រឿង ម្ចាស់គ្រងបេះដូង💜 ភាគទី១៣

រឿង ម្ចាស់គ្រងបេះដូង💜 

ភាគទី១៣

និពន្ធដោយ Pii Chhay

#Khmer_Novel69

គ្រាំងងងងង

ខ្ញុំដាក់គូទអង្គុយលើពូកទាំងមិនអស់ចិត្ត ខឹងបំផុតគឺហ៊ាតែម្តង។ គួរធ្វើយ៉ាងណាទៅ? យប់នេះខ្ញុំច្បាស់ជាមិនបានដេកទេ😩😩

តុកៗៗ ឡើងមកលឿនម៉េសឯងត្រៀមចិត្តមិនទាន់ហើយស្រួលបួលផង

💜”កុំសង្ឃឹមថាខ្ញុំព្រមឲ្យចូលឲ្យសោះ”

😎”សម្បីតែហ៊ាក៏ចូលបន្ទប់ឯងលេងបានដែរហេ៎” ការពិតហ៊ាសោះ។ ក្រោយពីដឹងថាជាហ៊ាហើយខ្ញុំក៏ដើរទៅបើកទ្វា

💜”មានការអីហ៊ា?”

😎”កាលទៅរៀបចំខ្លួនទៅរៀន” គាត់និយាយដោយមើលខ្ញុំលើក្រោម មិនដឹងប្រញាប់ទៅណាដែរទេបងប្រុសខ្ញុំ សាមីខ្លួនគេដូចមិនដល់គាត់សោះ

💜”នៅមិនទាន់ដល់ម៉ោងឯណាហ៊ា”

😎”តែយើងមានគេមកចាំ”

💜”ពេលនេះគេជាភ្ញៀវរបស់ហ៊ាចឹងហ៊ានៅទទួលគេទៅ”

😎”ពួកឯងមានរឿងអីមែន? ថ្ងៃមិញនៅឃើញជូនគ្នាទៅមោនៅឡើយសោះ” ហ៊ានិយាយឡើងដូចកំពុងតែចង់ចាប់កំហុសអ្វីខ្ញុំម្យ៉ាង។

💜”អត់មានរឿងអីទេ ហ៊ាក៏ដឹងថាខ្ញុំនឹងគេគឺចឹងតាំងដើមហើយ” ខ្ញុំនៅតែរកលេសដោះសារ។

😎”ចូលនិយាយគ្នាខាងក្នុងវិញ” គាត់កើតអីនឹង មើលទៅដូចប្រាកដប្រជាជាងរាល់ដងម៉េស? ខ្ញុំបិទទ្វាហើយក៏ដើរតាមគាត់ទៅអង្គុយលើកូនសាឡុងមុខពូក។

💜”អឺ ហ៊ាមានរឿងអីចង់និយាយ?” ខ្ញុំសួរទៅគាត់តែគាត់នៅស្ងៀមបានត្រឹមតែសំលឹងមុខខ្ញុំ។ ខ្ញុំដូចជាកាន់តែឆ្ងល់ហើយ ថ្ងៃនេះហ៊ាដូចជាភ្លែកៗយ៉ាងមិចទេ។

😎”ហឹមមម ហ៊ាគ្មានអីច្រើនទេ គ្រាន់តែចង់ឲ្យពួកឯងគួរតែមានរឿងល្អៗជាមួយគ្នាខ្លះទៅ មើលទៅហ៊ាងគេក៏មិនជាមនុស្សយ៉ាបអីដែរ កុំឲ្យភាពរឹងរូស ភាពជាក្មេងរបស់យើងធ្វើឲ្យយើងបាត់បង់មនុស្សល្អ” ហ៊ាដកដង្ហើមធំមួយហើយរៀបរាប់ហូរហែរមកខ្ញុំ វាធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាគាត់ដូចជាចង់មានន័យអ្វីផ្សេងមកកាន់ខ្ញុំ។ ហើយមិនដឹងអ្នកណារឹងរូសជាងអ្នកណាទេ

💜”អឹមម គេទេជាអ្នករឹងរូស ហ៊ាមិនទាន់ស្គាល់គេច្បាស់ទេ”

😎”ហ៊ាគ្រាន់តែនិយាយប្រាប់ទេ គិតគូរខ្លួនឯងទៅ បើគិតថាអ្វីដែលយើងធ្វើវាត្រឹមត្រូវសំរាប់ខ្លួនយើងក៏បណ្តោយវាចុះ” ហ៊ាកាន់តែនិយាយខ្ញុំកាន់តែគិតឆ្ងាយ។ តើគាត់កំពុងតែសង្ស័យពីទំនាក់ទំនងរវាងខ្ញុំទាំងពីរមែនទេ? ខ្ញុំរឹតតែគិតគឺរឹតតែភ័យខ្លាច ខ្ញុំខ្លាចរឿងវានឹងលឺទៅដល់គ្រប់គ្នាក្នុងគ្រួសារ ជាពិសេសគឺម៉ាក់និងប៉ាខ្ញុំមិនចង់ឲ្យកតិ្តយសរបស់គាត់ទាំង២ត្រូវមកអាប់អោនដោយសារតែភាពមិនប្រក្រតីរបស់ខ្ញុំម្នាក់ទេ។ ខ្ញុំមិនគួរណាបណ្តោយឲ្យខ្លួនលង់លើយដល់ថ្នាក់នេះសោះ បើពេលនោះ ខ្ញុំមិនងុបងុលនឹងអារម្មណ៍ត្រេកត្រអាលមួយពេលប្រហែលជាវាអាចជួយខ្ញុំឲ្យមានភាពក្លាហានច្រើនកុំការបដិសេធហ៊ាង តែអ្វីៗវាហួសអស់ហើយ ខ្ញុំពិបាកចិត្តខ្លាំងណាស់ ខាងណាក៏ជាសាច់កាត់មួយណាក៏វាឈឺអូយៗ។

