រឿង​ ម្ចាស់គ្រងបេះដូង(ពិសេស) ភាគ ៣

រឿង​ ម្ចាស់គ្រងបេះដូង(ពិសេស)  

ភាគ ៣

និពន្ធដោយ Pii Chhay

#khmer_Novel69

ចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមក ខ្ញុំហើយនិងហ៊ាងក៏ត្រូវវេចបង្វេចខោអាវចូលមករស់នៅក្នុងផ្ទះថ្មីជាមួយគ្នា។ ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ពួកយេីងចែករំលែកការស្រលាញ់ឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកមិនឲ្យចាញ់ប្តីប្រពន្ធគូរដទៃឡេីយ។ ការស្រលាញ់របស់ពួកយេីងគឺមានតម្លៃណាស់ ខ្ញុំតែងតែគោរពនិងផ្តល់តម្លៃឲ្យគេក្នុងនាមជាស្វាមី ហេីយគេក៏គោរពនិងផ្តល់តម្លៃឲ្យខ្ញុំក្នុងនាមជាភរិយាដូចគ្នា។ ពួកយេីងបង្ហាញចេញគ្រប់យ៉ាងឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក​ ទាំងការព្យាយាមរៀនស្វែងយល់ពីគ្នាជារៀងរាល់ថ្ងៃ មិនថាពីចរិកលក្ខណះ ចំនង់ចំនូលចិត្ត រឿងដែលមិនពេញចិត្ត វិធីលួងលោម ព្យាយាមផ្តល់ភាពទុកចិត្ត ជួនកាលក៏ប្រច័ណ្ឌព្រោះឥលូវ​រួសរាយរាប់ញាតិរៀងជ្រុល​ ពេលខ្លះមានពាក្យសំដីឡេីងចុះដោយសារតែចរិករឹងរូសរបស់គ្នាបន្តិចទៅ តែពួកយើងមិនដែលដេកបែរខ្នងដាក់គ្នាដែរ ព្រោះវាជាច្បាប់ទី១របស់ស្វាកំហូច។

ម៉ោង៧:០០​ល្ងាច

😈”ចូលធ្វើការថ្ងៃណា?” ម៉ោងនេះគឺជាម៉ោងកំពុងតែញ៉ាំបាយល្ងាចជាមួយគ្នា តែសុខៗហ៊ាងក៏លើករឿងការងារមកនិយាយ។

💜”ថ្ងៃស្អែក”

😈”ស្អែក? ចូលធ្វេីការម៉ោងម៉ាន?”

💜”ម៉ោង៨ បងមិនបាច់ជូនអូនទៅទេ រិទ្ធគេមកយកអូនទៅធ្វើការជាមួយគ្នាហី៎”

😈”អូនគិតច្បាស់ហើយហ៎?”

💜”អឹមមម បងនៅមិនអស់ចិត្តរឿងអីទៀត?” តាំងពីថ្ងៃមានកម្មវិធីនោះមកគេមិនដែលរំលឹកដេញដោលសួរខ្ញុំពីរឿងការងារនេះទេ។ អាចមកពីគិតថាខ្ញុំមិនចូលចិត្តរឿងដដែលៗ ទើបតែថ្ងៃនេះគេដាច់ចិត្តនិយាយឡើង។ សូម្បីតែក្រុមហ៊ុននៅទីណា មានឈ្មោះអីក៏គេមិនសួរនាំដែរ។

😈”អត់មានអីទេ អូនចង់ធ្វេីក៏តាមចិត្តអូនទៅ” គេនិយាយទាំងធ្វេីមុខដូចមិនចាប់អារម្មណ៍។

💜”ហើយមិចចាំបាច់យំ?”

😈”បងមានយំពីកាល”

💜”អត់យំមិច អូនឃើញយំច្បាស់ណាស់” ខ្ញុំនិយាយហើយក៏អោនមុខទៅរកគេ។ គេពិតជាមិនបានយំមែន តែខ្ញុំចង់ញ៉ោះគេ។

😈”បងអត់មានបានយំទេ”

💜”មើរអូនមើលឲ្យជិតតិចមើរ” ម្តងនេះហ៊ាងគេជាអ្នកអោនមុខមកខ្ញុំវិញម្តង តែអោនដោយគ្មានហ្វាំងចាប់ឡើយ។

💜”អឹមមមម​ ជុប” 😚😚

😈”ស្មានតែបងមិនដឹងថាអូនចង់ធ្វើអីបងហេ៎” គំរោងដែលចង់ថើបគេឲ្យបានមុន តែត្រូវគេចាប់ខ្ញុំទាញខ្ញុំទៅថើបមុនទៅវិញ។

💜”ជុបប ឈប់យំនៅ?”

