រឿង ម្ចាស់គ្រងបេះដូង💜 ភាគទី១០

រឿង ម្ចាស់គ្រងបេះដូង 

ភាគទី១០

និពន្ធដោយ Pii Chhay

#Khmer_Novel69

  ក្រោយពីអានសារគេចប់ខ្ញុំដេកញញឹមលង់លក់យ៉ាងស្កប់ស្កល់ មកដឹងខ្លួនម្តងទៀតនៅពេលសំលេងនាឡិការោទ៍នាពេលព្រឹកព្រលឹម។ ចង់ដេកតទៀត 

តុតៗ ខ្ញុំសម្ងំដេកមិនដល់កន្លះម៉ោងផងហ៊ាក៏គោះទ្វាដាស់។  

”ទូក្រោកឡើង ដេកស្ពឹកម៉េសថ្ងៃហ្នឹង?” 

” ងើបហើយ ចូលងូតទឹកសិន” មេរំខានណាស់លោកបងនេះ។ ងូតទឹករៀបចំខ្លួនរួចខ្ញុំក៏ចុះទៅញ៉ាំអាហារពេលព្រឹកដែលជាស្នាដៃរបស់ម៉ាក់។ សុំចូលរឿងក្នុងគ្រួសារបន្តិច ទោះជារាល់ថ្ងៃនេះមានបងទុំនៅជាមួយក៏ដោយតែរឿងម្ហូបអាហារម៉ាក់មិនទុកចិត្តអ្នកណាក្រៅពីថ្វីដៃរបស់គាត់ឡើយ។ ម៉ាក់ជាស្រ្តីមេផ្ទះដ៏ចំណានម្នាក់រៀបចំទុកដាក់បាយទឹកមិនដែលខ្វះចន្លោះទើបប៉ាមិនដែលចង់បាយក្រៅផ្ទះម្តងណាទេលើកលេងតែមានកម្មវិធីជាមួយបុគ្គលិកនៅក្រុមហ៊ុន។ ចំនែកប៉ាសរសើរស្នាដៃម៉ាក់មិនដាច់ពីមាត់។ ក្រុមគ្រួសារយើងរកស៊ីរបរផ្នែកសំភារះសំណង់នឹងគ្រឿងតុបតែងផ្ទះខ្នាតមធ្យមដែលមានប៉ានឹងបងស្រីជាអ្នកគ្រប់គ្រង។ ឯបងប្រុសវិញគាត់ចូលចិត្តសិល្បះគំនូរនិងតន្រ្តី។ ខ្ញុំតែងតែគិតថាចង់បានគ្រួសារមួយដែលសម្បូរបែបបែបនេះទោះជាមិនមានទ្រព្យសម្បត្តិស្តុកស្តម្ភសុំត្រឹមមានសេចក្តីសុខពេញបរិបូរណ៍ក៏គ្រប់គ្រាន់។  

   ក្រោយពីចប់អាហារពេលព្រឹកហើយហ៊ាក៏ជូនខ្ញុំទៅសាលាដូចរាល់ដង។ ឆ្ងល់ណាស់មែនទេដែលខ្ញុំធំប៉ុណ្ណោះហើយនៅឲ្យបងជូនទៅសាលាទៅមកទៀត។ ព្រោះដោយសារឧបទ្ទវហេតុក្រឡាប់ឡានកាលពី៤ឆ្នាំមុនដែលស្ទើរតែលេបត្របាក់យកជីវិតខ្ញុំទៅហើយនោះ ក្រុមគ្រួសារទាំងមូលមានភាពវឹកវរយ៉ាងខ្លាំង ម៉ាក់ស្រែកយំរហូតដល់សន្លប់ ឯហ៊ាវិញគិតតែពីយំបន្ទោសខ្លួនឯងដែលប្អូនមួយមើលថែមិនបានល្អ។ ខ្ញុំសំរាកព្យាលបាលនៅមន្ទីរពេទ្យជិតមួយខែ។ គ្រប់គ្នាស្ទើរតែមិនជឿថាខ្ញុំអាចនឹងវិលមកសភាពដើមដូចសព្វថ្ងៃនេះ។ចាប់តាំងពីពេលនោះមកខ្ញុំមិនដែលបានស្គាល់ចង្កូតឡានម្តងណាឡើយ ហើយបន្ទុកនៃការធ្វើដំនើរហ៊ាជាអ្នករ៉ាប់រងទាំងស្រុង ទើបវាក៏ក្លាយជាទំលាប់ដល់រាល់ថ្ងៃនេះទៅ រឿងនិទានសូមចប់ត្រឹមនេះ។ ចូលសាច់រឿងយើងវិញ នៅក្នុងឡានជាមួយហ៊ា យើងមិនបាននិយាយអីក្រៅពីខ្ញុំគិតតែពីច្រៀងតាមចំរៀងចេញពីទូរស័ព្ទ។  

”អារម្មណ៍ល្អម៉េសថ្ងៃនឹង?” នៅសុខៗហ៊ាក៏សួរឡើង 

”ល្អអី? ធម្មតាតាសហ៊ា” 

”ច្រៀងអាញឹមៗនឹងអីវិញ” តាមសង្កេតគ្រប់សណ្ឋានការតែម្ដង 

2 / 13

”ចេះតែមានម៉ង់ បទត្រូវចិត្តគឺច្រៀងចឹងហើយ” ហ៊ាមិនតបអីទៀតតែស្ញេញឥតឈប់។ មួយរយះនេះមានតែរឿងភ្លែកៗចឹង។ 

”ខ្ញុំចូលសាលាហេីយ បេីកឡានត្រលប់ទៅវិញប្រយត័្នផង” ឡានចតមកដល់មុខសាលា ខ្ញុំក៏លាហ៊ាចុះ។  

”អឹមមម ឲ្យហ៊ាជួយលេីកឥវ៉ាន់ឲ្យអត់?” 