💜”ហ៊ា ហ៊ាដឹងរឿងអីមោមែន?” ពេលនេះខ្ញុំដាច់ចិត្តសួរគាត់ ហើយទោះជាគាត់នឹងបញ្ចេញប្រតិកម្មយ៉ាងណាក៏ខ្ញុំព្រមទទួលដែរ។

😎”ហ៊ាដឹង…” 😳 ដឹងស្អីមិចមិននិយាយឲ្យអស់មោ

💜”ដឹងអីហ៊ា?”

😎”ដឹងថាពួកឯងនឹងអាចក្លាយជាមិត្តល្អនឹងគ្នាបាន បានហើយហ៊ាអស់អីនិយាយហើយ ទៅរៀបចំខ្លួនឲ្យលឿនទៅហ៊ាងគេចាំ” អញ្ចឹងទេ?

💜”អូខេ ចឹងខ្ញុំចូលងូតទឹកសិនហើយ”

😎”ញ៉ាំបាយអត់ហ៊ាឲ្យទុំរៀបចំឲ្យ” ខ្ញុំកំពុងតែដើរចូលបន្ទប់ទឹកហ៊ាក៏បន្ត

💜”ហ៊ាឲ្យបងទុំរៀបឲ្យហ៊ាងចុះ ខ្ញុំអត់សូវឃ្លានទេ” គ្រាន់តែប៉ុណ្ណឹងហ៊ាក៏សើច មានអីត្រូវសើចគ្រាន់តែរឿងស៊ីបាយនឹង។ សើចមិនអស់ចិត្តហើយនៅក្រវីក្បាលហួសចិត្តខ្ញុំទៀត ទៅចឹងទៅ។ ក្រោយពីគាត់ចេញទៅផុតហើយខ្ញុំក៏ចាត់ការធុរះផ្ទាល់ខ្លួនវិញម្តង។ បន្ទាប់ពីរៀបចំខ្លួនរួចរាល់ហើយក៏ទាញកាតាបដើម្បីទៅរៀនបន្តដោយត្រូវមានកំពូលមនុស្សទៅតាមដែរ។ និយាយដល់រឿងគេមិនដឹងយ៉ាងមិចហើយទេ តាំងពីឯងឡើងមោមិនលឺសំលេងអីបន្តិចសោះ ខ្យល់គរដួលស្លាប់បាត់ហើយទេដឹង(មាត់ចង្រៃណាស់ឯង)។

💜”មិចនៅម្នាក់ឯងចឹង?” ខ្ញុំចុះមកដល់ក្រោយក៏ឃើញគេនៅអង្គុយតុបាយតែម្នាក់ឯងដោយមានម្ហូបពេញតុ ហើយចុះហ៊ាបាត់ទៅណាទៀតហើយ?

😈”បងប្រុសទូចេញទៅក្រៅជាមួយម៉ាក់ទូហើយ មោះមោញ៉ាំបាយ២នាក់” គេនិយាយហើយក៏បក់ដៃហៅខ្ញុំឲ្យទៅអង្គុយជិតគេ។

💜”លោកញ៉ាំម្នាក់ឯងទៅ ខ្ញុំមិនឃ្លានទេ” ខ្ញុំនិយាយរួចក៏បែរដើរទៅសាឡុងវិញ។ ខ្ញុំអង្គុយមើលទូរទស្សន៍បានមួយសន្ទុះក៏ចាប់ផ្តើមចំលែកចិត្ត គេស៊ីបាយអីក៏យូរហើយស្ងាត់ល្អម៉េស ខ្ញុំមិនអស់ចិត្តក៏ដើរទៅមើលហើយអ្វីដែលឃើញគឺគេកំពុងតែអង្គុយសំលក់បាយដែលពេញក្នុងចានយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ម៉្ងៃហើយបាយមិនទាន់អស់មួយគ្រាប់ទៀត សម្បីតែបាយក៏ឈ្លោះជាមួយបានដែរណ៎គិតទៅ។

💜”វាដាក់សេ្នហ៍អីលោកបានមិនដាច់ចិត្តស៊ីវាហ្នឹង សុខចិត្តមកអង្គុយសំលក់សំលឹង” គេស្ងាត់មិនឆ្លើយ កើតជំងឺថ្មីអីទៀតហើយ។

💜”កើតអីហា៎?” ខ្ញុំដើរទៅអង្គុយទល់មុខគេ ហើយគេក៏ប្តូមុខសញ្ញាថ្មីគឺមកសំលក់ខ្ញុំវិញម្តង។ ហើយខ្ញុំទៅធ្វើស្អីគេទៀតហើយ