😈”ថើបមួយទៀត ឈប់យំ”

💜”ញ៉ាំបាយហេីយសិន អូនឲ្យឈុតធំ”

😈”មែនហា៎? អង្គុយចុះៗ មោះបងបញ្ជុក ឆាប់អស់” ហាហាហា ខ្ញុំអង្គុយសេីចហួសចិត្តនឹងកាយវិការឆ្លេឆ្លារបស់គេ។ វាមិនមែនអីដែលថ្មីទេសំរាប់យេីង តែពួកយេីងក៏មិនដែលចោលទំលាប់ផ្តល់ស្នាមញញឹមឲ្យគ្នាដែរ។

 

ព្រឹកថ្ងៃបន្ទាប់ ខ្ញុំងើបតាំងពីព្រលឹម ព្រោះត្រូវរៀបចំខ្លួនដើម្បីទៅធ្វើការ។ ថ្ងៃដំបូងមិនចង់យឺតនឹងណា។។

💜”ជុបប អូនទៅធ្វើការហើយណា”

💜”អាហារពេលព្រឹកអូនធ្វើរួចហើយ កុំភ្លេចកំដៅញ៉ាំផង” ដឹងតែឯងមានអ្នកមកយក ដេកមិនខ្ចីងើបតែម្តង។

😈”អឹមមម ប្រញាប់ទៅណា ម៉ោងទើប៧ហ្នឹង” ហ៊ាងស្រវ៉ាចាប់ដៃខ្ញុំជាប់។

💜”រិទ្ធគេជិតមកដល់ហើយ ណាមួយខ្លាចស្ទះផ្លូវ”

😈”គេងសិន បងចង់សួរជាលើកចុងក្រោយ” មិនមែនត្រឹមតែនិយាយទេ តែគេទាញខ្ញុំទៅអោបក្នុងភួយជាមួយគេតែម្តង។

😈”ទៅធ្វើការច្រើនបានប្រាក់ខែតិច និងនៅផ្ទះមើលកូនបានប្រាក់ខែច្រើនអូនចង់បានមួយណា?”

💜”មានសមត្ថភាពចាយឲ្យអូនបានប៉ុណ្ណា?”

😈”ឥតដែនកំណត់”

💜”ហឹសៗៗ មួយខែ៥០០០ដុល្លា មិនកាត់ពន្ធ មិនគិតចូលការចាយវាយប្រចាំថ្ងៃ”

😈”ព្រមគ្រប់សំណើរ តែមួយថ្ងៃបងសុំ៣ពេល”

💜”ស៊ីចុក១ពេលបូកថែម១០០០ទៀត អូខេ?”

😈”ធ្វើការឲ្យបងឬក៏លក់ខ្លួនឲ្យបង”

💜”ធ្វើក៏ធ្វើលក់ក៏លក់ឲ្យតែត្រូវថ្លៃ”

😈”តោះ ចឹងចាប់ផ្តើម សេវាកម្មល្អបង់ជាឆ្នាំតែម្តង”

គ្រឺងងងៗៗ

💜”ហាហាហា ឈប់លេងបានហី៎ រិទ្ធគេមកដល់ហើយ”

😈”ជុបប បើកឡានប្រយ័ត្នប្រយែង ខំប្រឹងធ្វើការណា ហាមទៅរញ៉េរញ៉ៃជាមួយអាឈ្មោលណាឲ្យសោះ”

💜”អឹមម អូនទៅហើយ” ខ្ញុំថើបលាគេហើយក៏ទាញកាបូបចេញទៅរករិទ្ធ។

ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃធ្វើការដំបូង ម្នាក់ៗដូចអន្ទះអន្ទែងយ៉ាងមិចមិនដឹងទេ។ ទាំងខ្ញុំទាំងនាងរិទ្ធគិតតែពីស្ងាត់តាំងពីផ្ទះមកដល់កន្លែងធ្វើការ។