”មិនបាច់ទេហ៊ា ខ្ញុំកាន់អស់”  

”អូខេៗ ហ៊ាទៅហេីយចឹង” 

”បាយយយ” 

  នៅសាលាថ្ងៃនេះជាថ្ងៃប្រមូលកិច្ចការដូច្នេះហើយខ្លួនខ្ញុំក៏ត្រូវវេចសម្ពាយកិច្ចការពេញដៃពេញជើង។ កំពុងដើរឡើងជណ្ដើរទាំងក្នុងដៃសុទ្ធតែឥវ៉ានសំពីងសំពោងសឹងតែកប់ខ្លួនបាននោះ ខ្ញុំក៏លឺសំលេងសម្រឹបជើងមនុស្សម្នាក់កំពុងតែរត់ចុះជណ្តើរយ៉ាងលឿនស្របពេលជាផ្លូវកោងផង ទាំងភ្នែកគេកំពុងតែសំលឹងតែទូរស័ព្ទទៀតនោះ ខ្ញុំកំពុងគិតថាគួរតែអែបចូលគៀនឲ្យហើយព្រោះមិនចឹងអាចនឹងត្រូវគេបុក។ តែអ្វីដែលស្មានមិនដល់គឺពេលដែលខ្ញុំខំផ្អៀងខ្លួនគេចគេខ្ញុំបែបជាទៅបុកនឹងបង្កាន់ដៃជណ្ដើរហើយរ៉េត្រលប់ទៅបុកគេទៅវិញ 

ព្រី ប៉្រូស ប៉្រេវ ប៉្រាវ ខ្ទេច ខ្ទេចគ្មានសល់អីទេ ទាំងកិច្ចការខ្ញុំនឹងទូរស័ព្ទគេជ្រុះគ្មានសល់ ខំគេចណាស់មកជួបគ្នាណាស់។  

♂️”shit នេះដើរយ៉ាងមិចនឹង មកបុកមនុស្សទាំងរស់ចឹង?” គេនិយាយដៀលមកខ្ញុំទាំងគ្មានចិត្តមកជួយរើសឥវ៉ាន់ខ្ញុំគិតតែពីស្រវ៉េស្រវ៉ារកតែទូរស័ព្ទគេប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំលឺហើយរៀងខឹងដែរក៏ងាកទៅវាយបកគេវិញ 

”អេលោក គួរតែខ្ញុំសួរលោកវិញបានត្រូវ ផ្លូវដេីរលោកក្នុងទូរស័ព្ទមែនបានគ្មានមើលមុខមើលអី គិតតែពីចុចៗមួយហ្នឹង” ខ្ញុំបូរបាច់ហូរហែរ ឯគេវិញលេងនិយាយស្តីគិតតែពីមើលមុខខ្ញុំធ្វើមើលតែមុខខ្ញុំនឹងដូចមុខម្តាយគេចឹង។ ខ្ញុំលេងខ្វល់បែរមកប្រមូលក្រដាសកិច្ចការដែលរាយប៉ាយពេញផ្លូវ។  

♂️”អឺ ចាំខ្ញុំជួយ” គេនិយាយហើយមកស្រវ៉េស្រវ៉ាជួយរើសក្រដាសឲ្យខ្ញុំម្តង។ ខ្មោចចេញខ្មោចចូលអីក៏លឿនយ៉ាងនេះ ទើបមកស្តីឲ្យឯងពេញៗមាត់មិញសោះ។  

”មិនបាច់ទេ លោកប្រញាប់ទៅណាក៏ទៅចុះ”  

♂️”អត់ប្រញាប់ទៅណាទេ ចាំខ្ញុំជួយ” ខ្ញុំខ្ចិលតបជាមួយគេ បើគេចង់ជួយហើយក៏បណ្តោយតែម្ដងទៅ។  

”អរគុណច្រើនហើយ” 

♂️”បាទ មិនអីទេ” ក្រោយពីរើសកិច្ចការរួចរាល់អស់ហើយ នឹងនិយាយអរគុណគេរួចហើយខ្ញុំក៏បន្តដំណើរទៅថ្នាក់ទៀតតែថា 

♂️”អេ ឈប់សិន”  

”នៅមានការអីទៀត?” គ្រាន់តែបែរទៅរកគេភ្លាមក៏ឃើញស្នាមញញឹមបាត់ភ្នែករបស់គេបាញ់មករកខ្ញុំពេញៗបាត់ទៅហើយ 

♂️”អឺ រៀននៅទីនេះហ៎?” យី មើលគេសួរ 

”បាទ បើមិនរៀននៅទីនេះគិតថាខ្ញុំំទំនេរដើរចុះទស្សនកិច្ចមែន” 

♂️”ហាហាហា មកពីមិនដែរឃើញនឹងណា ហើយរៀនឆ្នាំទីប៉ុន្មានដែលយើង” 

”ឆ្នាំទី២”  

♂️”ក្រុមអីដែរ?” 

”លោកមានការអី? ទើបតែផ្លាស់មកថ្មី?”  

♂️”អរ អត់ទេបងរៀនឆ្នាំទី៤ហើយ គ្រាន់តែចង់ដឹងក្រែងរៀនថ្នាក់ជាមួយសិស្សប្អូនបងអីចឹងណា” 

”អឹម ក្រុមSIDDS1” 

♂️”បងមានសិស្សប្អូនរៀនក្រុមនឹងដែលតាស ស្គាល់វីរះអត់?” 

”ពិសិដ្ឋវីរះនឹងមែន?” 

♂️”បាទម្នាក់នឹងហើយ” 

”អរ ស្គាល់តាស”  

♂️”ដល់ថ្ងៃប្រមូលកិច្ចការសាលាមែនបានរបស់របរពេញដៃនឹង?” 

”ហ្នឹងហេីយ ចឹងខ្ញុំសុំលាសិនហី៎ ព្រោះជិតដល់ម៉ោងចូលហើយ” 

♂️”បាទ សង្ឃឹមថានឹងបានជួបគ្នាទៀត” ខ្ញុំបានត្រឹមតែញញឹមតប រួចក៏ឡើងមកថ្នាក់រៀន។ ថ្ងៃនេះមានកិច្ចការសល់ច្រើនដែលត្រូវបង្ហើយទើបគ្មានពេលនិយាយរកនរណាឡើយ។ ក្នុងថ្នាក់រៀនខ្ញុំជាទូទៅពួកយើងមានក្រុមរៀងៗខ្លួន។ ក្រុមខ្ញុំមានគ្នា៤នាក់ មាន រិទ្ធ, វិច្ឆិកា, វត្តីហើយនិងខ្ញុំ ធាតុពិតក្រុមខ្ញុំទាំងអស់ត្រូវមាន៥នាក់គឺវីរះ តែដោយសារវីរះគេជាមនុស្សរាងឆ្មើងបន្តិចនិងចូលចិត្តលេបខាយ