😈”គ្មានកើតអីទេ”

💜”អឺបើចឹងស៊ីបាយឲ្យលឿនទៅ នឹងអាលបានទៅរៀន”

😈”លេងឃ្លានលេងអីហើយ” មាត់និយាយតែភ្នែកប្រឹងសំលក់ខ្ញុំមិនដាក់

💜”អឺ ល្អហើយចឹង តោះទៅរៀន” ខ្ញុំមិនខ្វល់ហើយក៏ងើបខ្លួនដើរចេញ តែគេលូកដៃមកចាប់ឲ្យខ្ញុំឈប់

😈”ទូបងខំអង្គុយចាំញ៉ាំបាយជាមួយទូជិតមួយម៉ោងហើយណា ម៉េចក៏ទូបែរជាទុកបងចោលវិញ” គេប្រែទឹកមុខមកជាចង់យំវិញភ្លាម ថាឯងទៅខំប្រឹងធ្វើឲ្យដូចក្មេង តែគេវិញចរិកក្មេងពីធម្មជាតិតែម្តង។ ធ្វើមុខគួរឲ្យចង់ចាប់ហែកណាស់ ព្រោះវាគ្រឺតពេក។

💜”បើមនុស្សមិនឃ្លាន មកបង្ខំយ៉ាងមិច”

😈”ញ៉ាំតិចៗទៅ ឬនៅកំដរគ្នាសិនក៏បាន” រឿងច្រើនមែនហើយ អាកាប៉បអាយអើយយយ។ ព្រោះតែមិនចង់ឲ្យរឿងកាន់តែច្រើនខ្ញុំក៏ដាក់គូទអង្គុយចុះកំដរគេស៊ីបាយសិនទៅ ។

😈”គួរឲ្យស្រលាញ់ណាស់panda” គិតទៅខ្ញុំជាប់ឈ្មោះថ្មីនឹងគេដែរហើយ។

💜”អញ្ជើញពិសារបាយឲ្យលឿនទៅលោកប្រុស” ខ្ញុំខំនិយាយឌឺគេហើយតែគេបែរជាញញឹមស្ញេញដាក់ខ្ញុំទៅវិញ។ ស្រលាញ់ណាស់គឺត្រង់ថ្ពាល់ខួចតែម្តង។ គេញ៉ាំបាយផងចាប់កាន់ដៃខ្ញុំផង ឲ្យតែខ្ញុំចង់ដកដៃចេញគេចាប់ផ្តើមធ្វើមុខចង់យំរហូត ក្មេងអើយក្មេងចាប់វាយឲ្យទៅរត់ប្តឹងម៉ែលូវហើយ។ នេះនៅក្នុងផ្ទះទេ បើនៅក្រៅវិញកុំសង្ឃឹមឲ្យសោះអាពៅ។ បន្ទាប់ពីលោកប្រុសទទួលទានអាហាររួចហើយខ្ញុំក៏ហៅបងទុំឲ្យចុះមកមើលផ្ទះម្តង ព្រោះត្រូវដល់ម៉ោងទៅសាលាហើយ។ ពួកយើងទាំង២នាក់ក៏បានចេញដំនើរឆ្ពោះទៅសាលាជាមួយគ្នា។

ជីប ចូបៗ ដៃខ្ញុំមើលទៅគ្មានបានសល់ដល់ស្អែកទេ កាន់មិនព្រមលែងហើយនៅមកនែបនិត្យថើបហិតៗគ្មានសល់ចន្លោះទៀត។

💜”ស៊ីម៉ង់ទៅហី៎ដៃមួយនឹង?” ខ្ញុំនិយាយបញ្ឈឺគេសោះ លេងគេ..

😈”អ៉មមមម”

💜’”អាយយយ និយាយលេងទេ” ខ្ញុំឆ្លេឆ្លាទាញដៃចេញពីមាត់គេយ៉ាងលឿនមុននឹងវាចូលក្នុងពោះគេមែន ចង់ស៊ីដៃឯងហើយនៅមានមុខមកញញឹមបញ្ឈឺឯងវិញទៀត មើលទៅមុននឹងនិយាយអីត្រូវប្រយ័ត្នប្រយែងបន្តិច។

គេក៏បែរទៅបើកឡានវិញដោយមិនអាចចោលដៃខ្ញុំបាន តាមតែគេទៅចុចទូរសព្ទវិញ អឺចូលដល់រឿងទូរសព្ទខ្ញុំទើបតែនឹកឃើញថាមិនទាន់បានឆែកមើលសាររបស់បងករុណាទេ រកមើលបន្តិចសិនចង់ដឹងគាត់ផ្ញើរអីមោខ្លះបានអាប៉ិមួយជាប់ដៃឃើញមុខចង់តែហក់ស៊ីចឹងថែមទាំងដឹងថាបងករុណាគិតយ៉ាងមិចមកលើខ្ញុំទៀត។ តែមិចក៏មិនឃើញមានសារណាមួយថ្មីពីបងករុណាចឹង?

