រឿង មិត្ត១០០ឆ្នាំ ភាគទី ១

រឿង មិត្ត១០០ឆ្នាំ

 ភាគទី ១

និពន្ធដោយ នេត្រា

#Khmer_Novel-69

.......នៅលើឡានក្រុងពីបាត់ដំបងទៅសៀមរៀបខ្ញុំអង្គុយតែម្នាក់អែងនៅកៅអីមួយក្បែរបង្អួចដោយមានកាស់ជាប់និងត្រចៀកផងខ្ញុំមើលទៅទេសភាពខាងក្រៅរ៉បម៉ាត់ផ្លូវបន្ដើរស្ដាប់បទចំរៀងលោកតាសិុនសុីសាមុតបន្តើរពិតជាធ្វើអោយខ្ញុំមានអារម្មណ៍អន្លង់អន្លោចនឹកដល់ស្ថានភាពរស់នៅរបស់ខ្លួនកាលពីក្មេងៗនិងគ្រប់រឿងរ៉ាវដែលវាទើបតែនិងកើតឡើងថ្មីៗនេះវាពិតជាបានផ្លាស់ប្ដូរជីវិតខ្ញុំលឿនមេនទេន លឿនរហូតធ្វើអោយខ្ញុំរកបត់បែនតាមមិនទាន់។
ភ្លេចខ្លួនកំពង់តែស្ដាប់កាស់និងស្រស្រមៃទៅតាមអត្តន័យចម្រៀង ឡានក្រុងក៏បានឈប់នៅនិងផ្សាមួយដែលគេស្គាល់ថាផ្សាអូស្ងួតវាជាកន្លែងដែលបង្ហាញថាយើងបានឆ្លងផុតខេត្តបាត់ដំបងហើយយើងកំពង់តែឈានចូលដល់ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ពេលដែលឡានក្រុងកំពង់ឈានដំនើរបន្តទៅមុខទៀតក៏ស្រាប់តែមានមនុស្សប្រុសម្នាក់រូបរាងស្អាតបាតអាយុខ្ទង់២៦ទៅ២៧ឆ្នាំក្នុងសំលៀកបំពាក់ជារបៀបអ្នកធ្វើការក្រុមហ៊ុនមុខមាត់ដូចកូនកាត់បរទេសបានមកឈរក្បែរកៅអីខ្ញុំ ភ្លាមនោះខ្ញុំក៏ដកកាស់ចេញពីត្រជៀករួចក៏បានលឺសំលេងគេសួរមកកាន់ខ្ញុំដោយសុភាពរាបសាថា
សុំទោសអូន កៅអីមួយនេះទំនេទេ?
បាត់ទំនេតើ!
ចឹងញុំសំុអង្គុយក្បែរផង?
បាតអញ្ជើញ!
បន្ទាប់ពីមើលគេអង្គុយស្រួលបួលហើយខ្ញុំក៏បន្តដាក់កាស់ស្ដាប់ចំរៀងនិងបែមុខទៅមើលទេសភាពអមសងខាងផ្លូវវិញដោយមិនចាប់អារម្មណ៍ពីមនុស្សដែលនៅជុំវិញខ្លួនឡើយ!
ពេលឡានក្រុងចូលដល់ទីរួមក្រុងសេរីសោភ័ណ្ឌអ្នកបើកបរបានប្រាប់ដល់អ្នកដំនើរថាគេត្រូវឈប់
១០នាទីដើម្បីប្ដូរអីវ៉ាន់និងដោះដូភ្ញៀវ បើអ្នកណាមានការត្រូវបត់ដៃបត់ជើងឬទិញអីសុំអញ្ជើញចុះទៅខាងក្រោម ពេលនោះមនុស្សម្នាដែលជិះឡានក្រុងបានចុះពីលើឡានស្ទើតែទាំងអស់ខុសតែខ្ញុំដែលនៅតែបន្តអង្គុយស្ដាប់កាស់មិនព្រមចុះទៅណានិងគេ!
