូលាបមែន
💃មានឯណា..... គាត់សួរខ្ញុំថា ស្គាល់បងអែងមែន?
លឺកូលាបសួរចឹងខ្ញុំងាកទៅមើលភ្ញៀវ២នាក់ណឹង ឃើញខ្ញុំមើលទៅ គាត់ញាក់ចញ្ចើមដាក់។ ខ្ញុំ​ដឹងភ្លាមថាពួកគេចង់គិតអី។
🧔កូលាប អើយ​ពួកគាត់ណឹង ចៃរាត្រី... ឃើញតែមកផឹក រឿយៗ បើគេអ្នកល្អគ្រាន់បើ បែបមានសង្សាត្រឹមត្រូវ ចេះនៅផ្ទះ នៅអីខ្លះហើយ។ ពួកគាត់ណឹង​ salala live for today😀
💃ខ្ញុំប្រាប់គាត់ដែរតើថា បងគ្រាន់តែមកធ្វើការរកបទពិសោធន៍ ដើម្បីចង់បើកហាងរកសុីខ្លួនឯង មិនខ្វះខាតចង់រកសុីក្រៅទេ។ ពួកណឹងតាចឹងទេបង ចេះតែញ៉ែៗចោល​ បានក៏ត្រកអរទៅ អត់ពេលខ្លះម៉ូម៉ៅ ដូចខ្មោចចូលក៏មាន ។
🧔ចុះកូលាបទៅរួចជាមួយពួកគាត់ដែរ?
💃បងឯងឌឺមេស...
🧔មានអីត្រូវឌឺ ខ្ញុំជួយគិតគូអោយកូលាបតើ
💃បាច់ទេ... គេខ្លួនគេចេះគិតគូហើយ