😈”រកមើលសារអាក្បាលឆេះនោះមែន?” ដោយឃើញខ្ញុំជ្រួញចញ្ចើមខំអូសចុះអូសឡើងមិនឈប់គេក៏សួរមក។ ហើយបងករុណាប្តូឈ្មោះជាអាក្បាលឆេះពីពេលណា។

💜”មែនហើយ មិចបានមិនឃើញមាន លោកលុបចោលមែន?” ខ្ញុំទុកទូរសព្ទចុះហើយក៏បែរទៅសួរគេម្តង

😈”មិនបានតាំងចិត្តទេ តែឃើញសារវាហើយទ្រាំមិនបានក៏ច្រឡំដៃលុបចោលទៅ” ស្តាប់ចំលើយគេហើយខ្ញុំចង់តែច្របាច់ករគេនឹងនៅកន្លែងទេ

💜”កាន់តែសម្បើមដៃហើយណា” ខ្ញុំរលាស់ដៃចេញពីគេជាហេតុធ្វើឲ្យគេអាក់ដំនើរបន្តិច។

😈”មិចចង់អានខ្លាំងណាស់ទៅហី៎”

💜”ចង់មិនចង់លោកក៏មិនគួរមកលុបចោលដែរ”

😈”បានហើយទូ កុំឲ្យដោយសារតែរឿងអត់ប្រយោជន៍របស់វាមោបង្កររឿងឈ្លោះគ្នាទៀត” គេនិយាយដោយមិនងាកមើលមកខ្ញុំ។ អូខេបើអញ្ចឹងស្ងាត់រៀងខ្លួនទៅ ព្រោះបើនិយាយគឺមានតែឈ្លោះទេ។ ខ្ញុំស្ងាត់គេក៏ស្ងាត់ គឺស្ងាត់រហូតមកដល់សាលា។ ខ្ញុំចុះពីឡានគេហើយដើរឡើងថ្នាក់ដោយមិនមាត់ហៅគេ បើចង់លេងលេងឲ្យសាហាវ។

😈”ទូ ទូ ចាំបងផង”

💜”បិតមាត់ទៅ ប្រយ័ត្នបានឈ្លោះគ្នាទៀត” ខ្ញុំនិយាយឌឺទៅគេទាំងដែរជើងដើរមិនឈប់។ ចាំមើលអ្នកណាខ្លាំងជាងអ្នកណា

😈”ចុំចង់លេងមែនតែនមែននឹងហា៎” គេរអ៊ូតាមពីក្រោយខ្ញុំរហូតតែខ្ញុំមិនតបហើយក៏មិនឈប់ដែរ។ ខ្ញុំដើរបិទមាត់រហូតមកដល់ថ្នាក់ឯគេវិញហៅឈ្មោះខ្ញុំអត់ឈប់ឈរ ឈ្មោះយ៉ាងមិចក៏មានដែរ។ ចូលមកដល់ក្នុងថ្នាក់ខ្ញុំក៏បានឃើញបងយុទ្ធសំលឹងមើលមកខ្ញុំស្របពេលដែលហ៊ាងចូលមកដល់ដូចគ្នា។ គ្រាន់តែបានឃើញបងយុទ្ធសំលឹងមើលមកបែបនេះហ៊ាងក៏ចេញអាការៈចាប់ដៃចាប់ជើងមក គេចាប់ដៃខ្ញុំយ៉ាងជាប់រួចសំលឹងមើលទៅបងយុទ្ធវិញមិនឲ្យចាញ់។ តែប៉ុននេះបងយុទ្ធក៏ទំលាក់ទឹកមុខចុះទៅហើយ

💜”ឆាប់លែងដៃទៅ គេមើលមកគ្រប់គ្នាហើយ” ខ្ញុំដាច់ចិត្តនិយាយទៅគេដោយសារតែខ្ញុំខំបេះដៃគេចេញយ៉ាងណាក៏មិនគេព្រមលែង។

😈”ឬក៏ចង់ឲ្យគេស្រែកហូរតែម្តងទេ” គេធ្វើរិកដូចជាចង់អោនមករកខ្ញុំ រួចក៏ដឹកដៃខ្ញុំកាត់ខ្សែភ្នែកជាច្រើនជាពិសេសគឺពួកស្រីៗសក់វែងទៅកន្លែងអង្គុយរបស់ពួកយើង។ គេចាប់ឲ្យខ្ញុំអង្គុយចុះហើយក៏ទៅអូសកៅអីខាងក្រោយមកដាក់ជិតខ្ញុំរួចបញ្ជាឲ្យអ្នកអង្គុយជាប់ខ្ញុំខិតទៅម្ខាងដើម្បីខ្លួនគេបានចូលមកអង្គុយជិតខ្ញុំវិញ។ ចុះបងយុទ្ធខ្ញុំយ៉ាងមិចទៅវិញ

💜”កន្លែងលោកនៅខាងក្រោយ មិចមិនទៅអង្គុយ”

😈”តែចាប់ពីថ្ងៃនេះទៅគឺនៅទីនេះវិញ” ខ្ញុំលឺគេនិយាយហើយក៏បែរទៅក្រោយ ឃើញបងយុទ្ធកំពុងតែផ្តល់ស្នាមញញឹមមករកខ្ញុំជាហេតុធ្វើឲ្យខ្ញុំកាន់តែគ្រាំចិត្ត។ រឿងកាលពីយប់មិនទាន់បានដោះស្រាយគ្នាឲ្យចប់ផង ដល់ពេលនេះគេមកនាំរឿងបន្តទៀត។ ខ្ញុំគួរបកស្រាយបែបណាដើម្បីឲ្យបងយុទ្ធបានយល់ទៅ?