បន្តិចក្រោយមកអ្នកដំនើរក៏បានឡើងមកលើឡានជាបន្តើរៗរហូតទាល់តែឡានជិតជចញទើបឃើញបុរស់ដែលអង្គុយក្បែរញុំឡើងមកឡានវិញ ហើយមានឃើញកាន់អីវ៉ាន់រយីងរយោងពីរបីថង់មកជាមួយផងពេលគេអង្គុយចុះហើយគេក៏ហុចទឹក១ដបនិងបាកាស់មួយកំប៉ុងដែលច្រកក្នុងថង់ជាមួយគ្នារួចស្រេចមកអោយខ្ញុំរួចក៏និយាយថា៖
នេះផឹកបាកាស់សិនទៅហើយគេកហុចវាមកអោយខ្ញុំ
ញុំក៏ដកកាស់រួចតបទៅគេវិញ
អត់អីទេញុំអត់ឃ្លានទេ
នេះមិនឃ្លានក៏យកទុកទៅញុំទិញមកពីបីដបដែរនិង
បាតចឹងអរគុណហើយ
បន្ទាប់មកញុំក៏យកទុកក្នុងកាតាបញុំរួចក៏បន្តពាក់កាស់ស្ដាប់ចំរៀងបន្តទៀត
ពេលឡានក្រុេងចេញដំនើរទៅមុខបន្តរ បានប្រហែល៥ទៅ៦នាទីខ្ញុំក៏ឃើញថាវាចេញផុតពីក្រុងហើយព្រោះទេសភាពតាមដងផ្លូចចាប់ផ្ដើមបង្ហាញទិដ្ឋភាពវាលស្រែខៀវស្រងាត់បន្តើរបន្តើរហើយភ្លាមនោះបុរសដែលអង្គុយក្បែរញុំបានកេះញុំនិងនិយាយមកកាន់ញុំ
នេះញាំសន្ដែកដីអត់?
ខ្ញុំ=អត់ទេបង បងហូបម្នាក់អែងទៅ
បើចឹងញាំនំបុ័ងអត់
ខ្ញុំ=អត់ទេអត់ឃ្លានទេ
ហើយកើតអីអត់និង
ខ្ញុំ=បាតញុំមិនអីីទេបង
មិចដូចស្រង៉ូតស្រងាត់មេះ
ខ្ញុំ=អត់អីតេបង គ្រាន់តែញុំមិនសូវចេះនិយាយស្ដី
អ៎មើលស្មានតែមានវិបត្តិអី ភ្លាមនោះគាត់ក៏សួរខ្ញុំថា ហើយយើងអ្នកខាងណាដែរនិង
ខ្ញុំ=បាតញុំនៅបាត់ដំបង
ចុះទៅលេងសៀមរៀបមេន
ខ្ញុំ=បាតញុំទៅលេងមិត្តភក្តិ ចុះបងអ្នកខាងណាដែរ
បាតញុំក៏អ្នកបាត់ដំបងដែរ តែនេះមានភារកិច្ចនៅសៀមរៀបពីរបីថ្ងៃ
ហើយយើងនៅបាត់ដំបងនៅម្ដុំណាដែរ
ខ្ញុំ=ញុំនៅរំចេក៤បង
អ៎ជិតគ្នាដែរនិងញុំនៅស្វាយប៉ោតើ និយាយចឹងមិនទាន់បានសួរឈ្មោះផងឈ្មោះអីដែរ
ខ្ញុំ=បាតញុំឈ្មោះរតនាចុះបងឈ្មោះអីដែរ
បាត់ញុំឈ្មោះមេសា
មេសា ហើយយើងនៅរៀនឬចេញធ្វើការហើយនិង
រតនា បាតញុំឈប់រៀនហើយបង
មេសា ឈប់ត្រឹមទីម៉ានដែរនិង
រតនា បាតរៀនបានទៀបទេបងចុះបងវិញ
មេសា ញុំធ្វើការហើយនៅក្រុមហ៊ុនឯកជនមួយនិយាយចឹងយើងអាយុម៉ានហើយ
រតនា បាតអាយុ២៤ឆ្នាំ ចុះបង
មេសា ញុំ២៧ហើយ មើលទៅរតនាដូចស្រងូតស្រងាត់ម្លេះ