4 / 13

ពាក្យសំដីជាមួយរិទ្ធទៀត ព្រោះគេដឹងថារិទ្ធជាមនុស្សស្រលាញ់ភេទដូចគ្នា(ធ្លាប់លឺថារិទ្ធសារភាពស្នេហ៍វីរះតែត្រូវបរាជ័យ)ទើបមានការមិនចុះសម្រុងគ្នារវាងគេនិងរិទ្ធ។ ដោយមិនចង់ធ្វើឲ្យក្រុមទាំងមូលមានភាពរកាំរកូសទើបវីរះគេសុំដកខ្លួនចេញ។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមកពួកខ្ញុំក៏មិនដែលបានស្និទស្នាលជាមួយនឹងគេខ្លាំងដូចមុនម៉្យាងម្នាក់ៗរវល់ជាមួយក្រុមរៀងៗខ្លួនផង។ ម៉ោងសំរាកលើកទីមួយក្រុមខ្ញុំក៏ឡើងទៅរោងអាហារតាមធម្មតាតែចំលែកដែលលើកនេះវីរះគេសុំរួមតុជាមួយដែរ ដោយគេប្រាប់ថានឹកក្រុមចាស់ មួយវិញទៀតគឺកិច្ចការសាលាក៏បានបញ្ចប់ដែរទើបគេអាចមានពេលបែកពីក្រុមថ្មីខ្លះ។ សំរាប់ខ្ញុំបីនាក់គឺគ្មានបញ្ហាស្រាប់ទៅហើយលើកលែងតែរិទ្ធដែលមិនសូវជាត្រូវគ្នាជាមួយគេប៉ុន្មាន។  

”រិទ្ធ ថ្ងៃនេះវីរះគេសុំរួមតុជាមួយពួកយើងដែរ ឯងគិតយ៉ាងមិចដែរ?” ពេលដាក់គូទអង្គុយនៅក្នុងរោងអាហារភ្លាមខ្ញុំក៏សួរទៅគេភ្លែតតែម្តង ព្រោះឃើញវីរះកំពុងសំលឹងមើលមកខ្ញុំពីកន្លែងលក់បាយមក។  

六”ហេតុអី ក្រុមថ្មីគេទាល់ក្បាលចោលមែន?”  

”NO គេប្រាប់ថានឹកពួកយើង” ខ្ញុំនិយាយលរចិត្តគេព្រោះដឹងថាគេនៅតែមានចិត្តលើវីរះដដែលគ្រាន់តែមាត់រឹង និងធ្លាប់បរាជ័យហើយម្តងនោះ។  

六”ហឿយ ស្រេចតែឯងទៅ” ឃើញហេ៎ ថាមែនៗ នឹកគេដែរសោះ។  

”ចុំ ងាយៗមេសវើយ” ខ្ញុំនៅតែនិយាយចាក់គេទៀត។  

六”យើងមិនមែនជាមនុស្សរឿងច្រើនទេ តែបើពួកឯងមិនចង់ក៏រឹតតែល្អ” មាត់ខ្លាំងណាស់។ ខ្ញុំបានត្រឹមតែសើចនឹងកាយវិការមិនខ្វល់របស់គេ ហើយក៏លើកដៃជាសញ្ញាប្រាប់ទៅវីរះថាអូខេចូលបានហើយកូន។  គ្រាន់តែឃើញសញ្ញាដៃអូខេខ្ញុំភ្លាមគេមិនបង្អង់យូររត់កាត់គេកាត់ឯងមកតុពួកខ្ញុំយ៉ាងលឿន។ អានេះញ័រនោះញ័រ។  

♂️”ហេឡូ ទូ សួស្តីក្រមុំៗទាំងបី” ហាហាហាខ្ញុំខំទប់សើចណាស់គ្រាន់តែលឺពាក្យរាក់ទាក់គេភ្លាម រិទ្ធធ្វើមុនស្លឺហួសចិត្តមិនស្ទើរទេ។  

”អឺ រួសរាយណាស់ហែង អង្គុយចុះសិនមោ”  

♂️”អឺ ខានបាននិយាយគ្នាយូរកុំឲ្យគេថាយើងនឹងរិកពារ” គេនិយាយមកខ្ញុំហើយក៏បែរទៅរាក់ទាក់ក្រមុំៗតទៀត។ វិច្ឆិកា និងវត្តីគឺធម្មតាស្រាប់ទៅហើយព្រោះពួកគេមិនដែលមានបញ្ហាអីជាមួយនឹងវីរះឡើយ ណាស់តែរិទ្ធម្នាក់គត់ដែលខំធ្វើមិនខ្វល់ពីវីរះ ទោះជាមានពាក្យខ្លះប៉ះពាល់ដល់គេក៏ដោយ។ លេងចរិកណាស់ដល់ពេលគេទៅបាត់តាំងតាមសំលឹងមើលគេហើយ។  

♂️”មិចហី៎កិច្ចការលោកគ្រូ ហើយអស់នៅហា៎” 

5 / 13

”ប៉ុនៗហ្នឹងមានអីអស្ចារ្យ”  

♂️”ហាហាហាខ្លាំងដូចដើមបស់គេវើយ” 

”ចុំ លេងសើចមិចបាន” ហើយពួកយើងក៏នាំគ្នាសើចពេញនឹង លើកលេងតែរិទ្ធ។  

六”យើងទៅទិញទឹកផឹកម៉ាភ្លែត ពួកឯងចង់បានអីអត់?” សើចសប្បាយមិនទាន់អស់ចិត្តផងរិទ្ធក៏សុំខ្លួនទៅទិញទឹក។ គ្រប់គ្នាផ្តែផ្តាំអស់សល់តែខ្ញុំចុងក្រោយគេ ខ្ញុំរកហើបមាត់ទៅហើយក៏មាននរណាម្នាក់ហុយទឹកមកកាត់មុខខ្ញុំ 

♂️”នេះរបស់ប្អូន” ខ្ញុំសំលឹងដេញពីដកទឹករហូតដល់មុខទើបនឹកឃើញថាគេជាអ្នកណា។ លោកបងឆ្កួតនឹងទូរស័ព្ទសោះ 

”អរគុណច្រើនតែមិនហ៊ានទទួលទេ” ខ្ញុំរុញដបទឹកទៅគាត់វិញ តែគាត់បែរជាចាប់ដៃខ្ញុំហើយញាត់ទឹកចូលក្នុងដៃខ្ញុំវិញ។  

♂️”ទទួលទៅជាការសុំទោសសំរាប់រឿងព្រឹកមិញ”  

♂️”បងករុណា បងស្គាល់ទូដែរហ៎?” ខ្ញុំមិនទាន់បានតបទៅគេវិញផង វីរះក៏និយាយកាត់មុន។  

♂️”អឺ បងទឹមតែស្គាល់ព្រឹកមិញនេះទេ គឺមានឧបទ្ទវហេតុតិចតូចនៅជណ្ដើរជាមួយគ្នា” 

♂️”ចៃដន្យណាស់ណ៎” 