រៀនពេញមួយម៉ោងគ្រប់គ្នាក្នុងថ្នាក់ស្ងប់ស្ងាត់ល្អណាស់ ពួកយើងម្នាក់ៗកំពុងតែមញាញឹកនឹងការស្តាប់គ្រូពន្យល់មេរៀនព្រោះជិតដល់ការប្រលងពាក់កណ្តាលវគ្គហើយ ចំនែកខ្ញុំដែលទើបតែចូលរៀនក្រោយគេគឺកាន់តែត្រូវខំបន្តិចបើមិនអញ្ជឹងគឺធ្លាក់ហ៊ុយដីហើយ។

គ្រឺងៗៗៗ សំលេងកណ្តឹងរោទ៍បញ្ជាក់ប្រាប់ថាដល់ពេលសម្រាកហើយ គ្រប់គ្នាក្នុងថ្នាក់ក៏ស្រុះស្រួលគ្នាចែកជើងទៅតាមទិសដៅដែលគេចង់ទៅរៀងៗខ្លួនដោយនៅសល់តែពួកខ្ញុំ៣នាក់ ខ្ញុំរវល់បង្ហើយលំហាត់ចុងក្រោយឯ២នាក់គេនោះវិញមិនដឹងនៅធ្វើអីដែរទេ។

😇”ទូ នេះរបស់ទូពីម្សិលមិញ” ខ្ញុំកំពុងឈ្ងោកមុខសរសេរចំលើយចុងក្រោយ បងយុទ្ធក៏យកថង់ឥវ៉ាន់មកដាក់ពីមុខខ្ញុំ។ គឺជាថង់របស់របរដែលខ្ញុំបានធ្វើជ្រុះនៅពេលដែលហ៊ាងចាប់អូសខ្ញុំចេញពីឡានបងយុទ្ធកាលពីយប់ម្សិលមិញ វាធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកដល់រឿងនោះភ្លាម។

💜”អរ អរគុណច្រើនណាបង” ខ្ញុំទទួលមកទាំងញញឹម ស្រាប់តែបានឃើញខ្សែភ្នែកមួយគូរដែលពោពេញទៅដោយដុំភ្លើងចាប់សំលឹងមកខ្ញុំទាំងពីរស្ទើរតែចង់ដុតពួកខ្ញុំទាំងរស់។ ខ្ញុំប្រញាប់ងាកមុខចេញនិងយកថង់ដែលបងយុទ្ធបានដាក់លើតុខ្ញុំទុកចុះក្រោមយ៉ាងលឿន។

👿”អាយុទ្ធ អញមានរឿងចង់និយាយមួយហែងតិច” បងយុទ្ធលឺដូចនេះក៏មិនបង្អង់យូរ គាត់ដើរនាំមុខហ៊ាងទៅក្រៅថ្នាក់មុន។ អាកាប៉បអាយនឹងគេចង់ធ្វើអ្វីបងយុទ្ធហ្នឹង? ខ្ញុំរៀបនឹងហើបគូទចង់ទៅតាមម្នាក់ដែរហើយស្រាប់តែ

👿”អង្គុយចុះវិញហើយចាំនៅក្នុងថ្នាក់ហ្នឹងហើយ ហាមទៅណាដាច់ខាតបើមិនចង់មានរឿងម្នាក់ទៀត” ដើរដល់ទ្វារហើយនៅឆ្លៀតបែរមកបង្គាប់ដាក់ឯងទៀត។ ដល់យូរទៅទុកឯងដូចជាអ្នកទោសហី៎ ចង់ទៅទិញទឹកផឹកក៏មិនហ៊ានខ្លាចចេញទៅខ្លាចាប់ហែកស៊ី មុខសញ្ញាមិនសូវស្រួលផង។ ខ្ញុំអង្គុយចុចទូរសព្ទចាំពួកគេធ្វើកិច្ចសន្ទនាគ្នាបានមួយសន្ទុះក៏ឃើញបងយុទ្ធបើកទ្វារចូលមកវិញ តែចំលែកព្រោះមិនឃើញមនុស្សម្នាក់ទៀតចូលមកជាមួយដែរ។ បងយុទ្ធដើរមកអង្គុយជិតខ្ញុំហើយសំលឹងមើលមកខ្ញុំយ៉ាងយូរទើបដាច់ចិត្តនិយាយ។

😇”ទូ បងអាចនិយាយគ្នាជាមួយបន្តិចបានអត់?”

💜”បានតើបង បងមានរឿងអី?”