រតនា អ៎អត់អីទេ ញុំមិនជំនាញនិយាយជាពិសេស ជាមួយមនុស្សមិនដែលស្គាល់ចឹង បានមិនដឹងត្រូវ រោះរាយឬរាក់ទាក់និយាយលេងជាមួយគេថាមិច
មេសា ឃើញពាក់តែកាស់មើលទៅខាងក្រៅខ្លាចមានវិបត្តិអីក្នុងចិត្តទើបញុំចេះតែចង់សួរលេងទៅខ្លាចរតនា បានធូចិត្តខ្លះ
រតនា បាតអគុណបង
មេសា និយាយចឹងរតនាមកលេងសៀមរៀបម៉ានថ្ងៃដែរ
រតនា បាតបងញុំមកតែ២ថ្ងៃទេ
មេសា ហើយធ្លាប់មកម៉ានដងហើយ
រតនា បាតមកច្រើនដងដែរហើយ
មេសា ចូលចិត្តសៀមរៀបមេន
រតនា បាតចូលចិត្តដែរតែមិនដូចបាត់ដំបងទេ
មេសា ដូចញុំដែរញុំចូលចិត្តដើរលេងនៅសៀមរៀ បដែរតែបើចង់រស់នៅចង់នៅខេត្តខ្លួនអែងជាង
រតនា បាតចឹងដែរចុះបងមានភារកិច្ចអីដែរបានមក
មេសា បាតការងារក្រុមហ៊ុនគេតម្រូវអោយចុះមក
រតនា បាតបងមើលទៅរវល់ហើយ
មេសា បាតមកសៀមរៀបញឹកដែរតែមិនដែលមានសំណាងបានដើរលេងដូចរតនាទេព្រោះការងារជាប់រហូតតែធ្វើការងារហើយឡើងទៅបាត់ដំបងវិញហើយ
រតនា បាតបងចឹងហើយអ្នកធ្វើការនោះមិចដូចញុមអ្នកដើរទាត់ខ្យល់
មេសា មេនទេមើលទៅរតនាអែងការងារក៏មិនអន់ដែរ
រតនា មិចដឹងចេះទាយមេនបង
មេសា មិនចេះទាយទេមើលតែសាច់ឈាមទៅដឹងហើយ
រតនា ហាស់ហាចឹងបងអែងប៉ានមនុស្សខុសហើយ
មេសា ហាស់ហានិយាយចឹងញុំគិតថាមកលើក
នេះចង់ដើរលេងម្ដងពេលល្ងាចៗ រតនាអាចនាំញុមដើលេងផងបានអត់
រតនា នាំមិចទៅបងញុំមិនសូវស្គាល់ដែរនិងទៅ
នេះទៅរកមិត្តភក្ត្រអោយនាំដើរដែរនិង
មេសា និងហើយដើរជាមួយគ្នាតាហ្មងទៅ
រតនា បាតចាំមើលសិនបង
មេសា បាតនិយាចឹងអោយញុំសុំFace Book បានអត់ស្រួលទាក់ទងគ្នា
រតនា គិតមិចទៅបងញុំមិនចេះលេងFace Book ទេ
មេសា មែនទេដឹង
រតនា បាតមេនតើ
មេសា សម័យនេះហើយអត់ចេះលេងទៀត បោកញុំទាំងរស់ហ្មងនិង ហើយប្រើទូរស័ព្ទសុទ្ធតែSmart phone កំពូលទៀតព្ររមិនអោយជឿហ្មងនិង
រតនា មិនទេបងញុំមានដែរតែមិនដែលលេង
ទេព្រោះមិនសូវចេះអង់គ្លេសមួយខែអីបើកតែម្ដងនិងបងអែងយកធ្វើអី បើបងមិនជឿមើលទៅគ្មាន
កម្មវិធី Face book ហ្វេសបួយនិងនៅក្នុង