ក្រុមហ៊ុនរបស់យើងជាក្រុមហ៊ុនខ្នាតកណ្តាលមានទីតាំងក្នុងអាគារសាងសង់ថ្មីកំពស់១៨ជាន់ ហើយជាន់ដែលខ្ញុំត្រូវទៅធ្វើការគឺនៅជាន់ទី៦។

🧑🏻”យើងដូចជាភ័យដល់ហើយ” យើងដើរមកដល់មាត់ទ្វារកញ្ចក់ដែលត្រូវបើកចូលទៅក្នុងក្រុមហ៊ុន នាងរិទ្ធក៏អាក់ជើង។

💜”យើងក៏ភ័យដែរ តែតិចទៀតទៅលេងអីហើយ” ខ្ញុំនិយាយលួងវាហើយក៏បើកទ្វារដើរចូលទៅ។

💜”សួស្តីបង! ពួកខ្ញុំជាបុគ្គលិកថ្មីទើបតែចូលធ្វើការថ្ងៃនេះ តើខ្ញុំត្រូវទាក់ទងទៅខាងណាដែរ?” ពួកខ្ញុំចូលមកដល់ក្នុងគឺសំរុកទៅរកខាងផ្នែកទទួលភ្ញៀវ។

🐾“សូមចាំមួយភ្លែត” នាងនិយាយប្រាប់ខ្ញុំហើយក៏លេីកទូរសព្ទលើតុមកនិយាយជាមួយនរណាម្នាក់ ហើយបានបន្តិចនាងក៏នាំពួកខ្ញុំចូលទៅក្នុងបន្ត។ បន្ទប់ដែលខ្ញុំកំពុងដើរចូលទៅបន្ទាប់គឺជាបន្ទប់ធ្វើការរួម មានតុមានកៅអីមានបំពាក់គ្រប់គ្រឿងអេឡិចត្រូនិច មានការរៀបចំរចនាម៉ូតសមសួនទៅតាមគោលជំហររបស់ក្រុមហ៊ុនច្បាស់ៗ។

🐾”សួស្តីអូន! បងឈ្មោះ ម៉ារី”

💜”បាទ ខ្ញុំ ទូ”

🧑🏻”ខ្ញុំ រិទ្ធ”

🐾”អូខេ ចឹងមកតាមបងមក” ពួកខ្ញុំដេីរចូលមកដល់ក្នុងក៏បានឃេីញបងស្រីថ្មីម្នាក់ទៀតចេញមកទទួលពួកខ្ញុំម្តង។ 

🐾”នេះជាកន្លែងធ្វេីការប្អូន” កន្លែងធ្វេីការពួកខ្ញុំមានទំហំមិនសូវជាធំដូចផ្នែកដំបូងដែលខ្ញុំបានចូលមុននេះទេ ហេីយសំខាន់ពេលនេះមានតែខ្ញុំ២នាក់នាងរិទ្ធតែប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវអង្គុយយាមកន្លែង។ ព្រោះមិនទាន់មានអ្នកណាមកនៅឡេីយដែរ។  

💜”បាទ អរគុណច្រេីនបង” ក្រោយពីដឹងថាកន្លែងដែលខ្លួនត្រូវប្រចាំការជាកន្លែងណាហេីយ ខ្ញុំនិងរិទ្ធក៏អង្គុយមេីលមុខគ្នាម៉ង់ៗ ព្រោះមិនដឹងថាត្រូវធ្វេីអី។ បានមួយសន្ទុះបងស្រីដដែលក៏បានចូលមកជាមួយនឹងឯកសារមួយចំនួនឲ្យពួកយេីងមេីល ដេីម្បីឲ្យបានយល់ដឹងពីក្រុមហ៊ុន និងប្រព័ន្ធផ្ទៃក្នុងរបស់ក្រុមហ៊ុន។

🧑🏻”ទូ?” ខ្ញុំកំពុងតែមើលឯកសារក៏ដូចជាប្រតិបត្តិការការធ្វើការរបស់ក្រុមហ៊ុន ស្រាប់តែរិទ្ធស្រែកហៅ។

💜”ថីឯង?”

🧑🏻”ឈ្មោះពេញរបស់ហ៊ាងអីគេ?”