♂️”ប្រហែលជានិស្ស័យច្រើនជាង” គ្រប់គ្នារួមទាំងខ្ញុំងាកខ្វាចទៅរកគាត់។ ពេលនេះសូម្បីតែរិទ្ធក៏ដាក់គូទចុះវិញលេងទៅទិញទឹកទិញអីអស់ហើយ។  

♂️”ហាហាហា បងនិយាយលេងតើ នាំគ្នាសំលឹងមើលមកដូចបងជាអ្នកជាប់ចោតចឹង” ហេហេ បើនៅលើសនឹងទៀតអាចនឹងជាប់គុកតែម្តងហើយមើលទៅចេះមកលេងចឹងកើត។ គ្រប់គ្នាបែរមកជាញឹមៗតបជំនួសវិញ 

♂️”សុំរួមតុម្នាក់ផងណា”  

”តាមសប្បាយ” គ្រាន់តែខ្ញុំនិយាយហើយគាត់ក៏ទៅអូសកៅអីមកអង្គុយក្បែរខ្ញុំ។ បើមុខវិញញញឹមឥតឈប់។  

♂️”សួស្តីគ្រប់គ្នាបងឈ្មោះករុណា ជាសិស្សច្បងពួកប្អូន២ជំនាន់ រីករាយណាស់ដែលបានរួមតុជាមួយ” ដាក់គូទចុះភ្លាមគាត់ណែនាំខ្លួនយ៉ាងយកជាផ្លូវការ។ គ្រប់គ្នាក៏ណែនាំខ្លួនទៅវិញលើកលេងតែវីរះព្រោះស្គាល់គ្នាស្រាប់ទៅហើយ។ ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ជាងគេគឺរិទ្ធតែម្តង បែបត្រូវចិត្តហើយមើលទៅ ឃើញញញឹមយ៉ាងស្រទន់នឹងឲ្យភ្នែកទៅបងកុណារហូត មិនដូចមុននឹងមុខស្អុយដូចគេចែសទឹកប្រហុកដាក់។ និយាយទៅបងករុណាក៏សង្ហារដែលណា ប្រហែលកូនចិនចំតួរហើយមើលទៅ ស្បែកសស្អាត ពាក់អាវសាច់ក្រណាត់ពណ៌សធ្វើឲ្យលេចរូបរាងមាំមួនយ៉ាងច្បាស់ក្រឡែត  ហាឡាយសក់ពណ៌ប្រាក់ចូកឡើងលើដែលជួយលើកមុខគាត់កាន់តែភ្លឺថ្លា ភ្នែកតូចៗញញឹមម្តងៗ

6 / 13

ស្ទើរតែរកភ្នែកមិនឃើញ បបូរមាត់ព្រែកទៀតផង ជាពិសេសគឺស្នាមញញឹមចេញធ្មេញសស្អាតស្មើដែលជាហេតុធ្វើឲ្យកញ្ញារិទ្ធរបស់យើងមើលមិនដាក់ភ្នែកសោះ ហិហិហិ។  

六”បងករុណារៀនផ្នែកDesignដែរមែន?” ក្រោយពីណែនាំខ្លួនរួចរិទ្ធជាអ្នកបើកឆាកសួរមុនគេ។  

♂️”បាទអូន” បងករុណាឆ្លើយទៅវិញទាំងស្នាមញញឹម ឯរិទ្ធវិញធ្វើឯងអៀនអីណា។  

六”ចម្លែកដែលខ្ញុំរៀនទីនេះបានជិត២ឆ្នាំហើយតែដូចមិនដែលបានឃើញបងសោះ” រិទ្ធនៅតែបន្តលេបខាយពាក្យសំដីជាមួយនឹងសិស្សច្បងយើង។  

♂️”អរ ដោយសារឆ្នាំចុងក្រោយគឺពួកបងចុះយកបទពិសោធន៍តាមក្រុមហ៊ុនមួយចំនួន ចឹងទើបមិនសូវបានមកសាលាប៉ុន្មាន តែដោយសារថ្ងៃនេះត្រូវយកកិច្ចការបញ្ចប់ឲ្យគ្រូទើបមានឱកាសបានមកជួបទូទៅ” គាត់រៀបរាប់ហើយក៏បែរមកញញឹមស្ញេញដាក់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិនដឹងនិយាយអីបានត្រឹមញញឹមតបទៅវិញ។  

六”ហើយបងទៅជួបទូបានយ៉ាងម៉េច?” យីសួរមិនចេះអស់ចឹង 

♂️”គឺ បងមិនប្រយ័ត្នក៏ដើរបុកទូនៅជណ្ដើរសាលាព្រឹកមិញនឹងអែង” ស្តាប់មើលទៅដូចជាខំកែខ្លួនឲ្យខ្ញុំ។  

六”ចឹងតើបានដើមឈើបង្គោលភ្លើងត្រេតគ្រប់ទិសទាំងអស់ គ្មានប្រាប់យើងមួយមាត់សោះឯង” សួរប្រុសមិនអស់ចិត្តហើយនៅមកឆ្លៀតរករឿងឯងទៀត។  

”គិតថាមិនមែនជារឿងធំដុំនឹងណា គ្រាន់តែដើរបុកគ្នាតិចតូចសោះ” 

♂️”ធំដុំតើ ទូរសព្ទដៃបងគាំងមិនដឹងប្រើការបានអត់ផង”  ដល់ថ្នាក់នឹងផង 

”មែនហ៎? ឲ្យខ្ញុំសុំទោសផងណា” មានអារម្មណ៍ថាខុសពិតមែន។  

♂️”សុំទោសអី បងមិនប្រយ័ត្នខ្លួនឯងតើ” 

”ខ្ញុំស្គាល់ជាងជួសជុលម្នាក់ដែល ចាំខ្ញុំទាក់ទងឲ្យគេជួយមើលទូរសព្ទបងឲ្យ”  

”បងអរគុណហើយតែកុំឲ្យពិបាកដល់ទូអី” 

”ពិបាកអីខ្ញុំចង់ជួយពិតមែន” គាត់បានត្រឹមតែសើចមកខ្ញុំ 

♂️”ចឹងបងសុំខ្ចីទូរសព្ទទូតិចមក” គាត់និយាយហើយហុចដៃមករកខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិនបានសួរនាំអីច្រើនក៏ហុចទូរសព្ទទៅគាត់វិញ។ បានបន្តិចខ្ញុំក៏លឺសំលេងទូរសព្ទនរណាម្នាក់រោទ៍។ 

7 / 13

♂️”គ្រាន់តែលេខទូរសព្ទទូចូលភ្លាមវាលេងអីវិញម៉ង” ទៅចឹងទៅ ត្រលប់ត្រលិនបាយបិណ្ឌទៅជាបាយបាទអស់អាលីងចឹង។  