ទូរស័ព្ទញុំទេ(ញុំក៏បើកទូរស័ព្ទអូសកម្មវិធីអោយគាត់មើល)
មេសា អត់មែន ចឹងអាចអោយលេខមកញុំបានអត់
រតនា បាទបានតើបងនេះ=*-^%>>*-(អ្នកប្រើSmart keybord ដឹងហើយថាលេខប៉ាម៉ាន)😛😛😛
មេសា បាតអគុណ(ក្រោយពីចុចលេខហើយគាត់ក៏សីញោមកភ្លាម រួចសេវទុកទៀត)
រតនា មិចខ្លាចញុំកុហក់អី
មេសា អត់ទេគ្រាន់ចង់ដឹងតើ😍😍 និយាយចឹងពេលទៅដល់ក្រុងគិតទៅស្នាក់នៅណាដែរ
រតនា បាតញុំទៅស្នាក់នៅផ្ទះមិត្តញុំចុះបង
មេសា បាតញុំស្នាក់ការរិយាល័យក្រុមហ៊ុន
នៅសៀមរៀបនិងតែម្ដង តែកុំភ្លេចណាពេលល្ងាជ
ទំនេរញុំទេទៅអោយជួយជូនញុំដើរលេង
ហើយណា
រតនា បាតបើមិត្តញុំទំនេរដែរទើបបាន
បើរវល់អត់ហើយបងព្រោះញុំដើរជាមួយគេដែរ
មេសា បាត!
សុំកាត់ខ្លះហើយណា
(នៅលើឡានបងមេសានាំខ្ញុំនិយាយលេងពីនេះពីនោះរហូតទាល់តែដល់ក្រុងសៀមរៀបតែម្ដង ពេលនិយាយលេងជាមួយគាត់ខ្ញុំក៏មានអារម្មណ៍ថាបានធូទ្រូង និងរួចខ្លួនពីការគិតដល់រឿងឈឺចាប់ ដែលទើបតែនិងជួបថ្មីៗនេះ ពេលដល់កន្លែងចុះគាត់ក៏លាខ្ញុំនិងចុះដើរចូលទៅអាគារមួយដែលមើលទៅគឺជាក្រុមហ៊ុនអចលនះទ្រព្រដ៏ល្បីមួយក្នុងប្រទេសយើងផងដែរ ខ្ញុំវិញក៏បន្តរដំនើរទៅមុខទៀតរហូតដល់ចំណតឡានក្រុង រួចទើបចុះរកម៉ូតូឌុបដើម្បីជិះបន្តទៅ
ផ្ទះមិត្តរបស់ខ្ញុំ) ការពិតផ្ទះរបស់មិត្តខ្ញុំនៅក្នុងក្រុងសៀមរៀបដែរទេហើយខ្ញុំក៏អាចទេអោយមិត្តរបស់ខ្ញុំមកទទួលបានដែរតែដោយសាមកនេះមិនបានប្រាបវាមុន ណាមួយមកនេះគឺគ្មានគម្រោងទុកទេ ទើបមិនចង់រំខានដល់វា។
ផ្ទះរបស់មិត្តខ្ញុំគឺជាអាគារផ្ទះល្វែងដែលមានជួលថតរូបនិងកាត់តរូបភាពគ្រប់ប្រភេទហើយក៏មានបុគ្គលិកប្រហែលបួនដប់នាក់ដែលធ្វើការនៅទីនោះផងដែរ ក៏អាចនិយាយថាវាជាកូនអ្នកមានផងដែរព្រោះវាជាកូនម្ចាស់ហាងផ្ទាល់ហើយហាងថតរូបរបស់ម៉ែឪវាមានសាខាស្ទើតែគ្រប់ខេត្តក្រុងសូម្បីតែនៅខេត្តបាត់ដំបងក៏មានដែរ។
ពេលខ្ញុំដើរចូលក្នុងហាងក៏មានបុគ្គលិកស្តីស្រស់ស្អាតម្នាក់និយាយរុះរាយរាក់ទាក់មកកាន់ខ្ញុំហើយក៏សួរខ្ញុំថា
ជំរាបសួរបងមានការចង់ថតរូបមេនបង?