💜”សួរធ្វើអី ក្រែងឯងក៏ដឹងដែរតាសហី៎”

🧑🏻”ឯងមកមើលនេះតិចមើរ” មិនដឹងជាស្អីវាទេ។

💜”មើរអី ឈ្មោះហ៊ាងទៅនៅក្នុងនឹងមែនអានេះ?”

🧑🏻”អឺ...”

💜”ក្បាលហែង” ខ្ញុំលឺហើយក៏ប្រញាប់ឡើងទៅមើល តែ...

🐾”ទូ? មកតាមបងតិច” បងស្រីដែលបានដាក់ឯកសារឲ្យខ្ញុំបានចូលកាត់ហៅខ្ញុំ។

💜”អរ បាទ បង” ខ្ញុំក៏ត្រូវដើរចេញទៅតាមគាត់ជំនួសទៅរកនាងរិទ្ធវិញ។

តុកៗៗ ពេលនេះគាត់បាននាំខ្ញុំមកដល់មុខបន្ទប់ថ្មីមួយទៀត ហើយគាត់ក៏គោះទ្វារសុំអនុញ្ញាតិពីម្ចាស់បន្ទប់ រួចក៏បើករុញចូល។

🐾”លោកប្រធាន​ គាត់មកដល់ហើយ” ហ្អា៎? លោកប្រធាន? ខ្ញុំធ្វើអីខុសមែន?

🐾”ចូលទៅក្នុងទៅអូន” តែខ្ញុំមិនបានសួរនាំអីពីគាត់ទេ ព្រោះគាត់ជ្រុលបើកទ្វារចូលទៅហើយ។

💜”អរ បាទ អរគុណបង” ហើយគាត់ក៏គេចទៅម្ខាងដើម្បីឲ្យខ្ញុំដើរចូលជំនួសគាត់វិញ។ ខ្ញុំដូចជាចង់ភ័យដែរ ព្រោះចូលធ្វើការមិនទាន់បានមួយកំណាត់ថ្ងៃផង ចៅហ្វាយហៅមកជួបហី៎។ មិចអីមិចទេ

💜”ជំរាបសួរ......”

លោកប្រធាន:“បាទ ជំរាបសួរ” អ្នកណាក៏បានដែរជួយមកទះកំភ្លៀងខ្ញុំមួយដៃ ហើយជួយអូសខ្ញុំចេញផង

លោកប្រធាន:”អញ្ជើញអង្គុយ” គេក្រោកឈរសំរួលឯកសណ្ឋាន ហើយក៏ចង្អុលកៅអីឲ្យខ្ញុំអង្គុយ។

💜”មិចបានមកនៅហ្នឹង?” ខ្ញុំដើរចូលទៅរកគេទាំងសញ្ញាសួរហោះពេញក្បាល។

លោកប្រធាន”បាទ? ខ្ញុំជាប្រធានគ្រប់គ្រងនៅទីនេះ ខ្ញុំមិនអាចមកបានទេ?” ខ្ញុំនៅតែសំលឹងមុខគេជាមួយនឹងឈុតអាវសំលៀកបំពាក់ពេញយសជាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនតែម្តង។ គេនិយាយជាមួយខ្ញុំធ្វើដូចជាចៅហ្វាយនិងកូនចៅ បែបទើបតែបានជួបគ្នាថ្ងៃធ្វើការដំបូង។ ខ្ញុំមិននិយាយអីច្រើនក៏ដាក់គូទអង្គុយទល់មុខគេ។

😈:”មិចបានសំលឹងមុខខ្ញុំ?” ធ្វើសមណាស់អញ អាកាប៉ប។

💜”សុំទោស គ្រាន់តែគិតថាលោកប្រធានមុខស្រដៀងមនុស្សម្នាក់”

😈:”ស្រដៀងអ្នកណា?”

💜”ស្រដៀងអ្នកមើលថែសួនផ្កានៅផ្ទះខ្ញុំ”

😈:”ហឹសៗៗ នៅមានស្រដៀងអ្នកណាទៀតអត់”

💜”អ្នកស៊ីឈ្នួលមើលថែឆ្កែ”

😈:”ហាហាហា អស់ហេីយ?”

💜”បាទ អ្នកបើកឡាន”

😈:”អត់មានស្រដៀងអ្នកដេកអោបរាល់ថ្ងៃអីទេហ៎?”