♂️”មិនដឹងថាបងករុណាចេះលេងសៀកទៀតសោះនៀក” ពេលនេះគ្រប់គ្នាបែរការចាប់អារម្មណ៍ទៅវីរះវិញ។  

♂️”ហាហាហា ទើបចេះមិញនឹងឯង”  

♂️”ចេះចំពេលល្អដល់ហើយណ៎” 

♂️”ស្អីឯងដែរហា៎ ចេះតែនាំលេងឲ្យប្អូនបានសើចសប្បាយនឹងណា” សើចចង់រឹងពោះហើយម្នាក់។ (និយាយបញ្ឈឺព្រោះស្តាប់មិនដឹងរឿង) 

គ្រឺងៗៗៗៗ និយាយគ្នាលេងមិនបានប៉ុន្មានផងសំលេងកណ្តឹងចូលរៀនក៏បន្លឺឡើង។ ពួកយើង៥អ្នកក៏ត្រូវដល់ពេលលាបងករុណាត្រលប់មកថ្នាក់វិញ។ ចូលមកដល់ក្នុងថ្នាក់ កញ្ញារិទ្ធនិយាយសរសើរពីបងករុណាមិនដាច់ សុទ្ធតែគាត់ល្អចេះគាត់ស្អាតចុះសព្វគ្រប់បែបយ៉ាងថែមទាំងរករឿងខ្ញុំដែលមិនប្រាប់គេរឿងបានជួបគាត់ទៀត។ គិតទៅណ៎ហេតុតែឆ្កួតនឹងប្រុសមើលរំលងអស់ហើយមិត្តភិក្ត។ 

ពេលវេលាពិតជាមិនចាំនរណាម្នាក់ឡើយ វីវក់វឹកវរមិនបានប៉ុន្មានផងក៏ដល់ពេលចេញទៅផ្ទះបាត់ ខ្ញុំរកតែរត់តាមមិនទាន់។ មកដល់ផ្ទះវិញខ្ញុំក៏ឡើងបន្ទប់គេងសំរាកកន្លះម៉ោងដោយមិននឹកនាបាយទឹកព្រោះហត់នឿយពីព្រឹកមកឆ្អែតឆ្អន់ហើយ។ 

តុកកកៗ  

”ចូលមកលោកព្រះ” កំពុងតែលង់លក់សំលេងគោះទ្វារក៏បន្លឺឡើង។ ច្បាស់ណាស់ថាជាអ្នកណា 

”គិតតែពីដេកទៅ លេងខ្វល់បាយខ្វល់ទឹកហើយ” តួម្តាយចូលខ្លួនទៀតហើយ។  

”សុំដេកតិចទៀតសិនហ៊ា ហត់ណាស់ថ្ងៃនេះ” ខ្ញុំតវ៉ាគាត់ទាំងដេកផ្កាប់មុខបិទភ្នែកជិតឈឹង។  

”ហើយមិនគិតចុះទៅទទួលភ្ញៀវលោកប្រុសទេអី” ភ្ញៀវ? ខ្ញុំបើកភ្នែករកនឹកគិតដូចជាអត់មានបានណាត់អ្នកណាមកទេ ហើយបានភ្ញៀវមកពីណា។  

”ភ្ញៀវមកពីណាហ៊ា គ្មានបានណាត់អ្នកណាមកផង”  

”ចុះមកមើលខ្លួនឯងមក លឿនឡើង”  

”ហើយមិចមិនព្រមប្រាប់សិនមកហ៊ា” ខ្ញុំខំស្រែកពីក្រោយតែគាត់ដើរចេញទៅបាត់ធ្វើមិនដឹង ធុញដល់ហើយរកដេកពួនមិនបាន។ តែដោយសារចង់ដឹងថាភ្ញៀវម្នាក់នោះជាអ្នកណាដែរក៏ដាច់ចិត្តក្រោកចេញពីពូកទាំងអាល័យ។ ដើរចុះជណ្ដើរជិតមកដល់ក្រោមក៏បានលឺសំ

8 / 13

លេងនិយាយគ្នាសើចសប្បាយដែលដូចជាប្រហែលៗ។ គ្រាន់តែចុះមកដល់ភ្លាមខ្ញុំចង់ដួលផ្ងារជើង ហើយអាកាប៉បអាយនឹងមកធ្វើស្អីតាំងថ្ងៃនឹង ម៉ោងមិនទាន់១២ផង មើលទៅបែបមិនស្រួលទេរកឡើងទៅបន្ទប់វិញសិន។  

”អាវ! ទូចុះមកហើយហ៎កូន?” រកងាកបែរក្រោយមិនទាន់ម៉ាក់ក៏ស្រែកសួរបាត់ទៅហើយ ពិតជាកម្មមែន។  

”បាទម៉ាក់” ខ្ញុំដើរទៅរកម៉ាក់ទាំងភ្នែកសំលក់ទៅអាលោកខ្មោចឆៅ។ នៅមានមុខមកញញឹមស្រស់ដាក់ឯងទៀតណា។  

”នៅគេងយូរម៉េស?” 

”អស់កំលាំងពេកនឹងណាម៉ាក់” ខ្ញុំបែរមុខពីគេទៅនិយាយជាមួយម៉ាក់វិញ។  

”មោះអង្គុយមកម៉ាក់រៀបបាយឲ្យ” 

”មិនបាច់ទេម៉ាក់ ខ្ញុំមិនសូវឃ្លានទេ”  

”ចឹងទៅងូតទឹករៀបចាំខ្លួនទៅ ហ៊ាងគេមកចាំយូរហើយ” ខ្ញុំមិនតបជាមួយម៉ាក់ក៏បែរទៅរកភ្ញៀវវិញ។  

”អ្នកណាប្រាប់ថានឹងទៅជាមួយគេ?” 

”សន្យាគ្នាពីយប់ហើយហៃណា” ខ្ញុំពិតជាខ្នាញ់នឹងមុខគេខ្លាំងណាស់ ខ្នាញ់សឹងតែចាប់បោកនឹងតុតាស។ មកធ្វើញាក់មុខញាក់មាត់ឥតឈប់ 

”ខ្ញុំទៅសន្យាពីកាល ហើយអ្នកណាអនុញ្ញាតឲ្យមកយក” 

”សន្យាមិនសន្យាមិនដឹង ដឹងត្រឹមព្រមព្រៀងគ្នាហើយ ហើយម៉្យាងទៀតអ្នកមីងជាអ្នកអនុញាតិ” គេនិយាយមកខ្ញុំហើយក៏បែរទៅស្ញេញដាក់ម៉ាក់ខ្ញុំទៀត។ ចង់តែប្រសៃប្រសាទទេខ្ញុំ 

”មែនហើយ ព្រោះផ្ទះហ៊ាងក៏ត្រូវទៅតាមផ្លូវជាមួយផ្ទះយើងដែរ ម៉ាក់គិតថាក៏ល្អម៉្យាងដែរទូនឹងមានមិត្តនិយាយលេងតាមផ្លូវទៅសាលាផង” ផ្ទះតាមផ្លូវនឹង? បើតាមខ្ញុំចាំបានដូចមិនមែនទេ នេះគេកុហកម៉ាក់ខ្ញុំផងហេ៎ 

”ម៉ាក់ដឹងយ៉ាងមិចថាផ្ទះគេនៅម្តុំនឹង?” 