ក្នុងមួយសប្តាហ៍នេះខ្ញុំអត់ដែរទទួលការហៅមកពេជ្រសោះ ហើយពេជ្រក៏មិនឃើញ ទិញចំណី អោយកូលាបដូចមុនៗ។ ខ្ញុំ​នៅទៅធ្វើការដូចធម្មតា ឯកូលាបក៏ចេញចូលធម្មតា ដល់ខ្វះ1អាទិត្រទៀតឈប់ ទើបខ្ញុំប្រាប់កូលាបយដឹង។
🧔កូលាប យើងជិតលែងបានជួបមុខគ្នាហើយ
💃បងឈប់ហ៎?​
ខ្ញុំ​ញញឹម​ ងក់ក្បាល
💃មេចបងឯងរកទៅលក់ដូរខ្លួនឯងវិញហើយអ៎មេច?
🧔មិនទាន់ទេ តែនៅក៏មិនចេះអី គាត់អត់បង្រៀនអីផងណឹង! និយាយចឹង អត់សូវឃើញពេជ្រមកផ្អែមល្ហែមយកចំណីមកផ្គាប់ផ្គុនចឹងឥលូវណឹង?
💃ពួកយើងបែកគ្នាហើយបង
🧔ហ៎ាមេចចឹង?
💃ខ្ញុំអស់ទ្រាំហើយ... កន្លងមកខ្ញុំផ្គាប់ចិត្តគេ ដល់តែខ្ញុំរាងស្បើយលុយ គេក៏រករឿងម៉ួម៉ៅ... ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាអន់ ហេតុអីក៏ខ្ញុំត្រូវតាមចិត្តគេគ្រប់យ៉ាង... ឬមកពីខ្ញុំ ជាពេស្យា ទោះជូតដុះលាងយ៉ាងណាក៏វាមិនល្អដូចគេធម្មតា... ទើបខ្ញុំត្រូវតាមទ្រយកចិត្តគេ...ទាំងខ្លួនឯង ស្ទើតែចង់ដួល... ពេលខ្លះគិតដល់រឿងអនាគតដូចជាងងឹតៗខ្លាំងតែម្តងបង។
ខ្ញុំបានដឹងរួចមកហើយថា ស្នេហាពួកគេ គឺជារឿងមិនអាចទៅរួច ថ្ងៃដែលខ្ញុំរំពឹងគិតវាក៏មកដល់
🧔 កូលាប ខ្ញុំមិនដឹងជាមានពាក្យអ្វីនិយាយអោយកូលាបអាចសប្បាយចិត្តបានភ្លាមៗទេ។ ខ្ញុំ​គ្រាន់តែអាចចង់អោយកូលាប ស្តាប់ការយល់ឃើញរបស់ខ្ញុំ ចំពោះជីវិតមនុស្ស។ សំរាប់ខ្ញុំ​ជីវិតមនុស្សម្នាក់ៗកើតមកគឺមិនដូចគ្នាទេ តែមានតម្លៃស្មើៗគ្នា ហេតុអ្វី​ខ្ញុំថាស្មើ? ស្មើនោះគឺជាមនុស្សសោយនូវវេទនសរម្មណ៍ដូចគ្នា​។ ទោះអ្នកមាន អ្នកក្រ​ សេដ្ឋី​ បណ្ឌិត​ ស្អីក៏ដោយ ចេះឈឺពេលគេជេរគេមើលងាយ និងត្រូវការការទទួលស្គាល់ដូចគ្នា​។ អារម្មណ៍​ ឬ​ ចិត្តនេះហើយគឺជា មនុស្ស​ម្នាក់​ៗ​វាមិនអាស្រ័យសម្បកកាយគាត់ទេ ព្រោះ​តា ព្រះធម៌​ចិត្តធំចិត្តជាប្រធាន​ យល់អត់កូលាប?
💃បងចង់ថា ស្មើត្រង់ចេះឈឺចេះរីករាយដូចគ្នាត្រូវអត់?
🧔ណឹង... មិនមែនយើង​កើតមក​ ក្រ​ដើរលក់ខ្លួន បំរើគេ ហើយគេជេ មិនឈឺ គេបោកប្រាស់មិនចេះស្តាយនោះទេ គឺឈឺដូចគ្នាណា។ គ្មានអ្នកណាកើតមកដើម្បីអោយតែគេធ្វើបាបទេ ម្នាក់ៗមានសិទ្ធិទាមទាររកតម្លៃអោយខ្លួនឯងដូចគ្នា។ គ្រាន់តែពួកអ្នកមានគេ ងាយនឹងត្រូវគេសង្គមមនុស្សទទួលស្គាល់ តែតម្លៃទាំងនោះ វាមិនបានធ្វើអោយជីវិតគាត់មានតម្លៃជាងអ្នកផ្សេងៗទេ ព្រោះ​ក្នុងព្រះធម៌ របស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ អត់បាននិយាយថា មនុស្សមានលុយ មានប្រជាប្រិយក្នុងសង្គម មានតម្លៃជីវិតលើសអ្នកណាឡើយ។ បើអ្នកមានសាងបាបបានបាប អ្នកក្រសាងបុណ្យបានបុណ្យ។ អ្នកមានមើលងាយអ្នកក្រ មកពីអ្នកមាននោះក្រចិត្តមេត្តា ក្រចរិយាមារយាទ ក្រទឹកចិត្ត​។ កូលាបឈប់មើលងាយខ្លួនឯងទៅ ទោះសង្គមមនុស្សថ្នាក់ខ្ពស់គេមិនអោយតម្លៃយើង តែចំពោះ កម្មផល​ ចំពោះបុព្វជិត ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​ ដែលជាបុគ្គល់ដ៏ប្រសើរ លោកអត់មានបែងចែក យើងដោយគ្រឿងលំអរទាំងនោះឡើយ ហើយទ្រង់ក៏មិនវាយតម្លៃអតីតកាលយើងដែរ សំខាន់ខណៈនេះ ពេលនេះ​យើងជាមនុស្ស ប្រកបដោយទឹកចិត្ត មិនអាត្មានិយម សួនតួ​ មិនធ្វើបាបអ្នកដទៃដើម្បីសុខខ្លួន នោះគឺយើងអាចងើបមុខ នៅចំពោះទ្រង់ដោយឥតមានក្តីអៀនខ្មាស់ទៀតទេ។
💃អរគុណ​បងដែលជួយលើកទឹកចិត្តខ្ញុំ។ មែនហើយ​ព្រះពុទ្ធដែលជាធំនៅពីលើក្បាលមនុស្សលោកមិន រើសអ៉ើងផង រឿងអីយើងព្រមអោយមនុស្សសាមញ្ញៗ មកធ្វើអោយយើងបាត់តម្លៃខ្លួនឯង។
🧔👍👍👍 និយាយបានល្អ ប្អូនស្រី... បងចង់និយាយប្រាប់ថា ប្អូនកុំមើលងាយខ្លួនឯងពេក កុំគិតថា អត់ពីពេជ្រគ្មានអ្នកណា ត្រូវការប្អូន។ កុំស្តាយគេ កុំ ឈឺចិត្ត​ ព្រោះគេបោកយើងណឹង គេមិនបានព្រាត់ស្លាប់ឯណា នេះទៅចោលភ្នែកសោះ​ គ្មានស្តាយយើងផងណឹង បែបគេគិតថាយកយើងដូចជិះក្របីចម្លងភក់សោះណឹង...
💃បងហ៎ និយាយអាក្រក់មេស ជិះក្របីចម្លងភក់! ខ្ញុំ​មិនព្រមចម្លងវាទេ ក៏មិនធ្វើក្របីដែរ
🧔សុំទោសបងនិយាយមាត់ឆៅបន្តិចហើយ តែបងចង់អោយប្អូនដឹងថា គេមិនអោយតម្លៃយើងផង តើយើងទៅស្តាយរបស់គ្មានតម្លៃដូចគេធ្វើអ្វី? ត្រូវអត់?

កូលាបគិតមួយសន្ទុះ រួចនាងសម្លឹងមុខខ្ញុំ ហើយផ្តើមនិយាយថា
💃បង​យ៉ូ! ខ្ញុំ... មានរឿងមួយចង់ប្រាប់បង... ដំបូងថាមិនចង់និយាយតែ ខ្ញុំយល់ថាបងល្អជាមួយខ្ញុំរាប់អានខ្ញុំអស់ពីពោះ​ចឹងគួរតែប្រាប់បង​។ ម្យ៉ាង​យើងជិតលែងបានជួបគ្នាទៀតហើយ ខ្ញុំមិនចង់ មានអារម្មណ៍ថា​ខុសចំពោះបង ទោះបងខឹងក៏ដោយ
🧔ប្រាប់រឿងអី? និយាយមកខ្ញុំបើកចិត្តទទួល មិនខឹងកូលាបទេ។

សូមរង់ចាំអាន ភាគបញ្ចប់ ដែលខ្ញុំនឹងអោយកូលាប បកស្រាយ រឿងដែលខ្ញុំចងកន្លងមក 😀