💜“ភ្លេចមុខបាត់ហី៎ ពូកែសំដែងពេក” ខ្ញុំខំសំលក់មុខគេ តែគេបែរជាខំសើច។

💜“និយាយចឹងលោកប្រធានមានការអីជាមួយខ្ញុំដែរ?” ខ្ញុំក៏រៀបរិកទៅតាមទំនៀមទំលាប់របស់កូនចៅ។

😈:”គឺរឿងកិច្ចសន្យាការងារ” គេប្រែហុចក្រដាសកិច្ចសន្យាមកឲ្យខ្ញុំដោយស្នាមញញឹម​ ខ្ញុំក៏លូកដៃទៅទទួលពីគេទាំងស្នាមញញឹមដូចគ្នា។

😈:”មើលឲ្យច្បាស់មុននឹងសំរេចចិត្តស៊ីញ៉េ” ខ្ញុំចាប់ផ្តើមជ្រួញចិញ្ចើមនឹងពាក្យមានកល់របស់គេ។ សង្ស័យមានរឿងត្រូវឈឺក្បាលទៀតហើយ។

💜”បាទ ខ្ញុំដឹងហើយ” តាមពិតទៅខ្ញុំបានដឹងខ្លះៗមកហើយពីកិច្ចសន្យាការងារមួយនេះ តែដល់ពេលដែលត្រូវមកទទួលពីដៃបុរសម្នាក់នេះ ខ្ញុំត្រូវតែពិនិត្យឡើងវិញជាដាច់ខាត។ ព្រោះខ្ញុំស្រមៃមិនចេញមែនថា កម្មពាររបស់ខ្ញុំជាមួយនិងគេគឺមិនលើកលែងសូម្បីតែមួយវិនាទីណា។ នៅក្នុងកិច្ចសន្យាពិតជាបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់មែនថា ស្វាមីតែម្នាក់របស់ខ្ញុំពិតជាមានងារជាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុននេះពិតប្រាកដមែន។ ពិភពលោកនេះពិតជាមានកន្លែងសំរាប់តែយេីង២នាក់ពិតមែន។

💜”រួចហើយ” ខ្ញុំពិនិត្យមើលរួចរាល់ហើយក៏ស៊ីញ៉េតែម្តង។

😈:”អូខេ នេះការងារprojectដំបូង” គេនិយាយហើយក៏ហុចឯកសារមួយចំនួនមកឲ្យខ្ញុំ។

💜”ហាងការ៉េម?” ខ្ញុំដូចជាភ្ញាក់បន្តិចទៅនឹងគំរោងហាងដែលគេបានដាក់មកឲ្យ។

​😈:”ត្រូវហើយ ភ្ញៀវចង់បានការរចនាចាប់ពីគ្រឹះមកតែម្តង" ..................

😈:“ធ្វើបានឬមិនបាន?”

💜“ខ្ញុំសង្ស័យ”

 😈:“រឿង?”

💜“រឿងភ្ញៀវដែលជាម្ចាស់ហាងនេះ”

 😈:“ហេតុអី?”

💜“ខ្ញុំចង់ជួបនិយាយជាមួយម្ចាស់ហាងផ្ទាល់”

😈: “ហឹសៗៗ បានតើ ថ្ងៃរសៀលខ្ញុំនឹងណាត់ភ្ញៀវទៅជួបនៅទីតាំង”

💜“អរគុណច្រើន លោកប្រធាននៅមានអីចង់ប្រើទៀតទេ?”

😈:”អស់ហើយ”

💜”ចឹងខ្ញុំសុំទៅធ្វើការវិញហើយ”

ក្រោយលាគេចេញទៅវិញហេីយ ខ្ញុំក៏ដេីរមកកន្លែងប្រចាំការរបស់ខ្ញុំវិញ។ ដើរទៅទាំងមិនអស់ចិត្ត ព្រោះតែមិនបានសួរនាំឲ្យបានស្ងប់ចិត្ត។ ឃេីញទៅធ្វេីការជាមួយប៉ារាល់ថ្ងៃតែមិននឹកស្មានថាមកសម្ងំនៅក្រុមហ៊ុននេះស្ងាត់ៗតាំងពីកាល ថែមទាំងគ្មានមកពិភាក្សាជាមួយឯងអីមួយម៉ាត់ទៀត។ ខ្ញុំ​រក​ពាក្យ​មក​ពណ៌នា​មិនបានទេ​ពេលនេះ​ គឺ​សុំនៅស្ងៀមរង់ចាំមេីលគេ​ធ្វេីអ្វីបន្តវិញ។  

ក្រាកកកកក

🧑🏻”ឯងកើតអីហ្នឹង?”