😇” ទូនៅចាំរឿងដែលបងបាននិយាយប្រាប់ទូកាលពីយប់មិញអត់?” រឿងពីយប់មិញគាត់ចង់សំដៅដល់រឿងដែលគាត់សារភាពប្រាប់ខ្ញុំនឹងមែន

💜”រឿងពីយប់ហ៎? បងចង់សំដៅដល់រឿងដែលបងអឺ…ខ្ញុំនឹងមែន?” ខ្ញុំកាត់ពាក្យស្រលាញ់ព្រោះមិនចង់ឲ្យស្តាប់ទៅធ្ងន់ត្រចៀក។ បងយុទ្ធបានតែញញឹមងក់ក្បាល ចំនែកខ្ញុំដូចឆ្លាក់ឆ្អឹងត្រីនិយាយមិនចេញសោះ ខ្ញុំពិតជាចូលចិត្តនិងគោរពស្រលាញ់គាត់ណាស់ តែបេះដូងនិងខ្លួនប្រាណរបស់ខ្ញុំត្រូវបានគេម្នាក់នោះឆក់យកបាត់ទៅហើយ ហើយគេម្នាក់នោះក៏ត្រូវជាមិត្តភ័ក្ដិស្លាប់រស់របស់គាត់ទៀត ចិត្តមិនអាចទទួលយកសំណើររបស់គាត់បានមែនតែខ្ញុំមិនចង់បាត់បង់បងប្រុសដ៏ល្អម្នាក់នេះដូចគ្នា។

😇”វាពិបាកឆ្លើយខ្លាំងណាស់មែន?” ខ្ញុំប្រហែលបញ្ចេញទឹកមុខតឹងទ្រូងខ្លាំងពេកហើយមើលទៅបានគាត់និយាយមកបែបនេះ។

💜”អឺ មិនមែនពិបាកអីទេ គ្រាន់តែមិនដឹងថាត្រូវចាប់ផ្ដើមយ៉ាងមិច”

😇”ចង់ចាប់ផ្តើមបែបណា ចំលើយចេញមកយ៉ាងណាក៏បងទទួលយកបានទាំងអស់ដែរ បងបានប្រាប់ហើយតាស” ខ្ញុំមើលមុខដែលពោរពេញទៅដោយស្នាមញញឹមរបស់គាត់ ខ្ញុំរឹតតែសោកសៅ។ ខ្ញុំស្តាយស្នាមញញឹមដ៏ស្រស់ស្អាតរបស់គាត់ពេលនេះណាស់។

💜”ហឹមមម បងជាមនុស្សម្នាក់ដែលល្អខ្លាំងណាស់សំរាប់ខ្ញុំ បងតែងតែបារម្ភពីសុខទុក្ខខ្ញុំគ្រប់ពេល តែអារម្មណ៍អស់ទាំងនោះវាធ្វើឲ្យខ្ញុំមិនអាចគិតទៅលើសពីការស្រលាញ់បងក្នុងនាមជាបងប្រុសម្នាក់បានទេ បងពិតជាយល់ពីអារម្មណ៍ខ្ញុំណា”

😇”បងយល់… តែមិនមែនដោយសារទូមានអ្នកដែលទូស្រលាញ់ហើយទេមែនទេ?” សំនួរចាក់ដោតចំកណ្ដាលបេះដូង។ ខ្ញុំមើលមុខគាត់មួយភ្លែតហើយក៏ដាច់ចិត្តសួរ

💜”ហ៊ាងបាននិយាយអីខ្លះប្រាប់បង?”

😇”វាអត់មានបាននិយាយអីទេ បងគ្រាន់តែដៅលេងៗ តើពិតមែនអត់?” បងយុទ្ធនៅតែជីកសួរមិនឈប់។ ខ្ញុំអស់ផ្លូវគេចវេសហើយបានតែអោនមុខងក់ក្បាលព្រមទទួលតែប៉ុណ្ណោះ។

😇”អាប៉បមែនទេ?” ខ្ញុំគាំងដូចត្រូវគេដាក់បណ្តាសារ ច្បាស់ណាស់គឺគេច្បាស់ជានិយាយរឿងនេះជាមួយបងយុទ្ធហើយ។

💜”គឺ គឺ ការពិតទៅវាមិនបានស៊ីជម្រៅអីណាស់ណាទេ វាគ្រាន់តែអារម្មណ៍មួយពេលតែប៉ុណ្ណោះ យ៉ាងណាក៏វាមិនអាចទៅមុខយូរអង្វែងបានដែរ…”

😇”តែទូនៅតែជ្រើសរើសយកវា” បងយុទ្ធដាក់មួយឃ្លានេះប្រៀបដូចបិទផ្លូវខ្ញុំទាំងមុខទាំងក្រោយចឹង។ ទោះចង់ប្រកែកតវ៉ាយ៉ាងមិចក៏មិនបាន

😇”បើគេម្នាក់នោះមិនមែនជាអាប៉ប បងប្រហែលជាពុះពារយកចិត្តអូនឲ្យបែរមករកបងវិញ តែពេលនេះបងពិតជាគ្មានសល់ឱកាសសម្បីតែបន្តិចសោះ” បងយុទ្ធកំពុងបន្តរៀបរាប់ពីអារម្មណ៍ពិតរបស់គាត់ដោយមាត់នៅតែបញ្ចេញស្នាមញញឹមមិនដាច់ តែធាតុពិតខាងក្នុងតើវាកំពុងតែញញឹមដូចដែលគាត់បានបង្ហាញខ្ញុំទេ? ខ្ញុំមិនចង់ក្លាយជាជនដៃដល់ធ្វើបាបចិត្តនរណាម្នាក់ឡើយជាពិសេសគឺបងយុទ្ធ