រតនា បាតអត់ទេ! ញុំមករកសារិទ្ធ
បងសារិទ្ធគាត់អត់នៅទេគាត់ចេញទៅថតរូបអោយ គេបាត់ហើយបង...
ភ្លាមនោះម្ដាយសារិទ្ធក៏ចុះពីជាន់លើមកដល់៖
ហ្អាក្មួយរតនា មកដល់ពីអង្កាលនេះ
រតនា បាតអុំមកដល់មិញៗដែរនិង
ម្ដាយសារិទ្ធ រិទ្ធវាទៅថត Pre wedding អោយគេតាំងពីព្រឹកមេះប្រហែលតិចទៀតមកវិញហើយ មកអង្គុយលេងជាមួយអុំសិន
(ភ្លាមនោះក្រោយពីឃើញម្ចាស់ហាងរាក់ទាក់និងខ្ញុំបុគ្គលិកស្រីធ្វើមុខរាងស្លើ រួចក៏ដើរចេញទៅ)
ម្តាយសារិទ្ធ ហើយសុខសប្បាយអត់ក្មួយ
រតនា បាតធម្មតាតើអុំចុះអុំប្រុសនិងអុំវិញ
អត់អីទេក្មួយអើយធ្មតាៗតាមរបៀបមនុស្សចាស់និង ចុះយាយអីមិុចហើយ
រតនា បាតអុំសុខភាពគាត់មិនអីទេ
(អភ្លេចប្រាប់សព្វថ្ងៃខ្ញុំរស់នៅបាត់ដំបងគឺនៅតែជាមួយយាយទេព្រោះម្ដាយឪពុកខ្ញុំរស់នៅខេត្តបន្ទាយមានជ័យហើយខ្ញុំចាក់ចេញពីពួកគាត់មករស់នៅជាមួយតាយាយតាំងពីតូចមកម្លេះហើយក្រោយពីតាស្លាប់ទៅខ្ញុំក៏រស់នៅតែពីរនាក់យាយ
ហើយគ្រួសាខ្ញុំនិងគ្រួសារសារិទ្ធគឺស្គាល់គ្នាតាំងពីយូមកម្លេះ)
ហើយក្មួយអែងបាត់ទៅណា១ឆ្នាំនិងបានមិនដែលឃើញមកលេងអុំសោះចឹង(បានជាគាត់សួរចឹងព្រោះពីមុនខ្ញុំឡើងចុះសៀមរៀបញឹកណាស់ ហើយមកលើកណាក៏មកលេងសារិទ្ធនិងគាត់ដែរ)
រតនា បាតអុំជាប់រវល់ការងារផ្ទាល់ខ្លួនមួយចំនួន
និងហើយខំទៅទាន់ខ្លួននៅក្មេងអ៎នោះរិទ្ធមកដល់ហើយក្មួយ
រតនា បាតអុំ (ភ្លាមនោះពេលដែលខ្ញុំបែរភ្នែកទៅក៏ឃើញសារិទ្ធដើរចូលមកជាមួយនិងក ពាក់Camera Digital យ៉ាងធំមួយ) គ្រាន់តែឃើញខ្ញុំភ្លាមសារិទ្ធក៏ញញឹមដាក់ខ្ញុំយ៉ាងពព្រាយ ហើយស្រែកសួរពីចម្ងាយ........

សូមរងចាំតាមដានភាគបន្ត