💜”យើងមិនអីទេ”

🧑🏻”បងម៉ារីហៅឯងទៅធ្វើអី?”

💜”ហៅទៅជួបមេ”

🧑🏻”ឯងកុំប្រាប់ថាឯងបានជួប.....។”

💜”អឺ គឺយើងបានជួបហ៊ាង”

🧑🏻”អូ ម៉ាយព្រះ គិតទៅគេមិនអនុញ្ញាតិឲ្យឯងឃ្លាតទៅណាឆ្ងាយពីគេតែម្តង គេពិតជាសាហាវណាស់”

💜”យើងនឹកមិនឃើញដូចគ្នា ហឹសៗៗ” ខ្ញុំអង្គុយនឹកហួសចិត្តអស់សំណើច តាំងពីកើតមកខ្ញុំមិនដែលឃើញអ្នកណាដូចជាគេពីមុនមកឡើយ។

🧑🏻”សប្បាយចិត្តហី៎ណេ បាននៅក្បែប្តី២៤ម៉ោងបែបនេះ”

💜”អត់ទេ នៅទីនេះ គឺជាចៅហ្វាយហើយនិងកូនចៅតែប៉ុណ្ណោះ” ខ្ញុំនឹកឃើញកាយវិការធ្វើដូចមិនដែលស្គាល់ខ្ញុំមុននឹង គឺស្រស់ៗណាស់។

🧑🏻”ប្រាកដហើយ? កុំឲ្យយើងឃើញឯងឡើងទៅបន្ទប់់លោកប្រធានញឹកឲ្យសោះណា”

💜”អឺ ចាំតែមើលទៅ បានហីធ្វើការ”

🧑🏻”មានតែរឿងចំលែកៗពួកឯង២នាក់នេះ” នាងរិទ្ធវាក៏ហួសចិត្តមិនចាញ់ខ្ញុំដូចគ្នា។ តែបណ្តោយតាមនឹងសិនចុះ ចាំទៅដល់ផ្ទះចាំប្រលាត់ស្បែកគេចេញម្តងក៏មិនអីដែរ។

ម៉ោងសំរាកបាយថ្ងៃចូលមកដល់ ខ្ញុំនិងនាងរិទ្ធក៏ប្រញាប់រៀបចំទុកដាក់របស់ដើម្បីបានសំរាកបាយដូចគ្នា។

💜”ហើយនៅរិទ្ធ?”

🧑🏻”អឺ រួចហើយ យើងតេទៅបងយុទ្ធសិន” បងយុទ្ធទៀតហើយ បើបែបៗនេះ មិនដឹងពេលណាវាព្រមសារភាពថាវានិងបងយុទ្ធមានអីលើសពីមិត្តទេ។

💜”ដល់ណាហើយឯង?”

🧑🏻”យេីងមានទាន់បានទៅណា”

💜”អារិទ្ធ កុំមកធ្វេីមិនដឹងរឿង”

🧑🏻”អឺៗ…ត្រឹមណាគឺត្រឹមនឹង”

💜”ហេតុអី? នៅមានរឿងអីមិនត្រូវគ្នាទៀត?”

🧑🏻”យើងគ្មានអីទេ តែគាត់អាចនឹងត្រូវការពេល”

💜”យើងមិនជឿទេ គឺមកពីឯងនឹងនៅខ្លាចចេះនៅខ្លាចចុះ ខ្លាចថាគេទទួលយកអតីតនឹងចរិកខ្លួនឯងមិនបាន”

🧑🏻”អឺ បើឯងដឹងហើយនៅសួរធ្វើអីទៀត ណាមួយយើងគិតថាគាត់គួរតែមានជំរើសដែលល្អជាងនេះ ដូចរាល់ថ្ងៃនេះវាល្អហេីយ”

💜”ហើយឯងនឹងសប្បាយចិត្ត?” ស្រាប់តែវាមិនតប។

គ្រឺងងងៗ ហើយទូរស័ព្ទខ្ញុំក៏រោទិ៍

💜”ជំរាបសួរលោកប្រធាន”

😈”អស់តួនាទីជាលោកប្រធានហើយ ដល់ពេលប្តីម្តងហើយ”

💜”ខ្ញុំតាមមិនទាន់់ទេលោកប្រធាននន”

😈”ហាហាហា បងចាំនៅខាងក្រោមប្រពន្ធសំឡាញ់” និយាយបានតែប៉ុណ្ណឹង គេក៏ដាក់ទូរស័ព្ទចុះដោយមិនចាំការឆ្លើយតបពីខ្ញុំ។

🧑🏻”ហ៊ាងមែន?”