💜”ខ្ញុំសុំទោសដែលបំផ្លាញអារម្មណ៍ល្អៗរបស់បង តែនៅមានមនុស្សដែលល្អជាងខ្ញុំកំពុងរង់ចាំបងច្រើនទៀត”

😇”បងទៅវិញទេដែលគួរនិយាយពាក្យសុំទោស បងសុំទោសដែលធ្វើឲ្យទូទទួលរងសម្ពាធបែបនេះ ការពិតបងមិនគួរធ្វើរឿងនេះតាំងពីដំបូងមកម្ល៉េះ ដឹងដែរលឺដែរថាទូជារបស់ដែលមិត្តប្រាថ្នា តែបងនៅតែមុខក្រាស់មិនព្រមដកថយ កាន់តែបណ្ដោយចិត្តឲ្យកាន់តែលង់ រហូតគិតថាដរាបណាវាមិនទាន់យកចិត្តទូបាន បងគឺអាចមានសង្ឃឹមជានិច្ច ហើយចុងក្រោយបងនៅតែចាញ់ដដែល ហឹស” គាត់និយាយទាំងបញ្ចេញសំនើចធ្វើដូចវាជារឿងកំប្លែង។

💜”ការស្រលាញ់របស់មនុស្សម្នាក់ៗវាមិនមែនជារឿងចាញ់ឈ្នះទេ វាឋិតលើអារម្មណ៍២ត្រូវគ្នាទើបវាអាចទៅមុខរួច អ្វីដែលបងទទួលបានពេលនេះវាគ្រាន់តែជាបទពិសោធន៍ថ្មីមួយដែលគ្មាននរណាម្នាក់អាចកំណត់បាននោះទេ អើយនិយាយចុះនិយាយឡើងដូចមិនយល់ពីខ្លួនឯងយ៉ាងមិចទេនៀក ហេសៗ” ខ្ញុំអេសក្បាលធ្វើមុខឡេឡឺៗ មិនដឹងថាខ្លួនចង់និយាយពីអីឲ្យប្រាកដ។ អ្នកទាំងអស់គ្នាស្តាប់យល់អត់? ខ្ញុំមិនដឹងថាបងយុទ្ធយល់ឬមិនយល់ទេដឹងត្រឹមតែពេលនេះខ្ញុំអាចធ្វើឲ្យគាត់សើចបានហើយ។

😇”ហឹសៗៗ ដោយសារទូបែបនេះទើបទាំងបងទាំងអាប៉បម្នាក់ៗងើបមុខមិនរួចយ៉ាងនេះ” គាត់និយាយមកធ្វើឲ្យខ្ញុំអៀនៗយ៉ាងម៉េចមិនដឹងទេ។ ខ្លួនខ្ញុំ វិសេសវិសាលដល់ថ្នាក់ហ្នឹងផងហ៎

💜”និយាយធ្វើដូចខ្ញុំគ្រូធ្មប់ដាក់សេ្នហ៍”

😇”ហាហា គ្រូធ្មប់កំហូចធ្វើបាបបេះដូងបងហើយ” យ៉េសគាត់សើចដោយមិនមានលាក់ពុតអ្វីទៀតទេ

💜”ហេសហេស មោពីបេះដូងបងងាយឲ្យគេដាក់បានពេក” ខ្ញុំធ្វើជានិយាយចំអន់គាត់លេង

😇”ណេៗ ចង់ថាបងជាប្រុសចិត្តងាយហេ៎” គាត់និយាយហើយថែមទាំងយកដៃមកចាប់ទាញថ្ពាល់ខ្ញុំសងខាងទៀត។ ពេលនេះបងយុទ្ធដែលតែងតែរីករាយរបស់ខ្ញុំត្រលប់មកវិញហើយ😬😬

👿”កំពុងលេងស្អីគ្នាហ្នឹងហា៎? លែងដៃភ្លាមអាយុទ្ធ” ពេលនេះពួកខ្ញុំ២នាក់សើចលេងសមហើយដោយសារចញ្ចើមជ្រួញជាប់គ្នារបស់Mr Popeye យើង។ គេបើកទ្វារចូលមកដោយមានថង់អាហារយួរពេញដៃ។

😇”អីក៏ប្រចណ្ឌម៉េសហា៎” បងយុទ្ធងាកទៅស្រែកដាក់ហ៊ាងទាំងដៃនៅក្តោបមុខខ្ញុំនៅឡើយ។
😇”អញលេងជាមួយប្អូនអញបន្តិចមិនបាន” ដល់ប្រយោគនេះគាត់និយាយមកកាន់ខ្ញុំម្តង បានន័យថាយើងនៅតែអាចជាបងប្អូនគ្នាបានដូចដើមមែនទេ? ខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់ដែលបងយុទ្ធគាត់បានយល់ពីការសំរេចចិត្តរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំញញឹមយ៉ាងពេញចិត្តឲ្យគាត់វិញ