”គឺហ៊ាងជាអ្នកប្រាប់ម៉ាក់”  

”មែនហេីយ ខ្ញុំមានCondoផ្ទាល់ខ្លួននៅជិតនឹងយ៉ាងមិចទៀត” គេលូកមាត់ចូលមកកាត់ 

”កុំមកកុហក ម៉ាក់ផ្ទះគេមិនបាននៅតាមផ្លូវនឹងទេម៉ាក់” ខ្ញុំងាកទៅទូលពិតប្រាប់ម៉ាក់ លេងគាត់សួរវិញខ្ញុំឡើងចង់គាំង។  

9 / 13

”ហើយកូនទៅស្គាល់ផ្ទះហ៊ាងពីពេលណា?” ទំនេរពេកមករករឿងដាក់ខ្លួន។ ប្រាប់យ៉ាងមិចល្អទៅខ្ញុំ? ប្រាប់ថារត់ទៅសុំទោសគេដល់ផ្ទះចឹងហេ៎? បើម៉ាក់ដឹងសើចបង្អាប់ខ្ញុំស្លាប់ហើយ

”អឺ គឺៗ…..” 

”គឺយប់មិញទូគេទៅសុំទោសខ្ញុំហើយក៏ញ៉ាំបាយនៅផ្ទះខ្ញុំតែម្តងទៅអ្នកមីង” ខ្ញុំកំពុងរកនឹងឆ្លើយគេក៏ឆ្លើយជំនួស។ អឺ ល្អណាស់ដាក់មោឲ្យគ្រប់ឈុតតែម្តងទៅ 

”ហាហាហា ពិតមែនហ៎កូនទូ...? ចឹងតើបានយប់មិញមកវិញម៉ាក់ហៅមិនឈប់និយាយជាមួយម៉ាក់សោះ” 

”គ្រាន់តែញ៉ាំបាយនឹងណាម៉ាក់គ្មានអីធំដុំទេ” ខ្ញុំបកស្រាយទៅម៉ាក់ហើយក៏បែរសំលក់ទៅអាលោកខ្មោចឆៅវិញ ស្រាប់តែឃើញគេលាតអណ្តាលដាក់ខ្ញុំដោយមិនខ្វល់។  

”រឿងញ៉ាំបាយវាមិនធំទេ តែអារឿងទៅសុំទោសគេដល់ផ្ទះវាធំសំរាប់ម៉ាក់ហាហាហា” ខ្ញុំស្ពឹកខ្លួនដូចគេចាក់ថ្នាំ ងាកទៅមើលអាលោកខ្មោចឆៅវិញពិតជាគ្មានបានជួយជាសាច់ការអីមែនមានតែសើចសេ្ញញឌឺមកថែម។  ពេលនេះខ្ញុំប្រៀដូចជាកូនចាបដែលមានម៉ាក់នឹងអាលោលខ្មោចឆៅចាំចាប់ច្របាច់ពេលណាក៏បានចឹង។  

”ម៉ាក់….” លេងល្បិចចាស់ធ្វើមុខចង់យំឲ្យគាត់មួយសិន 

”កុំមកធ្វើមុខឲ្យអាណិត ទៅឆាប់ទៅងូតទឹកទៅ នឹងអាលបានទៅសាលាជាមួយហ៊ាង” 

”តែ….” 

”គ្មានតែគ្មានស្ករអីទេ បងខំមកចាំយូរហើយលឿនឡើង” តើនេះខ្ញុំត្រូវចុះចាញ់គេទៀតហើយមែនហេ៎? ទោះចង់ប្រកែកយ៉ាងណាក៏មិនបានផលបើម៉ាក់លេងសុទ្ធតែរុញផងធាក់ផងចឹងឲ្យខ្ញុំគេចទៅផ្លូវណា។  ទីបំផុតខ្ញុំក៏ត្រូវអូសជេីងឡេីងមករៀបចំខ្លួនទាំងចិត្តមិនចង់។

 ក្រោយពីងូតទឹករៀបចំខ្លួនរួចរាល់ហើយខ្ញុំក៏ត្រូវម៉ាក់ចាប់បង្ខំឲ្យឡើងឡានទៅជាមួយគេឲ្យខានតែបាន។ ខ្ញុំមិនចង់នៅជិតគេតែ២នាក់ទេ វាធ្វើឲ្យអារម្មណ៍ខ្ញុំច្របូកច្របល់។  

”ឃ្លានអត់?” ស្ងាត់ៗគេក៏សួរឡើង 

”អត់ទេ” ការពិតឃ្លានតែចង់ឲ្យឆាប់ដល់សាលាច្រើនជាងព្រោះឥលូវបរិយាកាសតានតឹងណាស់។  

”តែខ្ញុំឃ្លានចឹងកំដរខ្ញុំញ៉ាំបាយសិន” រកទំនុកបានគ្រប់រឿង។  

10 / 13

”ចាំទៅស៊ីនៅសាលាមិនបានទេអី” 

”អត់ ខ្ញុំខំអង្គុយចាំយើងឡើងមិនបានបាយមិនបានទឹក ចឹងត្រូវតែទៅ” 

”វាជារឿងរបស់លោកខ្ញុំមិនបានទៅអូសកលោកឲ្យមកចាំខ្ញុំទេ” 

”មកពីចង់ជួបមុខឆាប់ៗបានខំទៅចាំ” ទៀតហើយ គេចូលចិត្តរុញខ្ញុំឲ្យមកផ្លូវទ័លណាស់។ ខ្ញុំគួររៀបរិកបែបណាទៅ? ពេលនេះសភាពស្ងប់ស្ងាត់ចូលមកគ្របដណ្ដប់ទៀតហើយ 