💜”អឺ គេចាំនៅខាងក្រោម”

🧑🏻“តោះយើងទៅ”ចរចាគ្នារួចខ្ញុំហើយនឹងរិទ្ធក៏បណ្តើរគ្នាចុះទៅ ហើយក៏បានឃើញបងយុទ្ធ និងហ៊ាងនៅអង្គុយនិយាយគ្នាក្នុងហាងកាហ្វេនៅជាន់ខាងក្រោមរួចជាស្រាច់។

😈”អញទៅមុនហើយអាយុទ្ធ រិទ្ធខ្ញុំទៅមុនហើយ” គ្រាន់តែឃើញខ្ញុំហើយនិងរិទ្ធចុះមកដល់ក្រោមភ្លាម ហ៊ាងគេក៏ក្រោកឈរលាគ្រប់គ្នាដោយមិនចាំពាក្យរាក់ទាក់អ្នកណា។

💜”យើងមិនទៅញ៉ាំបាយជាមួយគ្នាទេហ៎?”

😈”អ៊ុំសយ គាត់រៀបចំចាំបាយយើងនៅផ្ទះ តោះទៅលឿនឡើង” មិនចាំយូរហ៊ាងក៏អូសខ្ញុំចេញមកតែម្តង។

💜”ចាំជួបគ្នាថ្ងៃ” ខ្ញុំបានត្រឹមតែស្រែកប្រាប់រិទ្ធពីចំងាយ។

បាំងងងង (សំលេងបិទទ្វាឡាន)

😈”អូយយយៗៗ ទូ មោចង់បៅស្អីទាំងស្មាលហ្នឹង?” សាច់ទ្រូងគេហាប់ណែនល្អពេក ទើបខ្ញុំទ្រាំមិនបានលោតទៅខាំសាច់ដោះគេមួយទំហឹងទៅ។ ខ្ញុំដឹងថាគេឈឺតែគេមិនព្រមរុញក្បាលខ្ញុំចេញហើយថែមខ្ទប់ក្បាលខ្ញុំជាប់មិនឲ្យទៅណាទៀត។ (និយាយទៅគាត់ចូលចិត្តខាំ)

😈”អស់ចិត្តនៅ?” វាជាទំលាប់នៅពេលដែលគេគិតថាខ្ញុំខឹងគេម្តងៗគឺគេតែងតែសម្ងំឲ្យខ្ញុំចាត់ការរហូតទាល់តែខ្ញុំអស់ចិត្តដោយខ្លួនឯង។

💜”នៅ..”

😈”មិចមិនខាំទៀត”

💜”ហត់...”

😈”ល្មមឈប់រករឿងដូចកូនក្មេងទៀតហើយ” ហ៊ាងលេងដៃពីក្បាលខ្ញុំហើយចាប់ឲ្យងើយសំលឹងមើលមុខគេវិញម្តង។

😈”បងពិតជាមិនបានដឹងមែនថាអូនត្រូវមកធ្វើការនៅកន្លែងនេះ រហូតដល់ម៉ារីចូលមកប្រាប់ថាមានបុគ្គលិកថ្មីចូលមក២នាក់ទើបបងត្រូវមកភ្ញាក់នៅពេលដែលនាងប្រាប់ថាម្នាក់ក្នុងនោះគឺមានឈ្មោះវិទូ”

😈”ដឹងអត់ថាបងអង្គុយមើលCVអូនសេីចម្នាក់ឯងយូរប៉ុណ្ណាទម្រាំតែដាច់ចិត្តហៅអូនចូលមកជួប”

💜”អង្គុយមេីលCVអូន​ ឬក៏អង្គុយនឹករឿងមកលេងជាមួយអូន”​

😈”រឿងអី? បងគ្រាន់តែធ្វេីទៅតា​មតួនាទីការងារតាស”​ ដោះសារសាហាវណាស់។

💜”ចុះរឿងក្រុមហ៊ុនថ្មីមិចបានបងមិនប្រាប់អូន?”