💜”អរគុណណាស់បងប្រុស”

👿”ល្មមៗបានហើយអាយុទ្ធ លែងដៃទៅ” ស្រណោះស្រណោកគ្នាមិនទាន់ចប់ផង អាមនុស្សរំខានក៏ដើរមកចាប់ដៃបងយុទ្ធចេញ។

💜”នែលោក”

👿”បិទមាត់” អីយ៉ា ហ៊ានស្រែកគំហកដាក់ផង ចង់ដាស់ខ្មោចឲ្យងើបហើយតាស។

💜”លោកនឹងហើយបិទមាត់ តាមរំខានគេគ្រប់រឿង” ខ្ញុំខ្លាចប្រកែកមិនឈ្នះគេក៏ខំងើបឈរស្រែកប្រណាំងជាមួយនឹងគេដែរ។

👿”អរ ឥលូវបងក្លាយជាមនុស្សរំខានហើយហេ៎ហា៎?”

💜”អឺ មិនមែនទើបឥលូវហេ៎ គឺតាំងពីបានស្គាល់ម៉េស មិច?”

😇”អឺ ខាំគ្នាទៅនឹងអាលបានមោអញ” ទាំងខ្ញុំទាំងដៃគូរប្រកួតប្រជែងខ្ញុំងាកទៅបងយុទ្ធព្រមគ្នា។

👿”ហែងហ៊ានមែន?”

😇”ទោះអញហ៊ានក៏មិនឈ្នះហែងដែរ ព្រោះយ៉ាងណាក៏ទូនៅតែសំរេចរើសយកហែងដដែរ” បងយុទ្ធខ្លាចខុសគេក៏ងើបឈរមកប្រណាំងនឹងគេមួយទៀតហើយគាត់ដើរចេញទៅបាត់ 😳 អ៉ាវវវ ហើយមិចមកត្រូវខ្ញុំជាអ្នករកគ្រោះម្នាក់ឯងទៅវិញ😖😖 ខ្មាស់គេណាស់។

😈”ទូ អាយុទ្ធវានិយាយចង់មានន័យថាយ៉ាងម៉េច?” គេបែរមកចាប់អង្រួនស្មារខ្ញុំ ចំនែកខ្ញុំចង់តែជ្រែកដីមុជទឹកចេញពីទីនេះឲ្យផុតទេ។

💜”អើយយយ មិនដឹងលឺអីទេ” ខ្ញុំចាប់ដៃគេចេញទាំងអៀនខ្មាស់។

😈”អរគុណ អរគុណខ្លាំងណាស់ បងត្រេកអរបំផុតដែលទូព្រមជ្រេីសរេីសយកបង” គេនិយាយទាំងយកចង្ការមកដាក់លើស្មាររបស់ខ្ញុំ។ មិនឲ្យខ្ញុំរេីសយកគេយ៉ាងមិច បេីខ្ញុំព្រមលះបង់គ្រប់យ៉ាងឲ្យគេទៅហេីយ។

💜”នែ នេះនៅក្នុងថ្នាក់រៀន មិនមែនបន្ទប់ដេកទេ”

😈”បើក្នុងបន្ទប់គិតថាបងធ្វើត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹងមែន?” គេនិយាយបង្ហើរខ្យល់ដាក់ត្រចៀកខ្ញុំឡើងព្រឺក្បាល។
💜”រោគចិត្តគ្មានថ្នាំព្យាបាលមែន” ខ្ញុំនិយាយហើយក៏កៀសស្មារចេញរួចក៏ដាក់គូទអង្គុយវែកថង់រកមើលគេបានទិញអីមកខ្លះ។ ទិញឲ្យមនុស្សធំឬក៏ក្មេងស៊ីហ្នឹង មានសុទ្ធតែនំ សាំងវ៉ិច អូៗមានកាហ្វេរសជាតិប្រចាំរបស់ខ្ញុំដែរ។

💜”ទិញផ្ញើក្មេងនៅផ្ទះមែន?”

😈”បាទ កូនក្មេងមហាឌឺរបស់បង” គេនិយាយហើយអោនមកធ្វើមុខញឹមៗដាក់ខ្ញុំអើយ គិតទៅស្មើរដៃគ្នាតែម្ដង។ ខ្ញុំមិនចង់ដំណើរវែងឆ្ងាយទៀតក៏យកសាំងវ៉ិចមកញ៉ាំព្រោះកំពុងតែឃ្លានដែរ។ ហែកញាត់ៗខ្លួនឯងមិនគ្រប់នៅមានអ្នកជាប់ដៃមកជួយរុកបន្ថែមទៀត។ ក្រោយពីចប់ម៉ោងហូបចុករួចហើយក៏ដល់ម៉ោងចូលរៀនម្ដង គ្រប់គ្នាក៏បានជួបជុំគ្នាចូលថ្នាក់វិញរួមទាំងបងយុទ្ធផងដែរ។ ដំណើរការរៀនម៉ោងចុងក្រោយក៏ចាប់ផ្ដើមទៅយ៉ាងមានសណ្តាប់ធ្នាប់។

សូមរងចាំតាមដានភាគបន្ត!