”ទូ…” គេហៅឈ្មោះខ្ញុំដោយសំលេងស្រទន់ធ្វើឲ្យខ្ញុំព្រឺដល់ក្បាល 

”មានរឿងអីទៀតហើយ?” ខ្ញុំធ្វេីនិយាយដូចជាធុញទ្រាន់។  

”ខ្ញុំមានរឿងសំខាន់ចង់ប្រាប់…” ខ្ញុំខំចាំស្តាប់តែគេបែរជាស្ងាត់។  

”រឿងសំខាន់អីមិចមិនឆាប់និយាយមោ” ខ្ញុំអន្ទះសារចង់ដឹងដែរនឹងណា 

”គឺ…គឺ អឺ…គឺខ្ញុំ… ឈឺជុះ” Oh My Godddd គេអោនមកនិយាយរឿងសំខាន់របស់គេដែលស្តាប់ហើយខ្ញុំចង់លោតចុះពីលើឡានឲ្យគេដេញបុកឲ្យងាប់បាត់ៗទេ។ ធ្វើស៊ីឯងសាហាវណាស់។ នេះណេយកទៅយកទៅ 

”អូយៗៗ ខ្ញុំឈឺ ដៃធ្ងន់ម៉េសថ្ងៃនឹង អូយយយ ទូ” ខ្ញុំខឹងខ្លាំងពេកក៏ដាល់ស្មាគេ២,៣ដៃបន្ធូរអារម្មណ៍ធ្វើឲ្យឡានរេពេញថ្នល់ 

”ទំនេរណាស់ទៅហី៎បានចេះតែរករឿងឡប់ៗចឹង” 

”ហាហាហា អូយបានហើយ តិចបុកគេងាប់ទាំងអស់គ្នាទៅ”  

”ពូកែលេងឡប់ៗចឹងទាល់តែត្រូវឲ្យខ្លាំងតិច” ខ្ញុំលេងខ្វល់ងាប់រស់ហើយ គឺសុំដាក់ឲ្យអស់ចិត្តសិន។ នេះណេយកទៅៗ 亂亂  

”អូខេៗ ខ្ញុំឈប់លេងហើយម្តងនេះយកមែនតែន” មើលទៅបែបទ្រាំលេងបានហើយបានខំប្រឹងអែបឡានចូលកៀនយ៉ាងលឿនហើយស្ទុះមកចាប់ដៃខ្ញុំទាំងសងជាប់។ គេនិយាយយ៉ាងប្រាកដប្រជាដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំបញ្ឈប់សកម្មភាពទៅតាម។ គេនៅតែសំលឹងមុខខ្ញុំដោយមិនទាន់ព្រមនិយាយអីមួយមាត់ 

”ទូ តើទូគិតយ៉ាងមិចបើខ្ញុំប្រាប់ថាខ្ញុំ….” ក្រូកកកក (សំលេងកូរពោះរបស់ខ្ញុំលាន់ពេញឡាន) 

”ហាហាហាហា ហឿយយយ មើលទៅបែបមិនបាននិយាយទេលេងមកកាត់ចង្វាក់ចឹងៗអី” ហិហិហិ ខ្ញុំក៏លេងមានអារម្មណ៍ចង់ដឹងដែរបើខ្មាស់គេពេញបន្ទុកហើយ។  

11 / 13

”មោពីលេងខុសរបៀបច្រើនពេកចឹងហើយ ឆាប់ចេញឡានទៅខ្ញុំឃ្លានមែនតែនហើយ” ខ្ញុំធ្វើជានិយាយបន្លំអាការ:ខ្មាស់អៀនខ្លួនឯង។  

”សំលេងកូរពោះទ្រហឹងបែបហ្នឹង គោមួយក៏លេបអស់ដែរមើលទៅហាហា”  ភ្លាត់ស្នៀតតិចមិនបានមែនដាក់ឯងម៉ាកប់ចឹងម៉ង់។  

”បិទមាត់ទៅ ហើយទៅឲ្យលឿនទៅ” តវ៉ាគ្នារួចរាល់ហើយគេក៏បើកឡានចេញបន្តរួមទៅជាមួយទឹកមុខស្ញេញស្ញាញបិទមិនជិត។ រយះពេលនៅក្នុងឡានពោះខ្ញុំគិតតែពីកូរអត់ឈប់ហើយអាអ្នកជាប់ដៃវិញសើចយ៉ាងយកងាប់យករស់ ខ្ញុំខ្មាស់គេសឹងតែជ្រែកដី។ ទម្រាំបានមកដល់ហាងអាហារខ្ញុំលក់មុខដាច់អស់គ្មានសល់។ 

សភាពនៅក្នុងហាងដូចជាអ៊ូអរគួរសមដែរភាគច្រើនជាសិស្សសាលាដោយសារជាប្រភេទហាងអាហារប៉ែកខាងអឺរ៉ុប។ ក្រោយពីកម្ម៉ុងអាហាររួចរាល់ហើយពួកយើងក៏បានបន្ថែមកាហ្វេម្នាក់មួយកែវទៀត ហើយពិសេសទៅទៀតនោះគឺគេជាអ្នករៀបរាប់មួយចប់។ ហើយមកដឹងរសជាតិឯងច្បាស់ៗល្អម៉េស។  

គ្រឺងងងងៗៗ កំឡុកពេលចាំអាហារចេញទូរសព្ទខ្ញុំក៏រោទ៍។ ខ្ញុំលើកមកមើលឃើញលេខប្លែកដំបូងគិតថាមិនចង់លើកដែរតែសម្លឹងមើលមុខអ្នកអង្គុយទល់មុខដូចចង់ដឹងចង់លឺពេកក៏លើកម៉ង់ទៅ។  

”អាឡូជំរាបសួរ” 

♂️”អាឡូ ទូមែន?” សំលេងក៏ប្លែក 

”បាទ អ្នកណាគេដែរនឹង?” 

♂️”បងករុណា ទូនៅណាដែរ?” មិនចំលែកទេមែនអត់អ្នកអានដែលបងករុណាស្គាល់លេខខ្ញុំ គឺពីព្រឹកមិញហ៎ 

” អូ  បងករុណាទេហ៎ ខ្ញុំនៅក្រៅ បងមានការអីដែរ?” 

♂️”អផ្សុកនឹងណា ទូទំនេរអាចនិយាយជាមួយបងបានទេ?” 