😈”គឺពីដំបូងបងមិនច្បាស់ចិត្តចង់មកកាន់កាប់មុខជំនួញថ្មីរបស់ប៉ាទេ តែដោយសារក្រុមហ៊ុនថ្មីពាក់ព័ន្ធនឹងជំនាញអូនទើបបងចង់សាកល្បងហើយគិតថានិងបានយកស្នាដៃអូនមកប្រើផង តែមានដឹងអីថាអូនលួចមកដាក់ពាក្យមុនបងទៀត”

😈”បងមិនសួរនាំរឿងការងារអូនមិនមែនថាបងមិនខ្វល់ខ្វាយឬមិនចាប់អារម្មណ៍អីទេ តែបងមិនចង់ធ្វើឲ្យអូនគិតថាបងនៅតែមិនទុកចិត្តអូនថាអូនមិនអាចធ្វើបាន ម៉្យាងបងដឹងថាបងក៏គ្មានសិទ្ធហាមឃាត់អីអូនក្នុងរឿងការងារដែរ ព្រោះពេលនោះបងមិនបាននៅមើលថែអូនពិតមែន”

😈”ឈប់ខឹងបងទៅណា”

💜”អូនអត់មានខឹងទេ”

😈”ហី៎ចឹងមកខាំបងធ្វើអី?”

💜”មិច? លូវទាល់តែខឹងបានខាំបានហ៎រ?”

😈”តែលើកនេះដូចខ្លាំងជាងរាល់ដង”

💜”ចង់ដៅឲ្យចងចាំថាម្នាក់នេះ មានម្ចាស់ហើយ”

😈”អរររ ចឹងបងក៏ចង់ដៅអូនខ្លះដែរ”

💜”អូរៗៗ អត់ទេៗៗ”

😈”តែតិចទេ អត់ឈឺទេ...អាតឿ” សង្គ្រាមប្រទាញប្រទង់គ្នាកើតឡើងពេញក្នុងឡាន។

💜”អូយ អឹមមមមមមម” មាត់ខ្ញុំដាច់អាយះអាយាយអស់ទៀតហេីយ។

😈”ត្រូវចាំថាអូនមានប្តីហើយ មាត់មួយនេះហាមមិនឲ្យប៉ះជាមួយប្រុសណាដាច់ខាត”

💜”អឹមមមម” គេដាក់បណ្តាំហើយក៏ចាប់ខ្ញុំទៅថើបម្តងទៀត។

😈”បងជឿជាក់ថានេះមិនមែនជារឿងចៃដន្យទេ តែវាជាព្រហ្មលិខិតដែលដាច់ខាតត្រូវតែឲ្យយេីងបាននៅជាមួយគ្នារហូតទៅ” ហ៊ាងនិយាយមើលមុខខ្ញុំដោយចង់បញ្ជាក់ថាជាតិនេះខ្ញុំមិនអាចរត់ទៅណារួចពីគេបានឡើយ។

💜”ពូកែលេងពាក្យណាស់ឥលូវ”

💜”តោះ យើងទៅផ្ទះ អូនឃ្លានហើយ” ខ្ញុំដកខ្លួនចេញពីដើមទ្រូងហ៊ាងមកពាក់ខ្សែក្រវ៉ាត់វិញម្តង។

😈”ដល់ម៉ោងមិនទាន់ រាងកាន់តែដូចខ្លាឃ្មុំមែនទែនហើយ” គេបើកឡានចេញបណ្តើរយកដៃមកស្ទាបចង្កេះខ្ញុំបណ្តើរ។

💜”អឹមមម អូនខំយករាងខ្លាឃ្មុំមកឲ្យបងបានដេកអោបហើយ មិចទៀត?”

😈”ហាហាហា ល្មមៗបានហើយ បងបីលេងចង់រួចហើយ”

💜”ចឹង ចាំអូនអូសជេីងបងវិញណ៎...” គ្រាន់តែខ្ញុំនិយាយហើយគេក៏ផ្ទុះសើចមកភ្លាម តែមិនព្រមដកដៃចេញពីក្បាលពោះឯងសោះ។