”មានអីបងបានតើ” 

♂️”ទូនៅក្រៅជាមួយអ្នកណា?” លឺសំនួរនេះហើយខ្ញុំក៏ងើយមើលមុខអ្នកមកជាមួយ មុខគេពេលនេះគឺពោលពេញទៅដោយសញ្ញាសួរ។  

”នៅជាមួយមិត្ត” 

♂️”ស្មានតែនៅជាមួយសេ្នហា” 

12 / 13

”ស្នេហាស្នេហ៍ហឺតអីបង មុខខ្ញុំនឹងមានអ្នកណាយកហិហិ”  

♂️”ខ្លាចតែទូមិនយកគេវិញទេបានត្រូវ” ស៊ីអារម្មណ៍ណាស់លោកបង។  

”អេលោក ធ្វើស្អីនឹង? មមិនឃើញខ្ញុំកំពុងនិយាយទូរស័ព្ទទេហី៎” ខ្ញុំកំពុងញឹមៗនិយាយលេងសើចជាមួយបងករុណាសុខៗស្រាប់តែលោកខ្មោចឆៅលូកដៃមកឆក់ទូរសព្ទពីដៃខ្ញុំ ហើយចុចបិទធ្វើមិនដឹង។  

”មកស៊ីបាយឬមកនិយាយទូរស័ព្ទ?” 

”បើបាយមិនទាន់មកដល់ផង ឲ្យទូរស័ព្ទមកខ្ញុំវិញ” ខ្ញុំនិយាយហើយខំប្រឹងលូកដៃទៅចាប់យកទូរស័ព្ទវិញតែគេមិនព្រម។  

”បាយមិនទាន់មក នៅមានខ្ញុំដែលត្រូវនិយាយជាមួយ” 

គ្រឺងងងងៗៗ ស្រាប់តែទូរសព្ទខ្ញុំរោទ៍ម្តងទៀត ហើយគេចុចទទួលធ្វើប្រងើយ។  

”អាឡូ ពេលនេះទូកំពុងរវល់ញ៉ាំបាយជាមួយខ្ញុំ ត្រឹមនឹងសិនហើយ”  ពិតជាគ្មានគ្រូបាអាចារ្យណាប្រៀនប្រដៅរឿងមាយាទនឹងបានពិតមែន។ ដាក់ទូរសព្ទចុះហើយតែនៅមិនព្រមឲ្យទូរសព្ទមកខ្ញុំវិញទៀតគិតតែពីញញឹមសំលឹងមកខ្ញុំ។  

”ឲ្យទូរស័ព្ទមកខ្ញុំវិញ” ខ្ញុំលាដៃយកទូរសព្ទតែគេក្រវីក្បាល 

”ចង់និយាយអាចនិយាយជាមួយខ្ញុំបាន”  

”អ្នកណាទៅចង់ឈ្លោះជាមួយលោកទៅ” 

”តែខ្ញុំចង់ឈ្លោះ មិញអ្នកណាតេមោ?” 

”មិនបាច់ចង់ដឹងទេ” 

”តែខ្ញុំត្រូវតែដឹង” គេនិយាយរៀងសំដីធំបន្តិច។ យីអាគាត់នេះខ្មោចចេញខ្មោចចូលអីទៀតហើយ។  

”មិនប្រាប់លោកចង់យ៉ាងមិច?” 

”មិនប្រាប់ហេ៎” គេនិយាយបណ្តើរងើបខ្លួនចេញពីកៅអីបណ្តើរ។  

”ឈប់ភ្លាមលោកចង់ធ្វើអីហា៎?” 

”គឺទៅចាប់បឺតមាត់ឲ្យព្រមនិយាយ” 

”អាមនុស្សរោគចិត្ត អង្គុយចុះវិញភ្លាម” 

13 / 13

”ប្រាប់ឬមិនប្រាប់” អើយយយខ្ញុំចង់តែឆ្កួតស្លាប់ទេលោកអើយ ហេតុអីគេពូកែរករឿងបែបនេះ។  

”គឺសិស្សច្បងនៅសកលវិទ្យាល័យ យ៉ាងមិចអស់ចិត្តនៅ?” 

”នៅ” 

”ហើយនៅចង់ដឹងអីទៀត អស់អាចម៍អស់នោមម៉ង់ហី៎?” 

”តេមោមានការអី?”  

”ហេ៎…. ត្រូវជាស្អីនឹងគ្នាហ្នឹង បានត្រូវរាយការណ៍គ្រប់រឿង?” 

”ជាស្អីហេ៎?? តិចទៀតគង់តែដឹងទេ” ម្តងនេះគេបម្រុងនឹងដើរមករកខ្ញុំម្តងទៀត.. 

”សុំដាក់អាហារមួយ” តែត្រូវអ្នករត់តុលើកអាហារមកល្មម ទេីបគេត្រូវដើរទៅកន្លែងរបស់គេវិញ។ ប្រហែលមិនហ៊ានហេីយមេីលទៅ 

”ហឹមមម ដូចខ្វះពេលមោណាស់ចឹង” គេរអ៊ូរង៉ូវៗម្នាក់ឯង។ ហឿយយយធូរទ្រូងតិចបើមិនចឹងមិនដឹងរត់ទៅផ្លូវណាទេខ្ញុំ។ ពួកយេីងទទួលទានបាយទាំងភ្នែកខ្ញុំវិលចង់មួយជុំក្បាលទៅហើយ បើគេលេងដួសនេះដួសនោះដាក់ចានខ្ញុំរហូតដល់មនុស្សអង្គុយតុជិតខាងសម្លឹងមើលមកគ្រប់គ្នាធ្វើដូចពួកខ្ញុំជាពួកភពផ្កាយមកចាប់គូរខុសនៅលើដីចឹង។ ទោះខ្ញុំហាមយ៉ាងណាក៏គេមិនខ្វល់រាល់ដងញ៉ាំកន្លះម៉ោងដល់ឡូវប្រឹងឲ្យសល់១០នាទីបើយូរជាងនឹងទៀតគេថតបង្ហោះផ្អើលពេញភូមិស្រុកមិនខានទេ។ សូម្បីតែចេញលុយក៏ដណ្តើមគ្នាដល់ផ្អើលគេឯងដែរ ហើយបើមិនចង់ខ្មាស់គេខ្លាំងជាងនឹងគឺមានតែព្រមតាមគេទេ ព្រោះគេប្រឹងចង់ឈ្នះយ៉ាងគ្មានអ្នកណាចាប់ជាប់។ បន្ទាប់ពីអាហារពេលថ្ងៃយ៉ាងត្រដាប់ត្រដួសចប់អស់ហើយពួកយើងក៏បន្តដំណើរទៅសាលា។ ចូលដល់ក្នុងឡានគេក៏មិនទាន់បាននិយាយអីដែរ ឯខ្ញុំវិញឆ្អែតបាយឡើងទន់ភ្នែកទើបសម្រួលសរសៃតិចទៅហើយក៏លក់មែនតែនតែម្តង។(ស្តេចដេក) 

សូមរងចាំតាមដានភាគបន្ត!